foto: Ben McLeod
Gisteren was ik op de Salon van de Smaak op landgoed De Wolfslaar in Breda. Een schitterend initiatief van o.m. Ton Pinxten (directeur van Stichting Landgoed De Wolfslaar en mede eigenaar van het gelijknamige restaurant) om het publiek toegang te geven tot topproducten. Schitterend omdat je die in Nederland nu eenmaal niet makkelijk op 1 plek bij elkaar vindt. De te proeven - en te koop aangeboden - lekkernijen, variëren van groenten, kaas, vlees, boter, brood, rauwe melk, boeken en wijn tot chips (ja, die ook), geweldige bliksoep (!) en speciale barbecues die in feite 'slow cooking'-instrumenten zijn. Je kunt er trouwens vandaag nog naar toe!
Onderwerp waarom ik er was: niet de smaak van de doelgroep van De Salon van de Smaak, maar 'de toekomst van de smaak in de supermarkt'. Initiatiefnemer tot het debat daarover is Will Jansen, hoodredacteur van Bouillon!, Nederlands cultureel gastronomisch magazine, en auteur van de onlangs verschenen Culinaire Almanak.
Will is bezorgd over de smaak in de supermarkt: als iedereen met hetzelfde zo goedkoop mogelijk te maken product bediend moet worden, is er dan nog ruimte voor smaak, smaakontwikkeling én .... respect voor wat we eten, waar dat vandaan komt en wat het doet in en voor ons lichaam? Verschillende 'culi's' - Diny Schouten (bekend van Vrij Nederland en het boek 'Het spek van Slager Blom', nu naar eigen zeggen werkzaam als 'charcutière en pasteienbakster'), Angélique Schmeinck, Onno Kleyn, Pieter Punter (smaakonderzoeksbureau OPP) en ondergetekende - verdedigden ieder een stelling over smaak in de supermarkt. Aan de orde kwam de centenknijperigheid van de Nederlander die ervoor zou zorgen dat de supermarkt geen ruimte heeft om betere producten op het schap te leggen. Die blijven immers liggen. Anderzijds werd (door Diny en Angélique) de stelling verdedigd dat er wel degelijk consumenten en (zelfs grote) producenten zijn die wél meer willen. In de zaal bleek de eigenaar van een C1000-winkel aanwezig die beaamde dat hij niet alleen meer wil maar dat ook dóet. Om de heel simpele reden dat hij zich daarmee kan onderscheiden van de andere grootsupers.
Boeiend was de vraag hoe het kan dat een Belg bij zijn Delhaize of Carrefour wél alles kan vinden wat hij zou willen kopen (de keuze in de supermarkt daar is ca. 4x zo groot als in Nederland).
Het antwoord is simpel: omdat er daar op heel veel plekken voldoende mensen wonen die die 'andere' en betere producten ook kopen. In Nederland zouden dergelijke winkels alleen in Amsterdam, Rotterdam en Maastricht succesvol kunnen zijn. Zelfs steden als Den Haag, Utrecht en Groningen redden het waarschijnlijk al niet meer.
In Nederland kan het dus 2 kanten op:
- de supermarkt blijft 'food for the millions'
- de supermarkt 'verbelgt': naast goedkope massa-producten komen er speciality-producten
In het eerste geval ligt de opportunity voor nieuwe aanbieders voor de hand: er komen nieuwe distributiekanalen. Die zullen alleen succes hebben als ze dichtbij de consument komen. Liefst nog dichterbij dan de supermarkt om de hoek, want dan hebben ze een dubbel concurrentieel voordeel op de oude aanbieders: een beter product én betere service, want meer gemak. In de VS doet amazon.com al een proef met een food-aanbod waar de AH-koper van zou dromen. Gewoon via zijn beroemde Internetkanaal, inclusief vers-specialities! Dat is nóg dichterbij en nóg makkelijker dan de AH, de C1000 of de Plus-markt om de hoek.
De vraag blijft natuurlijk wel hangen: is dat echt de oplossing voor de huidige consument die al een generatie of vier niet meer weet wat 'échte smaak' is. Die koopt niet zonder te proeven en zal wat hij of zij proeft niet eens kunnen waarderen zonder 'opvoeding'. Geen wonder dus dat Ton Pinxten enthousiast meldde dat vanaf dit najaar op 500 basisscholen smaaklessen gegeven gaan worden.
Maar ja, wat krijgen die kinderen van hun ouders als ze weer thuiskomen?
Will zal het debat ongetwijfeld verder aanzwengelen en er - o.m. hier - verslag van doen.
Dit artikel afdrukken
Gisteren was ik op de Salon van de Smaak op landgoed De Wolfslaar in Breda. Een schitterend initiatief van o.m. Ton Pinxten (directeur van Stichting Landgoed De Wolfslaar en mede eigenaar van het gelijknamige restaurant) om het publiek toegang te geven tot topproducten. Schitterend omdat je die in Nederland nu eenmaal niet makkelijk op 1 plek bij elkaar vindt. De te proeven - en te koop aangeboden - lekkernijen, variëren van groenten, kaas, vlees, boter, brood, rauwe melk, boeken en wijn tot chips (ja, die ook), geweldige bliksoep (!) en speciale barbecues die in feite 'slow cooking'-instrumenten zijn. Je kunt er trouwens vandaag nog naar toe!
Onderwerp waarom ik er was: niet de smaak van de doelgroep van De Salon van de Smaak, maar 'de toekomst van de smaak in de supermarkt'. Initiatiefnemer tot het debat daarover is Will Jansen, hoodredacteur van Bouillon!, Nederlands cultureel gastronomisch magazine, en auteur van de onlangs verschenen Culinaire Almanak.
Will is bezorgd over de smaak in de supermarkt: als iedereen met hetzelfde zo goedkoop mogelijk te maken product bediend moet worden, is er dan nog ruimte voor smaak, smaakontwikkeling én .... respect voor wat we eten, waar dat vandaan komt en wat het doet in en voor ons lichaam? Verschillende 'culi's' - Diny Schouten (bekend van Vrij Nederland en het boek 'Het spek van Slager Blom', nu naar eigen zeggen werkzaam als 'charcutière en pasteienbakster'), Angélique Schmeinck, Onno Kleyn, Pieter Punter (smaakonderzoeksbureau OPP) en ondergetekende - verdedigden ieder een stelling over smaak in de supermarkt. Aan de orde kwam de centenknijperigheid van de Nederlander die ervoor zou zorgen dat de supermarkt geen ruimte heeft om betere producten op het schap te leggen. Die blijven immers liggen. Anderzijds werd (door Diny en Angélique) de stelling verdedigd dat er wel degelijk consumenten en (zelfs grote) producenten zijn die wél meer willen. In de zaal bleek de eigenaar van een C1000-winkel aanwezig die beaamde dat hij niet alleen meer wil maar dat ook dóet. Om de heel simpele reden dat hij zich daarmee kan onderscheiden van de andere grootsupers.
Boeiend was de vraag hoe het kan dat een Belg bij zijn Delhaize of Carrefour wél alles kan vinden wat hij zou willen kopen (de keuze in de supermarkt daar is ca. 4x zo groot als in Nederland).
Het antwoord is simpel: omdat er daar op heel veel plekken voldoende mensen wonen die die 'andere' en betere producten ook kopen. In Nederland zouden dergelijke winkels alleen in Amsterdam, Rotterdam en Maastricht succesvol kunnen zijn. Zelfs steden als Den Haag, Utrecht en Groningen redden het waarschijnlijk al niet meer.
In Nederland kan het dus 2 kanten op:
- de supermarkt blijft 'food for the millions'
- de supermarkt 'verbelgt': naast goedkope massa-producten komen er speciality-producten
In het eerste geval ligt de opportunity voor nieuwe aanbieders voor de hand: er komen nieuwe distributiekanalen. Die zullen alleen succes hebben als ze dichtbij de consument komen. Liefst nog dichterbij dan de supermarkt om de hoek, want dan hebben ze een dubbel concurrentieel voordeel op de oude aanbieders: een beter product én betere service, want meer gemak. In de VS doet amazon.com al een proef met een food-aanbod waar de AH-koper van zou dromen. Gewoon via zijn beroemde Internetkanaal, inclusief vers-specialities! Dat is nóg dichterbij en nóg makkelijker dan de AH, de C1000 of de Plus-markt om de hoek.
De vraag blijft natuurlijk wel hangen: is dat echt de oplossing voor de huidige consument die al een generatie of vier niet meer weet wat 'échte smaak' is. Die koopt niet zonder te proeven en zal wat hij of zij proeft niet eens kunnen waarderen zonder 'opvoeding'. Geen wonder dus dat Ton Pinxten enthousiast meldde dat vanaf dit najaar op 500 basisscholen smaaklessen gegeven gaan worden.
Maar ja, wat krijgen die kinderen van hun ouders als ze weer thuiskomen?
Will zal het debat ongetwijfeld verder aanzwengelen en er - o.m. hier - verslag van doen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zeer nobel streven. Ik heb me zelf ook altijd verwonderd na een supermarkt bezoek in Frankrijk, Italie of Belgie. Wat een keus, het water loopt je door de mond! En dat mis ik toch echt in Nederland. Alles steriel verpakt, zakelijk een beetje. De ambacht is ver te zoeken. Het was al heel wat toen Ah een aantal jaren geleden brood 'vers' in de supermarkt ging (af) bakken. Als consument worden we alleen maar op basis van prijs verleid (Dirk vd Broek) echt een waardeloze supermarkt. Vers kennen ze niet, de volgende dag loopt groenten al vanzelf je koelkast uit. Laten we hopen dat een aantal grootgrutters het lef hebben om dit verder serieus te nemen en elkaar nu eens gaan beconcurreren op voedingswaarde, gezondheid en smaak!
Jammer dat A.H. Biologisch eigenlijk ook niet veel voorstelt. Overal zit suiker in. Het is eigenlijk vaak niet meer dan een groen etiket om een "normaal" produkt waarvan de ingediënten dan wel uit biologische teelt komen maar daar houd het dan ook helemaal mee op.
Ik was in 1999 bezig voor AH biosoep in blik te ontwikkelen, waarbij de inzet van AH over biosoep was, de smaak van Unoxsoepen in biokwaliteit, dus Brigitte, de producenten hebben goed uitgevoerd wat jij proeft. Nu lijkt er een nieuw elan te komen met de kleinere (supermarkt)partijen om zich te onderscheiden.
Dus na salonvandesmaak zullen we zien wie het schap haalt (heb o.a. heerlijke chips van de boerderij geproefd) of dat Jumbo, super deboer of c1000 is.
Michel, het is erg boeiend dat je dat soort ervaringen met het publiek wilt delen. Je zegt in feite hardop: AH wilde de smaak van Unox, maar dan zo dat er bio op mocht staan.
Dat betekende dan dat er een wat hogere prijs op kon, zonder enig smaakvoordeel. Dat is in het licht van de bovenstaande discussie toch eigenlijk onvoorstelbaar.
Waarom de moeite doen om een beter product te maken, als het even eenvoudig smaakt als het bestaande product?
En wat een merkwaardige marketing: je maakt iets duurder, terwijl de smaak identiek is. Hoe wil je daar nu ooit meer voor kunnen vragen?
Vandaar de stelling die ik steeds weer herhaal: bio is alleen levensvatbaar, als het een betere smaakkwaliteit oplevert. Als we ervan uit gaan dat mensen net als huisdieren moeten worden gevoederd - herkenning is tenslotte wat we lekker vinden; de diervoeder-fabrikanten spreken van 'acceptatie'- dan heeft bio geen enkele zin. Ook niet als duurzaamheidsconcept, want de biobliksoep die AH in 1999 kennelijk wilde, kun je introduceren zonder erover te praten. Als je de kostprijs dan als probleem tegenkomt, schaal je bio gewoon op tot industriële schaal en elimineer je ieder consumentenprobleem. Ik begrijp AH wel: ze dachten dat er een price-premium aan te verdienen door een stickertje 'bio'. Dat is zolangzamerhand wel duidelijk: zo zal het in ons land niet gaan omdat onze mindset primair fiancieel is en we denken dat het met de voedselveiligheid en gezondheidsconsequenties van wat er in de winkel ligt wel snor zit. Daar hebben 'ze' - wie dat dan ook mogen zijn, en wat hun inhoudelijke autoriteit mag wezen - immers wel voor gezorgd.
Als je het zo bekijkt is bio hooguit een bestuurlijk vraagstuk: hoe zorg je dat de wetgeving in een land ervoor zorgt dat bio moet en iedereen met een kostenverhoging wordt geconfronteerd. Als je door je oogharen heen kijkt, zie je het beleid die kant opgaan. Zelfs van onze - mij overigens zeer sympathieke - minister Veerman (en ook zijn motief begrijp ik: zorgen voor een duurzamere landbouw - aan de consumentenkant bereik je er alleen niets mee).
zie ook mijn comments bij http://www.foodlog.nl/comments.php?id=337_0_1_0_C
geweldige reactie Dick, precies in lijn met mijn huidige marketing en productenlijn,
Grappig is dat in de productie door koks die voor mij produceren (en verder gangbaar werken) de biologische grondstoffen opmerkelijk "anders,aromatischer, authentieker" vinden ruiken, zoals boter champignons room, en tomatenpuree (wat niet iedereen per sé apprecieert)