Dat ding dat werd verguisd door de dierenbeweging, de milieubeweging en door het publiek als gevolg van de 'maatschappelijke gevoelens' die uit de verguizing resulteerden.
Er werd misleidend gecommuniceerd. De foto hierboven laat het zien. Een legkippenbatterijsysteem terwijl het een luxe verblijf zou worden waar biologische varkens een moord voor zouden doen. De karaktermoord werd bijgekleurd door de rare opmerking dat een varken op de boerderij zou horen. Varkens horen sinds mensen in steden wonen bij de stad.
Af en toe komt er iemand op m'n pad die met het oorspronkelijke ontwerp voor de varkensflat te maken had. Ze schudden dan hun hoofd en zeggen dat het vanuit dierwelzijn en duurzaamheid een prachtig idee was, maar dat het verkeerd gecommuniceerd is. Zo verkeerd dat het idee 'besmet' is geraakt. Nee, concluderen ze dan, we moeten er niet meer aan willen denken. En dan schudden ze het hoofd weer, want het was echt een goed idee, een paradijsje vergeleken bij zelfs de commerciële biologische varkenshouderij. Dom was waarschijnlijk dat ze niet in de stad, maar op industrieterreinen zouden moeten verschijnen. Luguberig, want het varken is geen industrie, maar de vriend van de stadse mens. Mij is gevraagd mee te willen kijken naar een nieuw varkensproject van Winy Maas, de M van architectenburo MVRDV die de besmette flat ontwierp.
Ik ben en blijf voor een flat in de stad. Net als voor mensen, met balkon en te openen ramen en al. In die flat voeren we de dieren wat van onze borden overblijft. Die ideeën leven al weer sinds jaren bij een aantal dierwetenschappers in ons land. Duurzamer kan niet, want de voedingsstoffen in afval gebruikt een varken nuttig terwijl de verbrandingsoven er alleen maar kJoules van kan maken.
Om een commentaar van wat meer mensen dan alleen mezelf mee te kunnen nemen, ben ik benieuwd naar de gevoelens van foodlog.
Mag het een flat zijn, of moet het een plat zijn? Dat eigentijdse paradijs dat Winy Maas tekent voor het varken, onze stadsvriend sinds eeuwen, die ons eten duurzaam verwerkt tot kostbare eiwiten en vetten. Daar waren we het dier dankbaar voor. Omdat we het zagen en wisten. Dan kan er ook niet mee gerommeld worden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
De discussie van de varkensflat is al vele jaren oud. In veel gebieden in Nederland vinden we nu feitelijk een omgevallen varkensflat, dus zet ze dan maar op elkaar, dan kunnen we nog iets moois met de vrijgekomen ruimte. De pleitbezorgers voor een dergelijke flat hebben ook nog als agenda om de weerstand tegen de bio industrie te vergroten zodat mensen bewuster (minder) vlees gaan eten, waar ik me ook nog wat bij kan voorstellen.
Grote probleem zit in de expoitatie van een dergelijke flat. Dat kan hooguit in een consortium van de veevoerleverancier, de bank en het bouwbedrijf en die willen winst zien uit deze flat. De boer (lees: de eenmanszaak/kleine zelfstandige) wordt vervangen door een directeur en een aantal Polen (want wie wil er nu in deze flat werken?).
Als er commerciele partijen zijn die interesse hebben dan moet deze flat maar eens gebouwd worden, maar om er bijvoorbeeld overheidsgeld in te gaten steken (bijvoorbeeld onder het mom van milieu, dierenwelzijn, etc. vind ik te ver gaan.
Een boer/de vakman is meer dan een directeur die alleen winst uit onderneming wil. De boer is bezig met zijn omgeving, investeert ook weer in zijn omgeving, speelt een rol in het dorp, voert een ambacht uit, denkt aan kwaliteit, etc etc.
Dus liever een land vol duurzame boeren dan een handjevol multinationals die de voedselproductie in de hand hebben!
Ik ben het qua dierenwelzijn helemaal met Dick eens maar qua boerenwelzijn met Frank. Dit soort projecten zijn (financieel) niet te behappen voor de "gewone" boer en zullen dus alleen gestart worden door kapitaalkrachtige bedrijven zoals Nutreco's enz enz.
Ik ben altijd weer geboeid door het denken in bestaande tegenstellingen, terwijl je daar ook overheen kunt proberen te kijken.
Driekwart van de varkensboeren verwacht er over een paar jaar niet meer te zijn vanwege hun bepaald onflorissante perspectieven (die er op dit moment weer niet beter voor staan). Dat spreekt boekdelen. Daarmee doet zich een keuze voor:
- steeds grotere nemen hun volume over (waar ze het geld vandaan halen om de nodige investeringen te doen is even een raadsel)
- de varkenshouderij krimpt in en creeert een nieuwe dynamiek.
Het nieuwe project waar ik het hierboven heb, zal kleinschalig zijn. Misschien wel 'beyond klein- en grootschalig'.
Eind jaar zei ik het aan een tafel met Nutreco, DSM, wat hoogleraren, een duurzaamheidsgoeroe en een verantoordelijke minister: geef iedere stad zijn eigen varkens en maak er een heel zichtbare cyclus van. Net als stadsbier of - hier in Frankrijk waar ik nu weer een tijdje woon - streekwijn, raak je er trots op. Een Amsterdammer wil geen Utrechts of Rotterdams varken. Relateer het ophalen van huisvuil aan het kopen van varkensvlees- en vleeswaar, ook financieel. Dimensioneer de productie aan de consumptie en bewonertallen. Een unieke kans ligt voor vanwege de shake out. Speel erop in en exporteer vervolgens de kennis om het overal in de wereld te doen. Nooit meer slepen met dieren en de controle op hun welzijn en hetrespect wat we voor ze moeten hebben in de stad zelf verankeren. Daar ligt een heel nieuw terrein voor duurzame waardecreatie.
De woorden vervlogen aan tafel. Nu heb ik ze genoteerd. Misschien moet Nutreco het wel doen. Of Sica, het afvalverwerkingsbedrijf dat multinationaal opereert. Of een joint venture van Cehave, de voerfabriek, met Nutreco en Sica.
Misschien, met andere woorden, moet het houden van varkens wel helemaal opnieuw worden uitgevonden. Enne ... als genoemde partijen het niet kunnen of niet tijdig zien, wat weerhoudt dan een nwe boerencooperatie van varkenshouders ervan het in samenwerking met bijv. dierwetenschappers aan te pakken?
Die varkensflats: het klinkt als het scenario van een nooit gepubliceerd boek van Orwell, als opvolger voor '1984'. Ik heb de varknsstallen in mijn dorp zien komen. In mijn jeugd stond er geen een. Nu zijn er geen andere landbouwbedrijven meer behalve de varkensstallen. Ik zag geen honger om mij heen in de jaren zeventig, dus ik zie de reden ook niet om alles telkens maar weer op maat van overmatige vleesconsumptie te willen blijven organiseren. 't Is net als met de financiële crisis vandaag: we lopen liever in de val, dan onze hebzucht te temmen.
Ik geef voor de rest Frank groot gelijk: liever een land vol duurzame boeren dan een handjevol multinationals die de voedselproductie in de hand hebben. In mijn dorp heeft een recreatiedomein de handen in mekaar geslagen met een lokale varkensboer.
Vervolg: sorry, mijn reactie werd verstuurd voordat ie helemaal af was. Dat recreatiedomein (Molenheide) claimt nu het eerste CO2-neutrale bungalowpark te zijn. Het zwembad van Molenheide wordt voortaan op temperatuur gebracht met de warmte van varkensmest, afgekeurde hondenbrokken, zure melk, maïs, rotte bananen, slib, etc... van een hereboer in de buurt: Lavrijsen.
Wat 'multinationals' betreft: Lavrijsen, die in België, Nederland, Spanje en Hongarije meer dan 50.000 mestvarkens en 8.000 zeugen houdt en ook honderden hectaren akkerland bewerkt, zocht een oplossing voor zijn mestoverschot en groenafval.
Is Lavrijsen zodoende ook een multinational? Dan is de varkenssector sowieso al in handen van multinationals.