Supermarkthummus heeft nauwelijks nog wat met het originele recept te maken. De supermarktsmeersels bestaan vaak uit een minder groot aandeel kikkererwten en tahin, zijn minder gezond en bevatten soms 'rare' ingrediënten. Dat blijkt uit een vergelijking van de Consumentenbond.
De Consumentenbond onderzocht voor de Gezondgids 78 hummusvarianten op samenstelling en voedingswaarden. In plaats van testoordelen, berekende de bond op basis van het etiket de Nutri-Score van de bakjes en verschillende categorieën (klassiek, pikant, kruiden, groente en fruit). Van de onderzochte hummus-varianten krijgt 37% Nutri-Score A, 42% een B en 21% een C. Opvallend is huismerken beter uit de bus komen dan A-merken. Huismerken domineren de Nutri-Score-A-categorie.
Gemiddeld genomen scoren de groentevarianten het vaakst een A. Daarna komen de pikante varianten, gevolgd door de naturelhummus en de hummus met kruiden. De hummussoorten met fruit scoren het laagst, geen enkele A en vooral C’s. Waar traditionele hummus voor minimaal 70% uit kikkererwten bestaat, komt de beste supermarktversie niet verder dan 52%. De kikkererwten en tahin worden in supermarktvarianten vervangen door water, olie, zout en afwijkende smaakmakers zoals zongedroogde tomaat, mango of pesto.
De bond eindigt op een positieve noot. Vergeleken met de test uit 2016 daalde het gemiddelde zoutgehalte in naturel hummus met 21%.
Consumentenbond - Test hummus met smaakjes | Consumentenbond
De Consumentenbond onderzocht voor de Gezondgids 78 hummusvarianten op samenstelling en voedingswaarden. In plaats van testoordelen, berekende de bond op basis van het etiket de Nutri-Score van de bakjes en verschillende categorieën (klassiek, pikant, kruiden, groente en fruit). Van de onderzochte hummus-varianten krijgt 37% Nutri-Score A, 42% een B en 21% een C. Opvallend is huismerken beter uit de bus komen dan A-merken. Huismerken domineren de Nutri-Score-A-categorie.
Gemiddeld genomen scoren de groentevarianten het vaakst een A. Daarna komen de pikante varianten, gevolgd door de naturelhummus en de hummus met kruiden. De hummussoorten met fruit scoren het laagst, geen enkele A en vooral C’s. Waar traditionele hummus voor minimaal 70% uit kikkererwten bestaat, komt de beste supermarktversie niet verder dan 52%. De kikkererwten en tahin worden in supermarktvarianten vervangen door water, olie, zout en afwijkende smaakmakers zoals zongedroogde tomaat, mango of pesto.
De bond eindigt op een positieve noot. Vergeleken met de test uit 2016 daalde het gemiddelde zoutgehalte in naturel hummus met 21%.
Weer de waarde inzien van traditie op onze gezondheid, in plaats van de waarde van commercie.
De keuringsdienst van waarde heeft er ook een item over gemaakt: hummus als veredelde mayo ( https://www.npo3.nl/is-nederlandse-hummus-veredelde-mayo-keuringsdienst-van-waarde-kort-33/15-04-2020/WO_KN_16076069 ). Of de lange versie: https://youtu.be/5B6d1f3PDE0
Otto, het gaat niet om waarde het gaat om winst. Meer en meer worden ingrediënten vervangen door goedkopere of door minder bewerkelijke. De smaak wordt vervolgens kunstmatig weer opgepimd.
Stuitend vind ik altijd die amandelmelk: 2% amandelen op een liter water, 98% suggestie.
#2 Helemaal mee eens Jan Peter...!
#2 Maar hoe wordt die 2% berekend?
Voor 1 liter drinkbare koffie (1000 gram) heb ik 70 gram gemalen koffie nodig, dus 7 %(*) De droge stof gehalte van koffie is 1,5% (*) (wat me al veel lijkt want in mijn filter zit volgens meer dan 55 gram koffiedrab (na het drogen ervan))
Wat zou er dan op de verpakking staan van een blikje koffie? Die 7% of die 1,5%?
Als ik amandelmelk maak, wat ik weleens heb gedaan, gaan er 250 gram amandelen in. Geen idee hoeveel droge stof dat is. Dat is een vraag voor Wouter de Heij.