Het herstellen van uitgeputte bodems is een fluitje van een cent. Dat zou je als argeloze beleggende burger kunnen denken als je een nieuw initiatief van verzekeraar Univé ziet. Omdat het onzin is, is er vast iets anders aan de hand.
Deze week kwam via sociale media naar buiten dat verzekeraar Univé werkt aan een nieuwe belegging. Wie wil investeren in uitgeputte bodems, koopt een certificaat bij Univé. De coöperatie Grondkopen gaat er vervolgens zes jaar mee aan de slag. Door er biologisch op te boeren, herstelt de grond volgens de coöperatie.
Na zes jaar kan de certificaathouder de grond weer verkopen tegen de dagprijs. Univé verwacht dat het rendement in zes jaar ca. 2% per jaar bedraagt. Het is ook mogelijk meteen een oogstaandeel te kopen in de productie die de herstellende bodems opleveren.
Het initiatief helpt volgens Univé het herstel van grond die door kunstmest, chemische gewasbeschermers of eenzijdig verbouwen is uitgeput. Tevens zou het de Nederlandse landbouw helpen over te schakelen op biologische landbouw die bodems niet mishandelt.
Volgens Univé is de site experimenteel en zijn de bewoordingen nog onvoldoende uitgewogen.
Kunnen bodems hersteld worden zonder elders nutriënten weg te trekken die daarginds de bodems weer degraderen? Het antwoord op die vraag is academisch gezien een no-brainer: nee.
Vermoedelijk ligt daar het belang van dit nieuwe beleggingsproduct dan ook niet.
Het is op een andere manier boeiend en betekenisvol als initiatief. Boeren die in problemen raken, kunnen hun grond vervreemden. Dat zijn er inmiddels zoveel dat Rabobank heeft aangekondigd de tuinbouw, varkenshouderij en melkveehouderij te zullen herstructuren. Dat moet gebeuren door uitstoot van boeren die geen toekomst hebben en succesvolle verkoop- en kwaliteitsconcepten.
De stille kopers van grond buiten de herstructurerende Rabobank om, zijn grote beleggers in de vorm van pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen. Zij hebben inmiddels een belangrijke aandeel in de beschikbare gronden voor agrarisch gebruik in Nederland. De waarde daarvan behoort tot de meest zekere in de wereld. Door de gronden uit boerenhanden vrij te maken, maken zij van de boer een nieuwe horige, een landbewerker die zijn grond niet langer in eigendom heeft. De nieuwe boer leeft van arbeid die betaald wordt door een slimme landheer die weet wat in de markt beter verkoopt dan de boerenbulk die iedereen al aanbiedt.
Het is een trend die terugvoert tot voor de Industriële Revolutie. In die tijd hoorde de boer bij het land van een edelman. De grootgrondbezitter gaf zijn landarbeiders te eten, een huis en veiligheid. Pas toen het industrieel kapitalisme zich kon ontwikkelen na de ontdekking van de stoommachine, werd de boer een vrij man, een landbezitter zelfs. In de late 20e en vroege 21e eeuw ontwikkelde de boer zich tot een 'prijslijder' omdat boeren als collectief structureel overproduceren en ze als individu te weinig marktgericht weten te produceren. Ze maken óf marginale winsten óf kunnen hun rekeningen niet betalen.
Recent besloot een groep burgers in Brabant een boer als horige aan te trekken om voor hun eigen behoeften tegen een salaris hun land te bewerken. De burgers noemen zich geheel in lijn met deze nieuwe verhoudingen tussen boer en belegger of burger 'herenboeren'.
Het is de toekomst in een land waarin boeren te weinig verdienen om hun rekeningen te betalen. Hun grond is prima handel voor iedereen met geld. Alleen de boer kan er niet van eten.
UPDATE: op 17 september maakte Univé bekend Grondsparen te stoppen.
Dit artikel afdrukken
Na zes jaar kan de certificaathouder de grond weer verkopen tegen de dagprijs. Univé verwacht dat het rendement in zes jaar ca. 2% per jaar bedraagt. Het is ook mogelijk meteen een oogstaandeel te kopen in de productie die de herstellende bodems opleveren.
Het initiatief helpt volgens Univé het herstel van grond die door kunstmest, chemische gewasbeschermers of eenzijdig verbouwen is uitgeput. Tevens zou het de Nederlandse landbouw helpen over te schakelen op biologische landbouw die bodems niet mishandelt.
Volgens Univé is de site experimenteel en zijn de bewoordingen nog onvoldoende uitgewogen.
Kunnen bodems hersteld worden zonder elders nutriënten weg te trekken die daarginds de bodems weer degraderen? Het antwoord op die vraag is academisch gezien een no-brainer: nee.
Vermoedelijk ligt daar het belang van dit nieuwe beleggingsproduct dan ook niet.
Het is de toekomst in een land waarin boeren te weinig verdienen om hun rekeningen te betalen. Hun grond is prima handel voor iedereen met geld. Alleen de boer kan er niet van etenNieuwe horigheid
Het is op een andere manier boeiend en betekenisvol als initiatief. Boeren die in problemen raken, kunnen hun grond vervreemden. Dat zijn er inmiddels zoveel dat Rabobank heeft aangekondigd de tuinbouw, varkenshouderij en melkveehouderij te zullen herstructuren. Dat moet gebeuren door uitstoot van boeren die geen toekomst hebben en succesvolle verkoop- en kwaliteitsconcepten.
De stille kopers van grond buiten de herstructurerende Rabobank om, zijn grote beleggers in de vorm van pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen. Zij hebben inmiddels een belangrijke aandeel in de beschikbare gronden voor agrarisch gebruik in Nederland. De waarde daarvan behoort tot de meest zekere in de wereld. Door de gronden uit boerenhanden vrij te maken, maken zij van de boer een nieuwe horige, een landbewerker die zijn grond niet langer in eigendom heeft. De nieuwe boer leeft van arbeid die betaald wordt door een slimme landheer die weet wat in de markt beter verkoopt dan de boerenbulk die iedereen al aanbiedt.
Het is een trend die terugvoert tot voor de Industriële Revolutie. In die tijd hoorde de boer bij het land van een edelman. De grootgrondbezitter gaf zijn landarbeiders te eten, een huis en veiligheid. Pas toen het industrieel kapitalisme zich kon ontwikkelen na de ontdekking van de stoommachine, werd de boer een vrij man, een landbezitter zelfs. In de late 20e en vroege 21e eeuw ontwikkelde de boer zich tot een 'prijslijder' omdat boeren als collectief structureel overproduceren en ze als individu te weinig marktgericht weten te produceren. Ze maken óf marginale winsten óf kunnen hun rekeningen niet betalen.
Recent besloot een groep burgers in Brabant een boer als horige aan te trekken om voor hun eigen behoeften tegen een salaris hun land te bewerken. De burgers noemen zich geheel in lijn met deze nieuwe verhoudingen tussen boer en belegger of burger 'herenboeren'.
Het is de toekomst in een land waarin boeren te weinig verdienen om hun rekeningen te betalen. Hun grond is prima handel voor iedereen met geld. Alleen de boer kan er niet van eten.
UPDATE: op 17 september maakte Univé bekend Grondsparen te stoppen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#80 Klaas, zoals ik al aangaf ga ik hier niemand in de boom hangen.
De biologische bedrijven gebruiken de grond 10 jaar en verkassen dan naar het volgende perceel. Ga de registers maar na, dit is de strategie van de nieuwe commerciële Biologische boeren, en de meest rendabele. en is 10 jaar een indicatie, kan 9 jaar zijn kan 15 jaar zijn, maar 10 jaar wordt er gebruikt voor de berekeningen.
Hoewel de discussie over horigheid gestopt lijkt, wil ik toch nog graag duidelijkheid over een opmerking van # 52 Martinus Kroon: . "De biologische boeren van nu schakelen grond om, om het vervolgens in 10 jaar tijd leeg te trekken en vervolgens weer om te schakelen naar gangbaar".
Op de vraag om uitleg gaf Kroon geen antwoord, slechts een indicatie.: kijk eens in Flevoland en in Noord- Groningen. Toevallig woon ik in Noord Groningen, maar ik heb nog nergens de financieel tactische terugschakeling van biologisch naar gangbaar gezien en ik zou het op prijs stellen als Kroon z’n “beschuldigingen” waarmaakt. Namen en nummers graag en anders de concrete bronnen waar Kroon zijn informatie haalt en ik kan verifiëren wat er daadwerkelijk gebeurt. Het bevreemdt mij zeer, wellicht ben ik te naïef om deze strategieën te doorzien.
Ik sprak vanmiddag even met Univé. Het initiatief is gestopt omdat de oppositie biologisch/gangbaar kwaad bloed zette. Het nemen van een publieksaandeel in boerenbedrijven speelde geen rol.
#21 Dick. Mbt. -----Marco, ik vrees dat ik allang geen boerofiel meer ben. Het tegendeel is zich zo langzamerhand in mijn gevoelens gaan nestelen. Ik denk dat ik wel iets ben gaan begrijpen van de boerenziel en zijn hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Net als jij, want daar getuig je van. Ik herken je beelden maar al te goed.---- Ik snap je wel, omdat ik die nukken van mijn eigen soort ook zie en snap. Het komt juist voort ook uit de horigheidshouding met zowel een serviele, slaafse houding, maar diep eentje van onvrede en rancune m.b.t. gezag over hetgeen de boer doet en heeft. Ook hetgeen Marco in #33 schrijft m.b.t. de hebzuchtige boer herken ik wel. Er zei me onlangs iemand, dat sommige boeren amper elkaar het verlies gunnen. Vaak doen velen van ons het onszelf aan dta we zo in elkaar zitten. Ik zie dat ook wel.
jopie duijnhouwer , rijk in mijn ogen betekent financieel onafhankelijk. Geld genoeg om te kunnen leven zoals je wilt zonder de noodzaak om te werken. Wat noem jij rijk?