Sinds 31 maart is landbouwgif weer echt landbouwgif omdat gemeenten het niet meer mogen gebruiken om straten en parken onkruidvrij te houden. Vanaf november komend jaar komt er zelfs een algeheel verbod voor gebruik buiten de landbouw. Nefyto, de belangenbehartiger van landbouwgifproducten en -verkopers, ontkent de eerste positieve ervaringen en de voorsprong die Noord-Brabant reeds heeft geboekt op de rest van Nederland.
Staatssecretaris Sharon Dijksma van Infrastructuur en Milieu heeft het professioneel gebruik van gewasbeschermingsmiddelen op verhardingen met ingang van 31 maart 2016 verboden. Dat meldt de Staatscourant.
Dit verbod moet de waterkwaliteit verbeteren en de blootstelling aan pesticiden voor kwetsbare groepen als kinderen en ouderen verminderen.
Drinkwaterbedrijven hebben last van normoverschrijdende waarden van het onkruidbestrijdingsmiddel glyfosaat in oppervlaktewater dat is bestemd voor de drinkwaterbereiding. Hoewel het absolute gebruik van glyfosaat in de landbouw veel hoger ligt, vormt de niet-landbouwtoepassing op verhardingen een grote bron van snelle uitspoeling van glyfosaat naar oppervlaktewater.
Daarnaast is in 2009 door de EU een richtlijn opgesteld voor duurzaam gebruik van pesticiden. Deze richtlijn verplicht EU landen de blootstelling van kwetsbare groepen als kinderen en ouderen te verminderen. Wanneer in speeltuinen en op sportvelden onkruid met chemische middelen wordt bestreden, worden kinderen hieraan blootgesteld.
Brabant loopt voorop
De provincie Brabant is voorloper op het gebied van chemievrije onkruidbestrijding via het programma Schoon Water voor Brabant. Ruim de helft van de 66 Brabantse gemeenten werkt al zonder chemische middelen, Eindhoven zelfs al sinds 1997. Deze gemeenten maken gebruik van innovatieve niet-chemische methoden als hete lucht of stoom of borstelen. Ook bedrijven in Brabant zoals Bavaria, Kempen Airport, Beekse Bergen en Heineken beheren hun terreinen chemievrij.
Algeheel verbod buiten landbouw
Voor enkele uitzonderingssituaties waarbij chemische bestrijding de enige optie is, blijft het gebruik van chemische middelen toegestaan. Volgend jaar november zal het verbod worden uitgebreid tot een algeheel verbod op gebruik van gewasbeschermingsmiddelen buiten de landbouw.
Nefyto ontkent positieve ervaring CLM
Nefyto, koepelorganisatie voor de bestrijdingsmiddelenindustrie, liet in een persbericht weten dat niet-chemische methoden duurder en minder effectief zijn en resulteren in extra CO2 en fijnstof.
CLM, adviesbureau voor duurzame landbouw en projectleider van Schoon Water programma’s in Brabant en Zeeland, heeft afgelopen jaren diverse projecten en studies uitgevoerd ten aanzien van niet-chemisch beheer. Peter Leendertse van CLM zegt: "Het verbod is belangrijk voor bescherming van de drinkwaterwinning in Nederland en een beloning voor de voorlopers in niet-chemisch beheer. De praktijk laat zien dat de niet-chemische methoden betaalbaar en effectief zijn. Door innovaties in de technieken is bovendien de extra uitstoot van CO2 en fijnstof van niet-chemische technieken inmiddels ook sterk beperkt."
Nefyto, de belangenbehartiger van de gewasbeschermingsmiddelenindustrie, ontkent de ervaringen van Leendertse. Volgens Nefyto, zullen gemeenten, terreinbeheerders en bedrijven te maken krijgen met hogere kosten voor onkruidbestrijding, extra uitstoot van CO2 en fijnstof en illegaal middelengebruik.
Fotocredits: Round-Up, JeepersMedia
Dit artikel afdrukken
Dit verbod moet de waterkwaliteit verbeteren en de blootstelling aan pesticiden voor kwetsbare groepen als kinderen en ouderen verminderen.
Drinkwaterbedrijven hebben last van normoverschrijdende waarden van het onkruidbestrijdingsmiddel glyfosaat in oppervlaktewater dat is bestemd voor de drinkwaterbereiding. Hoewel het absolute gebruik van glyfosaat in de landbouw veel hoger ligt, vormt de niet-landbouwtoepassing op verhardingen een grote bron van snelle uitspoeling van glyfosaat naar oppervlaktewater.
Daarnaast is in 2009 door de EU een richtlijn opgesteld voor duurzaam gebruik van pesticiden. Deze richtlijn verplicht EU landen de blootstelling van kwetsbare groepen als kinderen en ouderen te verminderen. Wanneer in speeltuinen en op sportvelden onkruid met chemische middelen wordt bestreden, worden kinderen hieraan blootgesteld.
Het verbod is belangrijk is voor bescherming van de drinkwaterwinning in Nederland en een beloning voor de voorlopers in niet-chemisch beheer. De praktijk laat zien dat de niet-chemische methoden betaalbaar en effectief zijn. Door innovaties in de technieken is bovendien de extra CO2 en fijnstof-uitstoot van de niet-chemische technieken inmiddels ook sterk beperktHet verbod is belangrijk is voor bescherming van de drinkwaterwinning in Nederland en een beloning voor de voorlopers in niet-chemisch beheer. De praktijk laat zien dat de niet-chemische methoden betaalbaar en effectief zijn. Door innovaties in de technieken is bovendien de extra CO2 en fijnstof-uitstoot van de niet-chemische technieken inmiddels ook sterk beperkt.
Brabant loopt voorop
De provincie Brabant is voorloper op het gebied van chemievrije onkruidbestrijding via het programma Schoon Water voor Brabant. Ruim de helft van de 66 Brabantse gemeenten werkt al zonder chemische middelen, Eindhoven zelfs al sinds 1997. Deze gemeenten maken gebruik van innovatieve niet-chemische methoden als hete lucht of stoom of borstelen. Ook bedrijven in Brabant zoals Bavaria, Kempen Airport, Beekse Bergen en Heineken beheren hun terreinen chemievrij.
Algeheel verbod buiten landbouw
Voor enkele uitzonderingssituaties waarbij chemische bestrijding de enige optie is, blijft het gebruik van chemische middelen toegestaan. Volgend jaar november zal het verbod worden uitgebreid tot een algeheel verbod op gebruik van gewasbeschermingsmiddelen buiten de landbouw.
Nefyto ontkent positieve ervaring CLM
Nefyto, koepelorganisatie voor de bestrijdingsmiddelenindustrie, liet in een persbericht weten dat niet-chemische methoden duurder en minder effectief zijn en resulteren in extra CO2 en fijnstof.
CLM, adviesbureau voor duurzame landbouw en projectleider van Schoon Water programma’s in Brabant en Zeeland, heeft afgelopen jaren diverse projecten en studies uitgevoerd ten aanzien van niet-chemisch beheer. Peter Leendertse van CLM zegt: "Het verbod is belangrijk voor bescherming van de drinkwaterwinning in Nederland en een beloning voor de voorlopers in niet-chemisch beheer. De praktijk laat zien dat de niet-chemische methoden betaalbaar en effectief zijn. Door innovaties in de technieken is bovendien de extra uitstoot van CO2 en fijnstof van niet-chemische technieken inmiddels ook sterk beperkt."
Nefyto, de belangenbehartiger van de gewasbeschermingsmiddelenindustrie, ontkent de ervaringen van Leendertse. Volgens Nefyto, zullen gemeenten, terreinbeheerders en bedrijven te maken krijgen met hogere kosten voor onkruidbestrijding, extra uitstoot van CO2 en fijnstof en illegaal middelengebruik.
Fotocredits: Round-Up, JeepersMedia
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De Kamerbrief van Martijn van Dam geeft weinig hoop dat de dagen van glyfosaat geteld zijn. Het beleid wordt grotendeels bepaald door het Ctgb, dat klakkeloos het oordeel van de Duitse autoriteiten volgt, en geen boodschap heeft aan de waarschuwing van het IARC dat glyfosaat kankerverwekkende eigenschappen bezit , en al helemaal niet aan de protesten van artsen die kanker en geboorte-defecten zien toenemen in de Argentijnse sojavelden.
Henk Tennekes,
Dat is nogal kort door de bocht naar mijn mening. We hebben de strijd tussen het IARC en het EFSA groter te maken dan het is, maar voor deze discussie heeft het geen meerwaarde.
Ook al zouden de bevindingen van het IARC kloppen, dan gaat het nog alleen om beroepsmatig gebruik, en dan wordt nog steeds niet gemeld hoe het zich verhoudt t.o.v. andere bestrijdingsmiddelen. Voor zover ik heb begrepen is glyfosaat nog steeds veiliger dan de meeste alternatieven.
Daarnaast is de situatie in Argentinië volgens mij een stuk complexer dan je afdoet, en daarmee geen sterk argument tegen glyfosaat.
Ik zag er toevallig recent nog iets over langskomen:
https://www.geneticliteracyproject.org/2016/03/28/despite-activists-claims-glyphosate-dangers-theres-no-cancer-spike-argentina/
Ik wil hiermee niet zeggen dat glyfosaat maar in het wilde weg gesproeid moet worden. Als er alternatieven zijn dan moeten die natuurlijk serieus overwogen worden. Maar als duurzaamheid het doel is dan het heeft geen zin om de nadelen van één methode uit te lichten en die van de alternatieven te negeren.
#2 Literatuur over het Argentijnse drama is beschikbaar, maar wordt door onze autoriteiten klaarblijkelijk niet serieus genomen. Ook berichten over een mogelijk verband met de schrikbarende prevalentie van nierfalen op Sri Lanka vinden geen gehoor. Maar als een Franse wetenschapper (Seralini) in een rattenproef aantoont dat de nier een target is van glyfosaat en ook nog de euvele moed heeft dit in een wetenschappelijk tijdschrift te publiceren, is Leiden in last, en wordt alles ondernomen de wetenschapper te discrediteren. U heeft blijkbaar veel vertrouwen in de onafhankelijkheid van onze instanties. Er zijn economische belangen in het geding. Over het genetic literacy project kan ik kort zijn. Jon Entin doet er alles aan onafhankelijke wetenschappers, die zich kritisch uiten over pesticiden, als activisten te bestempelen en door het slijk te trekken.
#3,
Welke literatuur bedoelt u precies? Veel van de beweringen lijken namelijk correlatie met causatie te verwarren. Daarnaast is Argentinië verre van het enige land dat glyfosaat toepast, waardoor het waarschijnlijker wordt dat het aan andere factoren ligt.
Seralini is inderdaad een lastig geval. Door de polarisatie van de gentech/pesticide discussie ben ik het ermee eens dat Seralini onnodig tot crimineel (of held) is omgetoverd, afhankelijk van aan welke kant van de discussie je staat.
De oppositie van gentech en conventionele landbouw ziet hem als martelaar in strijd met de onderdrukkende corporaties.
De voorstanders zien hem als corrupte wetenschapper van de biologische industrie.
Afwijkende resultaten zijn een bekend onderdeel van de wetenschap en als we wetenschappers gaan afkeuren op hun afwijkende resultaten dan komen we niet erg ver.
Maar alleen omdat er een felle reactie was, wil ook niet meteen zeggen dat zijn resultaten correct waren. Ongeacht deze discussie moet zijn onderzoek, net als al het onderzoek, gezien worden in het licht van de reeds aanwezige literatuur, niet op zichzelf. Ik weet niet precies welk onderzoek van hem u nu aanhaalt, maar ik ben wel benieuwd naar of dit onderzoek is herhaald, en hoe het in de context van het overige onderzoek past.
Ik geloof dat u vergeet dat er altijd economische belangen in het geding zijn, daarom moeten we alle literatuur overwegen voordat we een conclusie trekken.
Over Genetic Literacy Project heb ik ook wel mijn twijfels, maar dat betekent ook niet dat alle informatie erop meteen waardeloos is. Rob Saik heeft zich in mijn ogen wel al bewezen als betrouwbare bron, dus ik ben nog wat terughoudend om dit artikel meteen maar aan de kant te schuiven omdat het op GLP is gepubliceerd.
Tom Ik zit met verbazing te kijken naar de titel die achter je naam staat en dat in relatie tot je uitspraken aangaande chemie gebruik. In mijn beleving, en ik ga zelf nog niet eens zover, staat evolutionair denken en chemisch gefabriceerde middelen op zeer gespannen voet tot elkaar, vandaar. Wetenschappelijk onderzoek in deze, wat is er onderzocht en gepubliceerd?
Er zijn, is mij verteld, zeer sterke aanwijzingen dat glyfosaat de mineralen in de bodem tot ongeveer 35 jaar min of meer fixeert. Als we de reikwijdte, er van uitgaande dat het waar is, bekijken kon het onze gezondheid wel eens meer parten kunnen spelen als ons lief is. Het is toch reeds bekend dat we t.a.v. mineralen en sporenelementen een zeer grote mate van ondervoeding ondervinden met alle gevolgen van dien. Waar blijft ons voorzorgprincipe???
Is er bij iemand bekend dat enige jaren geleden er een enorme plotselinge koeien sterfte was in Denemarken en Duitsland, en welke draai daaraan gegeven is?