Het hoge woord is eruit: Rabobank neemt de regie om de misère in de varkenshouderij op te lossen. Dat betekent dat de boer op eigen benen staat en zich daar maar beter rekenschap van kan geven.
Dat blijkt uit een enkele berichten van de afgelopen weken. De Commissie Rosenthal is stil geworden nadat zij in sessies met varkensboeren de Producenten Organisatie Varkenshouderij (POV) dwong tot een exportstrategie buiten Europa. Marktexperts twijfelen daaraan, omdat Nederland geen goed georganiseerde varkenshouderij kent. Varkensboeren zijn afhankelijk van slachterijen die vanouds de handel in bulk als strategie hebben en zich niet richten op de marketing van vlees op maat.
Daardoor zal het Nederlandse vlees niet zoals het Spaanse varkensvlees via gericht werkende integraties succesvol kunnen worden gericht op specifieke deelmarkten in onder meer Azië, maar slechts als 'varkensvlees' op de wereldmarkt moeten concurreren met veel goedkoper vlees uit Brazilië en de VS. Om die reden is de groeistrategie van Spanje te begrijpen, maar de Nederlandse levensgevaarlijk.
Het ministerie van EZ sprak zich onder leiding van de nieuwe staatssecretaris Martijn van Dam onlangs in voor de goede verstaander duidelijke woorden over de gekozen strategie uit. Als ik ze samenvat op mijn onbeschaamde manier: als dat uw keuze is, krijgt u van ons €10 miljoen maar dan bent u daarna zelf verantwoordelijk voor de gevolgen.
Die gevolgen blijkt Rabobank op zich te nemen. Noodgedwongen liet de bank gisteren weten de regierol in de varkenshouderij te nemen.
Voor varkensboeren is dat een gevaarlijke positie. Ze hebben te maken met een zwaar negatief inkomen, kunnen hun rekeningen niet meer betalen en zitten met een regisseur die gemiddeld vermoedelijk nog 4 ton in euro's van hen (ruim 4.000 bedrijven) te goed heeft. De bank zal die niet bestaande integratie niet creëren. Bankiers zijn slechts financiers. Ondernemers die het wel kunnen, passen wel op om dat te doen met een belanghebbende die nog vele honderden miljoenen bij kredietnemers heeft uitstaan. Diens inhaligheid komt immers nooit lekker ondernemend bij elkaar in een toekomstgericht business plan.
Niet de bank, maar ondernemers
Laten we het hardop benoemen. De boeren hebben gekozen voor een onzinnige strategie. De overheid koopt haar verantwoordelijkheid af met een bedrag van €10 miljoen die zij kreeg uit Brussel. De bank verdubbelt dat bedrag en krijgt in ruil daarvoor de tijd om zijn eigen positie zoveel mogelijk op het droge te hijsen. Dat zal niet veel anders gaan dan in de tuinbouw, die hier vele malen is besproken.
Dat is de realiteit van de Nederlandse varkenshouderij.
Onderwijl zijn ongetwijfeld nu al ondernemende mensen aan het werk om de kennis en kunde van de Nederlandse varkenshouderij op een geheel nieuwe manier uit hun as te laten herrijzen. In zowel Nederland als België zijn supermarkten bezig hun eigen boeren aan zich te binden. Natuurlijk zijn er ook andere wegen denkbaar, want daar gaat in beide landen amper 10% van het in beide landen geproduceerde varken in om, terwijl in Noord-West Europa een groot deel van die andere 90% niet zomaar kan wegvallen. Maar nogmaals: banken gaan niet ondernemen om daar een echte verkoopformule van te maken. En ondernemers die dat wel kunnen, gaan dat niet met banken doen.
Dus boer: u moet niet bij de bank wezen. En u moet oppassen voor uw POV, want die heeft u in handen van de bank gespeeld en laat uw overheid zijn handen in onschuld wassen. U staat geheel op eigen benen al denkt u deel uit te maken van een organisatie.
Fotocredits: Saucisson sec, een varkensproduct van hoge kwaliteit dat een hoge meerwaarde oplevert in goede ondernemers handen, TheDeliciousLife
Dit artikel afdrukken
Daardoor zal het Nederlandse vlees niet zoals het Spaanse varkensvlees via gericht werkende integraties succesvol kunnen worden gericht op specifieke deelmarkten in onder meer Azië, maar slechts als 'varkensvlees' op de wereldmarkt moeten concurreren met veel goedkoper vlees uit Brazilië en de VS. Om die reden is de groeistrategie van Spanje te begrijpen, maar de Nederlandse levensgevaarlijk.
Het ministerie van EZ sprak zich onder leiding van de nieuwe staatssecretaris Martijn van Dam onlangs in voor de goede verstaander duidelijke woorden over de gekozen strategie uit. Als ik ze samenvat op mijn onbeschaamde manier: als dat uw keuze is, krijgt u van ons €10 miljoen maar dan bent u daarna zelf verantwoordelijk voor de gevolgen.
Die gevolgen blijkt Rabobank op zich te nemen. Noodgedwongen liet de bank gisteren weten de regierol in de varkenshouderij te nemen.
Dus boer: u moet niet bij de bank wezenGevaarlijk
Voor varkensboeren is dat een gevaarlijke positie. Ze hebben te maken met een zwaar negatief inkomen, kunnen hun rekeningen niet meer betalen en zitten met een regisseur die gemiddeld vermoedelijk nog 4 ton in euro's van hen (ruim 4.000 bedrijven) te goed heeft. De bank zal die niet bestaande integratie niet creëren. Bankiers zijn slechts financiers. Ondernemers die het wel kunnen, passen wel op om dat te doen met een belanghebbende die nog vele honderden miljoenen bij kredietnemers heeft uitstaan. Diens inhaligheid komt immers nooit lekker ondernemend bij elkaar in een toekomstgericht business plan.
Niet de bank, maar ondernemers
Laten we het hardop benoemen. De boeren hebben gekozen voor een onzinnige strategie. De overheid koopt haar verantwoordelijkheid af met een bedrag van €10 miljoen die zij kreeg uit Brussel. De bank verdubbelt dat bedrag en krijgt in ruil daarvoor de tijd om zijn eigen positie zoveel mogelijk op het droge te hijsen. Dat zal niet veel anders gaan dan in de tuinbouw, die hier vele malen is besproken.
Dat is de realiteit van de Nederlandse varkenshouderij.
Onderwijl zijn ongetwijfeld nu al ondernemende mensen aan het werk om de kennis en kunde van de Nederlandse varkenshouderij op een geheel nieuwe manier uit hun as te laten herrijzen. In zowel Nederland als België zijn supermarkten bezig hun eigen boeren aan zich te binden. Natuurlijk zijn er ook andere wegen denkbaar, want daar gaat in beide landen amper 10% van het in beide landen geproduceerde varken in om, terwijl in Noord-West Europa een groot deel van die andere 90% niet zomaar kan wegvallen. Maar nogmaals: banken gaan niet ondernemen om daar een echte verkoopformule van te maken. En ondernemers die dat wel kunnen, gaan dat niet met banken doen.
Dus boer: u moet niet bij de bank wezen. En u moet oppassen voor uw POV, want die heeft u in handen van de bank gespeeld en laat uw overheid zijn handen in onschuld wassen. U staat geheel op eigen benen al denkt u deel uit te maken van een organisatie.
Fotocredits: Saucisson sec, een varkensproduct van hoge kwaliteit dat een hoge meerwaarde oplevert in goede ondernemers handen, TheDeliciousLife
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het is mij niet helemaal duidelijk wat die regierol dan gaat inhouden, en wat het verschil is met de rol zoals de bank die nu vervult.
Haha, als je de bank de laatste tijd hoort is ze juist op alle terreinen de regie kwijt.
Henric, de banken staan voor afschrijvingen en de vraag is; hoe doe je dat? De bank is geen ondernemer, maar rekent met zekerheden. Als die wegvallen, dan raken ze inderdaad de souplesse wel eens kwijt zoals Jan Peter opmerkt. Draghi investeert, onder andere om de banken te laten bewegen. Maar ze bewegen niet. Bang voor de risico's.
Regie? Moet je wel ondernemen, stappen zetten, durven. Allemaal van die dingen die de huidige bankier niet zo in het bloed zitten. Als varkensboer zou ik daar dan ook mijn geld maar niet op zetten.
De regie van een bank in zo'n eindspel is volgens mij eenvoudig: verliezen zoveel mogelijk beperken met de opbrengst van de zekerheden die eerder bij financiering betrokken waren. De markt ervoor is kennelijk ook al gevonden: de supermarkten (en wellicht ook andere spelers die al elders (mega)stallen opgezet hebben.
De uitverkoop van (familie) bedrijven dus die overgefinancierd waren en onvoldoende vet op de botten hadden.
Dick, volgens dit recente bericht is de gemiddelde schuld van varkenshouders bij de Rabobank niet de vier ton die jij noemt, maar bijna vijf ton (2,4 miljard, verdeeld over 5000 bedrijven, in tegenstelling tot 'jouw' ruim 4000). De NOS had deze cijfers van de Rabobank zelf; welke bron hanteerde jij?
De orde van grootte is niet eens zo enorm verschillend, dat zie ik ook wel, maar het baart me onrust dat er - kennelijk - niet één universeel aanvaard cijfer is, van één bron wiens gezag buiten kijf staat. Als de feiten zo ongrijpbaar zijn, kunnen meningen straffeloos elke kant op gaan.