De zes wereldwijd opererende toeleveranciers van de agrarische sector spreken onderling over samenwerking. Dat zegt de CEO van DowChemical.
DuPont zou zijn activiteiten op het gebied van zaden willen verkopen aan het Zwitserse Syngenta. Daarnaast zou DuPont praten met Dow Chemical over het verbinden van elkaars activiteiten op het gebied van bestrijdingsmiddelen.
Iedereen aan de praat
Dat vertellen anonieme bronnen aan de Wall Street Journal. Op dit moment wordt het aanbod wereldwijd bepaald door zes grote bedrijven. Een fusie of verkoop van activiteiten zou het bestaande krachtenveld flink door elkaar schudden.
Er gaan vele geruchten over fusies, overnames en de verkoop van deelportefeuilles. Begin 2015 overwoog Monsanto de overname van Syngenta als geheel voor $46 miljard. Syngenta wees het bod af.
Inmiddels praat 'iedereen met iedereen', citeert The Wall Street Journal Andrew Liveris. Hij is CEO van Dow Chemical en maakte een maand geleden bekend alle strategische opties voor zijn agroportefeuille te willen bekijken.
Kwartetten met zaad en bestrijdingsmiddelen
Beleggers verlangen van DuPont dat het bedrijf meedoet aan de gesprekken waaruit minder bedrijven zullen overblijven. Anders dan zijn voorganger Ellen Kullman, lijkt Interim-topman Edward Breen wel oren te hebben naar de juiste deals.
Als Syngenta met DuPont's landbouwgiftak samen zou gaan, zou het nieuwe bedrijf 27% van de wereldmarkt voor bestrijdingsmiddelen in handen krijgen. DuPont en Dow zouden samen 17% in handen krijgen en opeens de derde speler worden na Syngenta en Bayer.
Ongunstig voor boeren
Voor boeren is het ongunstig. Hun inkomens staan wereldwijd onder druk als gevolg van gemiddeld goede oogsten en droogte in specifieke regio's. Concentratie kan zorgen voor hogere prijzen voor afnemers, terwijl hun inkomens laag of opgedroogd zijn. Toch kunnen ook die paar grote bedrijven niet meer vragen voor hun producten vragen dan boeren kunnen opbrengen, zegt een analist die echter tevens zegt dat "er wel heel weinig overblijven, zodat ze uiteindelijk wel bepalen wat je van ze krijgt."
Fotocredits: DuPont, Georgia Peanut Commission
Dit artikel afdrukken
Iedereen aan de praat
Dat vertellen anonieme bronnen aan de Wall Street Journal. Op dit moment wordt het aanbod wereldwijd bepaald door zes grote bedrijven. Een fusie of verkoop van activiteiten zou het bestaande krachtenveld flink door elkaar schudden.
Toch kunnen ook die paar grote bedrijven niet meer vragen voor hun producten vragen dan de markt kan opbrengen, zegt een analist die tevens zegt dat "er wel heel weinig overblijven, zodat ze uiteindelijk wel bepalen wat je van ze krijgt."Momenteel zijn Monsanto, Syngenta en Bayer de bepalende spelers op het het gebied van zaden en bestrijdingsmiddelen. DuPont, Dow Chemical en BASF zijn de volgers van het peloton.
Er gaan vele geruchten over fusies, overnames en de verkoop van deelportefeuilles. Begin 2015 overwoog Monsanto de overname van Syngenta als geheel voor $46 miljard. Syngenta wees het bod af.
Inmiddels praat 'iedereen met iedereen', citeert The Wall Street Journal Andrew Liveris. Hij is CEO van Dow Chemical en maakte een maand geleden bekend alle strategische opties voor zijn agroportefeuille te willen bekijken.
Kwartetten met zaad en bestrijdingsmiddelen
Beleggers verlangen van DuPont dat het bedrijf meedoet aan de gesprekken waaruit minder bedrijven zullen overblijven. Anders dan zijn voorganger Ellen Kullman, lijkt Interim-topman Edward Breen wel oren te hebben naar de juiste deals.
Als Syngenta met DuPont's landbouwgiftak samen zou gaan, zou het nieuwe bedrijf 27% van de wereldmarkt voor bestrijdingsmiddelen in handen krijgen. DuPont en Dow zouden samen 17% in handen krijgen en opeens de derde speler worden na Syngenta en Bayer.
Zo ontstaat dan ook een complex kwartetspel waarin zaad- en landbouwgifposities worden uitgewisseld.Om tot die deals te kunnen komen, zullen de bedrijven moeten besluiten hun zadenportefeuilles uit te wisselen om te grote machtsconcentraties te vermijden. DuPont heeft bijvoorbeeld 35% van de mais- en 33% van de Amerikaanse sojazaadmarkt in handen. Zo ontstaat dan ook een complex kwartetspel waarin zaad- en landbouwgifposities worden uitgewisseld.
Ongunstig voor boeren
Voor boeren is het ongunstig. Hun inkomens staan wereldwijd onder druk als gevolg van gemiddeld goede oogsten en droogte in specifieke regio's. Concentratie kan zorgen voor hogere prijzen voor afnemers, terwijl hun inkomens laag of opgedroogd zijn. Toch kunnen ook die paar grote bedrijven niet meer vragen voor hun producten vragen dan boeren kunnen opbrengen, zegt een analist die echter tevens zegt dat "er wel heel weinig overblijven, zodat ze uiteindelijk wel bepalen wat je van ze krijgt."
Fotocredits: DuPont, Georgia Peanut Commission
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dit is een trend die doorzet en ongewenst is. Een relatief klein clubje mensen die zich organiseren en veel macht hebben is altijd ongewenst. Ik stel mezelf wel gerust, ik en met mij heel Nederland hebben er geen invloed op dus is het zinloos om te pogen tegenwerking te initieren. Pas als er, zoveel jaren verder, wereldwijd inzicht is dat dit niet had gemoeten kun je contra ontwikkelingen in gang krijgen.
Eens Engelbert, je ziet het zo vaak, hoe groter het bedrijf wordt, hoe eerder ze omvallen. Maar als het gebeurt is het vaak te laat om terug naar kleinschalig te gaan, dat vinden voornamelijk de grote directeuren moeilijk, want dan wordt het misschien wel inleveren van 1 van de vele villa's?
Concentratie kan ook zorgen voor minder overhead en derhalve meer geld voor R en D. Dat lijkt me weer gunstig voor de afnemers.
@ Engelbert,
We kunnen wel iets meer dan afwachten, denk ik.
Voor mij heet de sleutel TTIP.
Met TTIP en met name ISDS, is de waarde van macht in de markt nog groter dan zonder TTIP. zonder TTIP kan de monopolist alleen boeren door de wringer halen, maar met TTIP hele landen en overheden tegelijk. Dat tikt veel harder aan en daarmee stijgen de waardes van die bedrijven en dus ook het geweld waarmee zij hun investeringen terug zullen willen gaan halen. Door een actieve anti TTIP lobby te voeren hebben we dus wel een beetje invloed op hoe het bieden tussen de mastodonten zal verlopen.
Wat zijn nu eigenlijk de argumenten voor zo'n vergaande concentratie? Is het omdat R&D te duur is voor bedrijven met minder dan 50 mrd marktwaarde?