Een tijdje geleden ging de nieuwe Echoput open, het restaurant van Peter Klosse, Nederlands enige echte doctor in de smaak, in Hoog-Soeren bij Apeldoorn. Vroeger lag het aan de doorgaande weg van Apeldoorn naar Amersfoort.
Peter vertelde me ooit hoe zijn vader Jaap een van de eerste Nederlandse sterrenrestaurants werd. Zijn vader dreef oorspronkelijk een pannenkoekenhuis. Dat liep prima vanwege zijn ligging aan die hoofdweg met de in vorige eeuw bekende echo-attractie. Toen de snelweg kwam, moest vader Jaap een besluit nemen. Met de klanten mee naar de snelweg. Of de klanten een reden bieden om een omweg te maken: een heel goed restaurant. Hij besloot bij de Echoput te blijven en er dus letterlijk het beste van te maken. De rest van het verhaal mag duidelijk zijn.
Inmiddels heeft Peter een hotel-restaurant geopend. Omrijden doen mensen niet meer vanwege de files en drankcontrôles. Dus moet je mensen om goede reden bieden om ook te komen logeren.
Gisteravond besloten wij hier (Hérault, Frankrijk) uit te gaan eten. Het lokale restaurant van onze eerste keuze viel af. Telefonisch onbereikbaar, dus onzeker of er nog plaats zou zijn. We besloten naar een ander, beter restaurant te gaan. Toch zo'n 40 minuten rijden langs bochtige wegen. Mijn schoonvader zei: Dick, over eetkilometers gesproken, hoe zit het eigenlijk met restaurantkilometers?
Hij zat achter het stuur ;-)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Over sommige dingen moet je niet nadenken, Dick, die moet je gewoon doen! :-) Het wordt anders zo'n gedoe, iedere keer verhuizen als je uitgekeken bent op je buurtrestaurantje.....
Vandaar: een echte levensgenieter woont in een grote stad.
Toprestaurants zouden inderdaad een keer moeten stoppen met de neiging om in de middle of nowhere te gaan zitten, alleen om de reden dat ze je dan ook een hotelkamer kunnen aansmeren. Ze verpesten daarmee het milieu en ze maken het autoloze mensen onnodig moeilijk. Ik noem de Nederlandse plaatsen waar de ** en ***-restaurants zitten: Sluis, Zwolle, Kruiningen, Ouderkerk aan de Amstel, Overveen, Castricum, Giethoorn, Maastricht, Schipluiden, Vaassen. Geen enkele van deze plaatsen is op het nachtnet aangesloten. Van de *-restaurants zijn het er maar zeven.
Ik denk eerder dat toprestaurants op niet-centrale plaatsen te vinden zijn omdat de panden daar goedkoper zijn, en daarmee alle huisvestingskosten lager liggen. Dan kan je je geld besteden aan personeel en aan goede ingrediënten..... Het zijn niet de restaurateurs die het de autoloze mensen moeilijk maken, het is het abominabele openbaar vervoer wat het de mensen moeilijk maakt. Bushaltes weg uit woonwijken, rijden voornamelijk tijdens spitsuren en daarbuiten eens per onmogelijke tijd, geen aansluiting op treinverkeer, 's-avonds laat, 's-nachts of 's-zondags niet rijden etc. Ga het de restaurateurs niet in de schoenen schuiven dat de bussen 's-nachts niet rijden in hun woonplaats. Ze hadden het zelf ongetwijfeld liever anders gezien. En als je eenmaal ergens zit, dan ga je echt niet verkassen omdat ergens anders de bus wél rijdt. Lijnen en haltes worden bovendien zó opgeheven, zonder dat je er maar iets aan kunt doen.
Ik heb hier in de buurt een stuk of vier *** op normale Franse rij-afstanden (20 km in Nl is 80 km in Fr, dus binnen de 300 km). Daaronder nb Bras (zie de doorclick van Wouter), de broers Pourcel in Montpellier en zelfs El Bulli in Spanje. Maar doen we het? (los van de aanslag op je portemonnee).
Gelukkig kookt mijn vrouw uitstekend en hebben we dit geluk: we kunnen inkopen bij de kleine producenten waar veel van deze koks dat ook doen ;-)
(of zelfs direct uit de natuur eten: de wilde planten en bloemen waar Bras naam mee heeft gemaakt; in de winter kan er een wildzwijn bij zitten waar de jagende buren ons een stukje van gunnen)
Dus: ga zelf koken! Dan mag je af en toe best zondigen voor iets écht héél bijzonders ;-)