Leveranciers worden gekort. Deze week is Hema ermee in het nieuws. Een dik jaar geleden deden AH en Jumbo het. Volvo deed het zelfs met 20%.
Eind 2012 startten de Youth Food Movement en boeren een actie tegen AH die zijn leveranciers met 2% kortte. Dat deed de Zaanse super om in Duitsland en België te kunnen groeien. Zoiets moet gefinancierd worden en dat kan over de rug van leveranciers die er straks van meeprofiteren door een hogere omzet. AH realiseerde groei in het buitenland. Het zal dus nut hebben gehad. Begin 2013 kortte Jumbo met 3%. Het bedrijf groeide niet in het buitenland, terwijl binnen Nederland Aldi en Lidl zijn klanten weglokken. Daar schieten de gekorte leveranciers bij in.
Wie betaalt de rekening?
En deze week doet Hema het. Het bedrijf kort zijn leveranciers met 4%. Niet om spectaculair te groeien, maar om de loop en omzet erin te houden. Door lage prijzen voor aantrekkelijke producten in toch mooie winkels.
Telegraaf sprak deze week van een grimmige sfeer tussen Hema en zijn leveranciers.
Hema maakte het namelijk helemaal bont. Het bedrijf vroeg hen geld dat ze vorig jaar eerlijk en zuur verdiend hadden, weer aan de Hema terug te betalen. Als ze dat niet doen, vliegen ze eruit en verdienen ze binnenkort helemaal niets meer.
Dat gaat niet, want dan komen ze te zitten met lege fabriekshallen en personeel waarvan de kosten gewoon doorlopen.
Die leveranciersbedrijven zijn blij als ze twee of drie procent verdienen op hun omzet. Vier procent korting zet ze dus structureel in de min met één, twee en mogelijk nog wat meer procenten. Als je daar goed over nadenkt, schrik je.
Om ons te laten doorgaan met lekker veel - zeg maar rustig teveel - kopen doet de winkelier zijn prijzen omlaag. Hij dwingt zijn leveranciers dat ook te doen. Die kunnen geen kant uit, want zonder de omzet of nieuw klanten zitten ze met nog meer kosten dan alleen maar verlies. Toch begrijpt iedereen dat iemand straks de rekening van dat verlies moet betalen. Wie en op welke manier?
Op de pof
Er zijn grofweg twee scenario's. Of er komen nieuwe, goedkoper werkende bedrijven in de plaats van leveranciers die niet goedkoop genoeg kunnen werken. Of die komen er niet.
In het tweede geval leven we nu op de pof van al die aanstaande faillissementen en is er straks veel minder te koop. In het eerste geval komt het toch nog goed en kunnen we nog meer kopen voor nog minder. Dat heeft wel als consequenties dat niet mensen, maar machines het werk moeten doen. Mensen zijn immers te duur. Al dat goedkopere spul kan dus maar door een paar nog werkende mensen gekocht worden. Dat geldt niet alleen voor eten en al die nu nog betaalbare Hema kleren, schriften en stiften maar natuurlijk ook voor auto's. Alles wordt goedkoop, maar onbetaalbaar.
Op welk scenario gokken we?
Fotocredits: Hema - the Musical, uitsnede, Hindrik Sijens
Dit artikel afdrukken
Wie betaalt de rekening?
En deze week doet Hema het. Het bedrijf kort zijn leveranciers met 4%. Niet om spectaculair te groeien, maar om de loop en omzet erin te houden. Door lage prijzen voor aantrekkelijke producten in toch mooie winkels.
Telegraaf sprak deze week van een grimmige sfeer tussen Hema en zijn leveranciers.
Hema maakte het namelijk helemaal bont. Het bedrijf vroeg hen geld dat ze vorig jaar eerlijk en zuur verdiend hadden, weer aan de Hema terug te betalen. Als ze dat niet doen, vliegen ze eruit en verdienen ze binnenkort helemaal niets meer.
Dat gaat niet, want dan komen ze te zitten met lege fabriekshallen en personeel waarvan de kosten gewoon doorlopen.
Die leveranciersbedrijven zijn blij als ze twee of drie procent verdienen op hun omzet. Vier procent korting zet ze dus structureel in de min met één, twee en mogelijk nog wat meer procenten. Als je daar goed over nadenkt, schrik je.
Om ons te laten doorgaan met lekker veel - zeg maar rustig teveel - kopen doet de winkelier zijn prijzen omlaag. Hij dwingt zijn leveranciers dat ook te doen. Die kunnen geen kant uit, want zonder de omzet of nieuw klanten zitten ze met nog meer kosten dan alleen maar verlies. Toch begrijpt iedereen dat iemand straks de rekening van dat verlies moet betalen. Wie en op welke manier?
Op de pof
Er zijn grofweg twee scenario's. Of er komen nieuwe, goedkoper werkende bedrijven in de plaats van leveranciers die niet goedkoop genoeg kunnen werken. Of die komen er niet.
In het tweede geval leven we nu op de pof van al die aanstaande faillissementen en is er straks veel minder te koop. In het eerste geval komt het toch nog goed en kunnen we nog meer kopen voor nog minder. Dat heeft wel als consequenties dat niet mensen, maar machines het werk moeten doen. Mensen zijn immers te duur. Al dat goedkopere spul kan dus maar door een paar nog werkende mensen gekocht worden. Dat geldt niet alleen voor eten en al die nu nog betaalbare Hema kleren, schriften en stiften maar natuurlijk ook voor auto's. Alles wordt goedkoop, maar onbetaalbaar.
Op welk scenario gokken we?
Fotocredits: Hema - the Musical, uitsnede, Hindrik Sijens
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Je hoeft niet te gokken. Er ontstaan nieuwe bedrijven die zich instellen op de Actions en de Lidls. Sommige oude bedrijven kunnen misschien die slag ook maken. En het zal verder gaan dan het 'kleine spul' (food en huishoudelijke artikelen). Ook auto's, vakantiereizen, woninginrichting en zelfs huizen gaan goedkoop worden.
De prijzen gaan de komende jaren structureel lager worden.
Dat denk ik dus ook, maar ik denk ook wat ik in mijn laatste zin schrijf. Dat hebben we nog maar beperkt door. Het duurt natuurlijk ook nog even.
Zou het complement daarop weer ruilhandel kunnen zijn? Vooral op het gebied van basisbehoeften? Er komt tenslotte veel arbeid vrij die niet meer betaald zal kunnen worden, maar toch wat moet doen.
Eén mythe over schaalvergroting in de retail kunnen we in ieder geval doorprikken: dat zij efficiënter zou zijn. Hema en Albert Heijn kunnen hun eigen schaalvergroting niet opbrengen, en deze moet betaald worden door de leveranciers.
#1, wat heb je aan lagere prijzen als je geen inkomen hebt. Wat heeft de nationale economie er aan als er minder geruild wordt. Effect is als in je broek plassen, even lekker warm.
#4 Daar heb je inderdaad helemaal niets aan. Maar hoeveel mensen hebben geen inkomen?