Drie studenten van de Hogeschool Inholland onderzochten de CO2-uitstoot van de reguliere versketen en van lokaal vers. De Levensmiddelenkrant besteedt aandacht aan hun kleinschalige maar verhelderende onderzoek.

Het onderzoek richtte zich op het supermarktvervoer van tomaten en komkommers, geteeld in de buurt van Bleiswijk en Maasdijk. Deze tomaten en komkommers gaan van de teler naar het verwerkings- of distributiecentrum en daarvandaan naar Coop en Jumbosupermarkten in Utrecht, Hazerswoude-Rijndijk en Delft. Voor de lokale producten werden de tomaten van Willem & Drees-telers uit Berkel en Rodenrijs en Schalkwijk naar dezelfde supermarkten vervoerd.

De reguliere tomaten en komkommers leggen door de logistieke tussenstap meer kilometers af. Maar de CO2-belasting van een lokaal doosje tomaten (389 gram) bleek bijna twee keer zo hoog als die van een regulier doosje (191 gram). Dat komt door de beladingsgraad van het vervoer. Er gaan per keer maar een paar doosjes mee, en geen hele pallets. Zou dat wel het geval zijn, dan daalt de CO2-belasting per doosje lokale tomaten naar slechts 39 gram.

De conclusie ligt voor de hand: "Schaalvergroting van het transport en samenwerking van ondernemers zou de uitstoot omlaag brengen." Dat betekent dus dat lokale voedselvoorziening via supermarkten en andere reguliere ketens alleen gunstig is als het voldoende volume krijgt. Als het een niche is, is het alleen maar duurder en ongunstiger voor het milieu. Wel krijgt de klant er een prettiger gevoel bij.

De vraag is dan ook: hoe groot is de kans dat de Willems, Drezen en Gijzen groter worden dan Kleinduimpje?

Fotocredits: jipol
Dit artikel afdrukken