1 min
De wetenschappers hebben er duidelijk hun tanden in gezet. Gisteren hier een artikel over te veel eten, uit de USA. Vandaag uit Engeland. Zouden de heren met elkaar gesproken hebben?
Ik denk dat het erg in de lucht hangt.
Processen van honger en verzadiging zijn bijzonder complex. Om functionele voedingsmiddelen te kunnen ontwikkelen die een bijdrage kunnen leveren aan de bestrijding van de epidemie van obesitas is het noodzakelijk dat de wetenschap eerst begrijpt welke motieven consumenten drijven bij de keuze van hun voedsel. Dat stelde John Blundell, directeur van het Institute of Psychological Science van de University of Leeds tijdens een lezing in juni in Arnhem.
De eetlust wordt volgens Blundell bepaald door drie factoren; cognities, energieregulatie en bevrediging. Deze drie tezamen bepalen het hongergevoel. Door iets te eten neemt het hongergevoel af zodat we de maaltijd beëindigen (EN: satiation) en we vervolgens het begin van een nieuwe maaltijd uitstellen (EN: satiety).
In principe zijn er twee strategiën mogelijk: het ontwikkelen van voedingsmiddelen met minder energieinhoud waarvan desondanks de satiation-capaciteit behouden blijft en het ontwikkelen van voedingsmiddelen met een onvernaderde energieinhoud maar met een langer aanhoudend satiety-effect.
Dat ziet er echter makkelijk uit dan het is. Zowel satiation als satiety zijn het resultaat van een groot aantal processen, zowel fysiek als gedragsmatig. Aan de fysieke kant spelen smaak en mondgevoel en processen in de darm en in het lichaamsvet een rol. Maar bij veel mensen wordt hun eetlust vooral door een obese omgeving geprikkeld, waar de overvloedige aanwezigheid van smakelijk levensmiddelen de signalen die het fysieke systeem uitzendt wegdrukt.
bron: VoedingsMagazine
Dit artikel afdrukken
Ik denk dat het erg in de lucht hangt.
Processen van honger en verzadiging zijn bijzonder complex. Om functionele voedingsmiddelen te kunnen ontwikkelen die een bijdrage kunnen leveren aan de bestrijding van de epidemie van obesitas is het noodzakelijk dat de wetenschap eerst begrijpt welke motieven consumenten drijven bij de keuze van hun voedsel. Dat stelde John Blundell, directeur van het Institute of Psychological Science van de University of Leeds tijdens een lezing in juni in Arnhem.
De eetlust wordt volgens Blundell bepaald door drie factoren; cognities, energieregulatie en bevrediging. Deze drie tezamen bepalen het hongergevoel. Door iets te eten neemt het hongergevoel af zodat we de maaltijd beëindigen (EN: satiation) en we vervolgens het begin van een nieuwe maaltijd uitstellen (EN: satiety).
In principe zijn er twee strategiën mogelijk: het ontwikkelen van voedingsmiddelen met minder energieinhoud waarvan desondanks de satiation-capaciteit behouden blijft en het ontwikkelen van voedingsmiddelen met een onvernaderde energieinhoud maar met een langer aanhoudend satiety-effect.
Dat ziet er echter makkelijk uit dan het is. Zowel satiation als satiety zijn het resultaat van een groot aantal processen, zowel fysiek als gedragsmatig. Aan de fysieke kant spelen smaak en mondgevoel en processen in de darm en in het lichaamsvet een rol. Maar bij veel mensen wordt hun eetlust vooral door een obese omgeving geprikkeld, waar de overvloedige aanwezigheid van smakelijk levensmiddelen de signalen die het fysieke systeem uitzendt wegdrukt.
bron: VoedingsMagazine
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het punt is, staat me iets van bij, dat dit onderzoek naar verzadiging aan de slag gaat met het testen van verschillende mousses (aarbeien / chocolade smaak, verschillend van textuur) die verzadigend(er) zouden zijn.
Nu waren ze op de goede weg, door ipv altijd maar de calorieen te tellen ook eens naar de verzadigingswaarde van voedingsmiddelen te gaan kijken op basis van hun vet / koolhydraat / eiwit /vezels samenstelling.
Jammer dat de universiteiten dan meteen weer met de grote U in zee gaan; geeft hen groen licht om chemische rotzooi te produceren die zogenaamd verzadigend is en weer lekker duur verkocht kan worden.
Kijk toch eens naar gewoon voedsel! Als ik de hele dag op kantoor zit eet ik alleen een megabak salade met heel veel lekkers erdoor (pitjes, spekjes, blokjes kaas of een eitje) en fruit. En geen honger. Toen ik nog veel brood (+koffie) at op mijn werk, stapte ik op de weg naar huis met gierende honger de auto in. Dan word je niet blij als je alleen nog een appeltje in je tas hebt zitten.
Jammer dat ook dit onderwerp weer ten prooi gaat vallen aan de commercie in negatieve zin.