In het licht van een betere verwaarding van dieren en dierwelzijn maakte een trouwe lezer me attent op een artikel op agriholland.nl over bio-dynamisch kalfsvlees.
Veehouder Jan Vrolijk had zg. dubbeldoel koeien die hij gaandeweg alleen nog maar enkeldoels is gaan inzetten. Oorspronkelijk gaven zijn koeien eerst melk en gingen ze daarna voor de slacht. Stierkalveren gingen onmiddellijk naar de mesterij. Vrolijk besloot gaandeweg alle kalveren te houden en ze gewoon bij hun moeder te laten drinken. Zij groeiden als kool en waren veel vrolijker dan in 'de mest'.
Ongetwijfeld zal de lage melkprijs van de laaatste jaren een rol hebben gespeeld bij Vrolijks besluit. Niettemin was er nog een financiele constructie nodig om de lage, maar niettemin dagelijkse stroom melkinkomsten te compenseren. Een kalfje brengt zijn geld immers pas op bij de slacht en onderwijl moeten de rekeningen wel betaald kunnen worden.
Vrolijk liet ze adopteren: zo had hij de prijs al op voorhand binnen, kon hij de rekeningen betalen en de dieren een beter leven bieden.
Alweer een manier om dieren beter te verwaarden en zo hun welzijn te laten financieren.
Hopen maar dat Vrolijk volhoudt nu de melkprijzen weer stijgen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Vrolijk is monopolist, dus natuurlijk houdt hij dit vol. Zijn enige probleem is dat zijn doelgroep voor een groot deel vegetariër is. Maar dit is het vlees dat op de volgende alternatieve Tweede Kamer-bbq geroosterd zou moeten worden.
@OnnovE: iedere ochtend riep ik: sorry chickies, gonna steal your eggs, thnx for breakfast, in tal van variaties. Ik bedoel maar, je zit hun potentiële nakroost te verorberen. Onze haan zag dat niet zitten en trapte met gestrekte poten me het hok uit als hij de kans kreeg. Ik was tenslotte de grote boze eierdief. Uiteindelijk heb ik hem een keer bij de strot gegrepen en vermanend toegesproken. Je kunt zo'n beest niet dreigen met een opvoedcursus van Martin Gaus, maar ik heb het beeld van een flinke buizerd beschreven.... ;-)
@Lizet, precies!!! ....en de manier waarop je dat doet komt wel vrij nauw. Wat werkt bij wie?!
Het is wel een stuk eerlijker en respectvoller dan die bewust gekozen distantie tussen levend dier en onherkenbaar sudderlapje. Ook dit taboe rond de dood mag wel geslecht.
Een varkenshouder liet me laatst vol trots een nog ongedekte volwassen zeug zien en zei volkomen spontaan: 'kijk toch, dit is gewoon een prachtige jonge vrouw. '
Ook daar zoiets, want vol trots ging het verder. Het varken ernaast was geadopteerd door een bekende kok en zou het weekend erop geslacht worden. Wat een mooi lot.
Dat zijn van die momenten waarin je een levenshouding ervaart, waar je als urban even net niet bij kunt. Maar je voelt het wel.