1 min
Urban farming rukt op. In Amsterdam is de grootste daktuin van Europa aangelegd. Er worden maar liefst meer dan 50 soorten groente, kruiden en kleinfruit geteeld. Met uitzicht rondom op Amsterdam en Ouder-Amstel, want de 3000 vierkante meter grote tuin ligt op tien meter hoogte.
Het concept bestaat al even: op de platte, zwarte daken van met name Amerikaanse en Canadese steden gingen boeren en bewoners aan de slag met het kweken van (biologische) groenten en fruit. Sommige restaurants creëerden een daktuin en voorzagen daarmee in hun eigen behoefte aan verse groenten. Er ontstond zelfs een mondiale 'organisatie' waar je je eigen of bedrijfsmatige daktuin kunt aanmelden: Urban Farming. En in Nederland ontwikkeld supermarktondernemer Edwin ten Brink plannen om op het dak van zijn supermarkt verse groenten te gaan produceren.
Internetmagzine P+ rapporteert over de Amsterdamse versie. Op het dak van Zuidpark, het voormalige V&D hoofdkantoor aan de Zuid-As, werd zo'n 200.000 liter teeltgrond aangebracht in speciale bakken, waarvoor zo'n 4 kilometer verduurzaamd Europees hout is gebruikt. Ook is er wifi, electriciteit en vergadermogelijkheid. Het dak is tot stand gekomen in samenwerking met stads- en keukentuinenontwikkelaars Biet&Boon. Het ziet er nu zo uit:
Het onderhoud van het dak is uitbesteed aan de gebruikers van het bedrijfspand zelf. De meer dan 1000 gebruikers kunnen hun eigen moestuintje krijgen en gezamenlijk met collega's de bedrijfstuin bijhouden. En natuurlijk met andere gebruikers in contact te komen die hun tuintjes aan het verzorgen zijn. P+ onderstreept de sociale en duurzame effecten: het Urban Farming dak produceert dus supervers 100% biologisch voedsel en is ook letterlijk de perfecte metafoor voor het idee dat samen zaaien, schoffelen en oogsten aan de basis ligt van duurzame samenwerking.
Ons Westland - Nederlands trots in groenten - komt zijn spullen niet kwijt. Onderwijl krijgt de stadsland- en tuinbouw de ene impuls na de andere. Wat kan het Westland er van leren? Om te beginnen dit: er worden vijftig variëteiten groente, kruiden en kleinfruit gekweekt. Het Westland maakt er een stuk of drie.
Fotocredits: Musée de la Civilisation, Québec, jacme31 en tuinder Dieuwe op het dak, door Antoine Miltenburg van Biet&Boon
Dit artikel afdrukken
Internetmagzine P+ rapporteert over de Amsterdamse versie. Op het dak van Zuidpark, het voormalige V&D hoofdkantoor aan de Zuid-As, werd zo'n 200.000 liter teeltgrond aangebracht in speciale bakken, waarvoor zo'n 4 kilometer verduurzaamd Europees hout is gebruikt. Ook is er wifi, electriciteit en vergadermogelijkheid. Het dak is tot stand gekomen in samenwerking met stads- en keukentuinenontwikkelaars Biet&Boon. Het ziet er nu zo uit:
Het onderhoud van het dak is uitbesteed aan de gebruikers van het bedrijfspand zelf. De meer dan 1000 gebruikers kunnen hun eigen moestuintje krijgen en gezamenlijk met collega's de bedrijfstuin bijhouden. En natuurlijk met andere gebruikers in contact te komen die hun tuintjes aan het verzorgen zijn. P+ onderstreept de sociale en duurzame effecten: het Urban Farming dak produceert dus supervers 100% biologisch voedsel en is ook letterlijk de perfecte metafoor voor het idee dat samen zaaien, schoffelen en oogsten aan de basis ligt van duurzame samenwerking.
Ons Westland - Nederlands trots in groenten - komt zijn spullen niet kwijt. Onderwijl krijgt de stadsland- en tuinbouw de ene impuls na de andere. Wat kan het Westland er van leren? Om te beginnen dit: er worden vijftig variëteiten groente, kruiden en kleinfruit gekweekt. Het Westland maakt er een stuk of drie.
Fotocredits: Musée de la Civilisation, Québec, jacme31 en tuinder Dieuwe op het dak, door Antoine Miltenburg van Biet&Boon
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het is in beweging, dat is het minste wat we ervan kunnen zeggen. Dit is al van een andere orde dan gesubsidieerd schoffelen. Hoe meer mensen kunnen zien en meemaken hoe het zo'n beetje werkt, met planten die groeien en bloeien en dan, o wonder, eetbaar zijn, hoe meer zij echte keuzes gaan maken - dat is nog iets heel anders dan iets van een schap in de supermarkt in je karretje trekken omdat dat er nu eenmaal staat. En dat is goed voor ons allemaal, zeker ook voor telers van nu en van straks. Want nieuwe instroom is net zo goed gewenst. Inderdaad: waardering voor het vak.
Foodloggers weten dat ik niet echt een fan ben van stadslandbouw. Zeker niet de projecten waarbij gesuggereerd wordt dat het een serieuze vorm van 'productie' is. Maar dit project zit zo te zien anders in elkaar. Kantoormensen die lekker gaan tuinieren, dat vind ik eigenlijk wel goed. Wat ik vooral gaaf vind: ze DOEN het in de praktijk, niks geen rapportages, gewoon aan de slag in de echte wereld.
Voor de would-be stadstuinder: The important “do’s” and “don’ts” of planting a garden (wartime 1943 ...)
http://www.cityfarmer.info/wp-content/uploads/2012/06/Gardening_1943.jpg
Westlandse tuinders krijgen er een prachtig laboratorium bij!
@Jan: dat lijkt mij inderdaad de logische evolutie, respect groeit enkel als je weet wat het vergt. Door de (money) rat race hebben de meeste (stads)mensen die voeling verloren. Maar gelukkig zijn er nu leuke stadstuintjes en hopelijk gaat het tij nu daadwerkelijk keren ...