Waarschuwingen tegen zoetstoffen zetten de wereld van consument en industrie op zijn kop. In een uitgebreide reportage noemt de Financial Times het een gezondheidscontroverse die maar niet wil verdwijnen.
Teveel suiker is slecht voor je gewicht en een brede waaier aan vervolgkwalen. Daarom stappen we massaal over op suikervervangers als sucralose, aspartaam, sacharine, stevia, allulose. Het rijtje is slechts een greep uit het aanbod zoetstoffen. Ze moeten de hunkering naar zoet stillen, maar met een minder groot effect op de bloedsuikerspiegel en zonder de nodige calorieën. Het vervangen van suiker wordt dan ook ingezet om obesitas en diabetes tegen te gaan.
De industrie springt graag in op de suikerzorgen en veranderende verwachtingen van consumenten. Het vervangen van suiker door calorie-arme zoetstoffen in talloze dranken, snoepgoed, bakproducten en bewerkt voedsel bespaart kosten voor levensmiddelenfabrikanten. De suikerprijs is hoog en suikertaksen doen daar nog een schepje bovenop.
De rode vlag gaat uit nu de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) waarschuwen voor kunstmatige zoetstoffen. Ze zouden het risico op kanker verhogen door veranderingen in het microbioom. Die veranderingen verhogen bovendien de kans op diabetes.
Ondanks het verminderde suikergebruik door zoetstoffen lopen de aantallen mensen met obesitas en diabetes niet terug.
De WHO geeft toe dat de onderzoeksresultaten niet eenduidig zijn. Het kan immers ook zo zijn dat vooral mensen met aanleg voor gezondheidsproblemen zoetstoffen gebruiken. Het gebruik van zoetstoffen maakt ons nog grotere zoetekauwen: ze zijn een factor 200-700 keer zoeter dan suiker.
Voordat zoetstoffen op de markt mogen worden gebracht moeten ze uitgebreid getest worden. Dat levert heel verschillende resultaten. Dat is niet zo verwonderlijk want elk type zoetstof is anders, terwijl de richtlijnen voor gezonde voeding niet eens onderscheid maken tussen kunstmatige en natuurlijke zoetstoffen.
We weten niet wat we ons met suikervervangers op de hals hebben gehaald. De reportage maakt vooral duidelijk dat we beter niet afhankelijk kunnen zijn van één oplossing voor ongezonde voeding. Onderzoeker Dana Small van de Canadese McGill University zegt dat zo: “We weten genoeg om te weten dat we niet genoeg weten.”
Teveel suiker is slecht voor je gewicht en een brede waaier aan vervolgkwalen. Daarom stappen we massaal over op suikervervangers als sucralose, aspartaam, sacharine, stevia, allulose. Het rijtje is slechts een greep uit het aanbod zoetstoffen. Ze moeten de hunkering naar zoet stillen, maar met een minder groot effect op de bloedsuikerspiegel en zonder de nodige calorieën. Het vervangen van suiker wordt dan ook ingezet om obesitas en diabetes tegen te gaan.
De industrie springt graag in op de suikerzorgen en veranderende verwachtingen van consumenten. Het vervangen van suiker door calorie-arme zoetstoffen in talloze dranken, snoepgoed, bakproducten en bewerkt voedsel bespaart kosten voor levensmiddelenfabrikanten. De suikerprijs is hoog en suikertaksen doen daar nog een schepje bovenop.
De rode vlag gaat uit nu de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) waarschuwen voor kunstmatige zoetstoffen. Ze zouden het risico op kanker verhogen door veranderingen in het microbioom. Die veranderingen verhogen bovendien de kans op diabetes.
Ondanks het verminderde suikergebruik door zoetstoffen lopen de aantallen mensen met obesitas en diabetes niet terug.
De WHO geeft toe dat de onderzoeksresultaten niet eenduidig zijn. Het kan immers ook zo zijn dat vooral mensen met aanleg voor gezondheidsproblemen zoetstoffen gebruiken. Het gebruik van zoetstoffen maakt ons nog grotere zoetekauwen: ze zijn een factor 200-700 keer zoeter dan suiker.
Voordat zoetstoffen op de markt mogen worden gebracht moeten ze uitgebreid getest worden. Dat levert heel verschillende resultaten. Dat is niet zo verwonderlijk want elk type zoetstof is anders, terwijl de richtlijnen voor gezonde voeding niet eens onderscheid maken tussen kunstmatige en natuurlijke zoetstoffen.
We weten niet wat we ons met suikervervangers op de hals hebben gehaald. De reportage maakt vooral duidelijk dat we beter niet afhankelijk kunnen zijn van één oplossing voor ongezonde voeding. Onderzoeker Dana Small van de Canadese McGill University zegt dat zo: “We weten genoeg om te weten dat we niet genoeg weten.”
Heel bijzonder toch dat men druk is met het verbeteren van koek eten. Nu is 'zoet' toch wel het meest belangrijke criterium van een steeds grotere groep producten die door veel mensen als voedsel aangemerkt wordt. Alles is zoet!! Ik woon vlak in de buurt van een Maccy D en alles wat het bedrijf uitstoot ruikt zoet terwijl ze friet en burgers bakken.
Het was niet in het bijzonder om de xylitol dat hier de 'nieuwe' ontbijtkoek van Peijnenburg werd gesignaleerd, maar om de redenering dat door het lagere suikergehalte (knap werk, zegt Wouter de Heij) de koek op meer momenten van de dag 'verantwoord' gegeten kan worden. Meer koek.
Zie de tekst van Pijnenburg: 'Hiermee komt het merk los van het ‘toetje van het ontbijt’ zijn en biedt het meer verantwoorde tussendoortjes voor ieder moment.'
Voor mensen met prikkelbare darm (IBS), en die daarom een FODMAP dieet volgen, moeten oppassen voor polyolen (sorbitol, xylitol etc). Volgens Monash Universiteit wordt slechts 30% van de polyolen geabsorbeerd. De rest zorgt in de darm voor gasvorming en evt aantrekken van vocht(=~diarree). Dat kan al bij inname van 10 gram polyol.
Als 'bijwerking' van de anti-suiker-hype zoeken producenten, met vast en zeker de beste bedoelingen, naar alternatieven. Als dat leidt tot massaal inzetten van polyolen, zou dat tot ongewenste problemen gaan leiden. Analoog tot regelgeving bij bestrijdingsmiddelen, zou er een soort ADI/MRL (acceptable daily intake / max residu level) moeten komen?
Overigens, ontbijtkoek bevat granen en past daarom vanwege ander fermenteerbare oligosachariden meestal niet in een FODMAP beperkend dieet.
#5 Dick, honden gaan toch niet dood van een vrucht met wat xylitol?
Het is trouwens echt waar: xylitol zoals in ontbijtkoek kan dodelijk zijn voor honden, maar niet voor mensen. Geeft te denken.
PS, cocaine is ook een natuurproduct; door op de bladeren van de cocastruik te kauwen, kan men, in Z-Am, langer doorwerken.
Over het ontbijtkoek? Van 40 gram suiker naar 5 gram is overigens een mooie stap. Je eet nu vooral vezels. Knap en hartstikke goed dat ze dit doen, best bewonderingswaardig wat mij betreft. En toch zijn dit soort producten niet voor een gezond dagelijks voedingspatroon denk Ik.