De Nederlandse levensmiddelenindustrie (Federatie Nederlandse Levensmiddelenindustrie, FNLI), Land- en Tuinbouworganisatie Nederland (LTO Nederland), de Nederlandse supermarktorganisaties (Centraal Bureau Levensmiddelenhandel, CBL) en de groenten- en fruithandel (Groentenfruithuis) hebben het initiatief Fresh Upstream gelanceerd. Daarin wordt het product dat de consument koopt volledig transparant in zijn hele wordingsgeschiedenis.
Realiseert de levensmiddelensector zich wel welke nieuwe dynamiek en vertrouwenskwesties transparantie oproept?Van dat zaadje dat ergens werd geteeld om ergens anders in een bodem of op steenwol met water en meststoffen en gewasbeschermende maatregelen uit te groeien tot een plant die via een salade, vers gebakken broodje, kipstuckje of dier in onze mond belandde - en alles wat daartussen gebeurde.
Roel Stevens maakt zich zorgen. De samenleving verandert snel en past waarden toe op voedsel. Het moet diervriendelijk, residuvrij, eerlijk betaald, kringloop en nog veel meer zijn. De warenwet die Stevens handhaaft, heeft zich ontwikkeld van een instrument dat moest garanderen dat jam genoeg aardbeien bevatte en melk geen water, naar een wet die mede de voedselveiligheid regelde en die nu de integriteit van al die waarden moet borgen. Is bijvoorbeeld het welzijn van een één ster varken wel vergelijkbaar met de verwachting die een consument heeft bij diezelfde ene ster bij een vleeskip?
Realiseert de sector zich wel welke nieuwe dynamiek en vertrouwenskwesties transparantie oproept? Dat vraagt Stevens met zoveel woorden. Tevens zegt hij: wij als NVWA willen al die data kunnen inzien en tevens onze inzichten met de levensmiddelenketen delen om samen het vertrouwen in goed voedsel hoog te houden. En wat gebeurt er als dat niet lukt? Daar gaan we het over hebben op 7 november: inschrijven kan nog!
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#5 Met 'of de wal het schip wel weer keert", relativeer je wel een beetje terecht dat de problematiek eerder complexer wordt dan transparanter. Als je dat bedoelt.
Wat we hier aan regeltjes fabrieken, geldt overigens niet voor wat van buiten naar binnen komt en omgekeerd naar buiten. En Europees denken doen we in Nederland niet.
Ik vrees dat de wal het schip wel doet keren.
Die complexiteit en gebrek aan transparantie is ook niet beperkt tot de voedingssector, maar loopt stijgend in alle sectoren. Het wordt een discipline die eerder plaveit, dan corrigeert.
Vreemd dat weer een van de oplossingen 'om de wereld te redden'' (sic) ontbreekt om de markt transparanter te maken: onnodige teelten en productie verminderen.
Als ik op de groente afdeling van de Lidl sta, dan durf in minimaal 50% aan keus weg te halen en nog steeds voldoende keus te zien.
Dito bij de afdeling vleeswaren, die grotendeels 'creatief' bestaat samengevoegde slachtafval. Dito bij de de hoeveelheid troep zoet broodbeleg.
Het wil er blijkbaar niet in, ook hier niet, dat overconsumptie en overproductie de basis van het probleem zijn.
(Als ten tijde van de bouw van de piramiden er voor iedereen een identiek overaanbod (!) van voedsel bestond als nu hier, - zonder uiteraard de technische ontwikkeling van nu -, dan waren ze nooit gebouwd.
Dan zat iedereen vadsig in het woestijnzand zich overgewicht te vreten.)
Jos, maar het is wel onhandig als je eten produceert: het jouwe laten consumenten in zo'n geval links liggen. Dat kost je je bedrijf. Op den duur wordt het inderdaad lastig voor iedereen en dan keert de wal het schip wel weer.
Dick; "Zodra er iets misgaat.... (of wantrouwen wordt gezaaid, wat nog erger is en ik crimineel durf te noemen!) nemen consumenten hun vertrouwen onmiddellijk terug."
D'r vertrouwen is weg ja, maar d'r maag begint op zijn laatst na 24 uur toch te knorren, waar vluchten ze naar toe? Ze zullen immers iets moeten eten.
Wouter, de vraag bij koop aan de bron is vooral: waarom vertrouw je de boer(in) zelf?
Je kunt hem/haar nl. niet controleren en geeft hem vertrouwen. Of hij het verdient weet je niet.
De formele systemen worden ingericht om vertrouwen te krijgen. Zodra er iets misgaat of wantrouwen wordt gezaaid (de domme en ongeïnformeerde RTL-case tegen biologisch/SKAL spreekt boekdelen) nemen consumenten hun vertrouwen onmiddellijk terug.
Dit zijn serieuze dilemma's.
Het draait natuurlijk allemaal om vertrouwen: welke claims kun je vertrouwen en welke niet?
Vaak wordt geroepen dat het vertrouwen bij korte ketens groter kan zijn dan bij lange ketens. Dan zou je bij korte ketens dus minder certificaten, regels en controles nodig hebben.
Is dat zo? En hoe kort moet de keten dan zijn? Is direct contact nodig tussen producent en consument?
Bio/Eko geniet veel vertrouwen, ook als het van verder weg komt. Toch wordt ook daar soms mee gerommeld. En ik vrees dat dat vaker gaat gebeuren naarmate de vraag verder toeneemt en boeren louter om financiële redenen gaan omschakelen.
Kan blockchain het vertrouwen versterken? Maar ook: hoeveel energie kost dat? En past dat wel in bijvoorbeeld bio?