Van de week stelde ik de visafdeling van de Intermarché in Hérépian voor. Onvoorstelbaar dat er zo’n aanbod te vinden is in een provincie-dorp. De kaasafdeling liet ik niet zien: rijk gesorteerd. Maar toch ... daar kopen we nooit meer kaas. Behalve dan als we geen tijd hebben en verlegen zitten om een stukje.
De man op deze foto is André Vernière, kaasverkoper op verschillende markten, w.o. op donderdag en zondag die in Saint-Chinian. Een absolute topper die van alles alleen het beste heeft. Het aanbod is helemaal niet zo groot, maar je kunt er alles blind nemen: het heeft nog smaak.
Voor zijn stalletje ontstond vanmorgen een gesprek over kaas met een aantal klanten, toen hij dit stuk Pyrenese schapenkaas van 18 maanden voor me afsneed. Het geeft een boeiende verdieping van de bewondering die wij als Nederlanders hebben voor die Franse en Belgische supermarkten. Deze Franse klanten vinden m.n. dat het zuivelaanbod er wel uitgebreid is, maar dat je er niks kunt kopen dat de moeite waard is.
Van de weeromstuit verkocht André op de markt 4 extra stukken van deze kaas (toch E 28,00 per kilo)! De discussie begon met: “wow, wat een smaak, dat hebben ze in de supermarkt niet!” Toen was ik verkocht en wilde ik deze kaas (die hij de afgelopen weken niet had) ook wel eens proeven. Inderdaad, wow!
Omdat hij ook een geweldige Brie de Meaux heeft (van vlakbij Parijs, maar hij heeft dat hier, net als de meest geweldige zachte schapenkaas uit de Touraine), wilde ik daar een stukje van. De aansteekster van dat eerste ‘wow’ – een lokale dame – kende die kaas niet en wilde die dan ook wel eens proeven. Het omgekeerde gebeurde: ook zij vond mijn keuze prima. Er kwam een Noord-Fransman bij die de Pyrenese kaas wilde proeven en een Française met een zoon in de VS. Beiden waren zeer onder de indruk van de Pyrenese kaas.
Omdat André ook een stukje niet-rauwmelkse en industrieel gemaakte schapenkaas had liggen hebben we die er ook even naast geproefd. Inderdaad geen vergelijk: weg alle diepte en elegante subtiliteit die oude schapenkaas kan hebben.
Toen liet de Française met de zoon in de VS weten: “kijk, wij hebben hier in de supermarkt een enorm aanbod dat nauwelijks meer verschillend smaakt, maar eigenlijk is het net zo makkelijk om het zo te doen als in de VS: twee kazen met een verschillende kleur, maar dezelfde smaak. Dan heb je het ook het gevoel dat je kunt kiezen, maar het is allemaal veel eenvoudiger. Meneer André!!! Hoe lang blijft er nog dit soort échte kaas gemaakt worden?!?!?”
Voor M. Vernière was het duidelijk: hij zou er altijd naar op zoek blijven en had niet echt verkoopproblemen. Ons lot is ook duidelijk: wij vallen al in katzwijm als we een Franse supermarkt binnenlopen ....
Overigens: 2 stellen Engelsen moesten en zouden die Pyrenese schapenkaas nu ook hebben.
(enne Carla, Karin, Brigitte en de anderen, sorry natuurlijk, maar, dit was een te mooie scene om te laten liggen!)
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Hmm, klinkt toch of we volgende keer een vakantiebestemming zuidelijker moeten zoeken ;-)
Die kazen van de Intermarché waren aardig, maar niet geweldig. De kaasboer op de markt in Nant had gelukkig betere kazen, hadden we er daar nog maar meer van gekocht. Wat zijn twee weken dan eigenlijk maar kort...
Tsja, ook in Frankrijk is de vooruitgang voortgeschreden en willen klanten het goedkoper ... Alleen van de top kun je niet leven.
Je woont toch niet toevallig in Santpoort? (in de buurt van misschien wel Nederlands'allerbeste kaaswinkel: l'Amuse van Betty en Martin Koster)
Opmerkelijk dat Andre ook industriele kaas verkoopt eigenlijk. Ik eet het liefst natuurlijk rauw-melkse en heb hier in Nederland het geluk dat we een heel goed kaaswinkeltje in het dorp hebben. Bovendien kent de eigenaar mijn voorkeuren, dus ik zit behoorlijk goed. En ik rij nog weleens naar het ISPC, scheelt ook :-)
Nou Brigitte dat treft dan: deze kaas is 100% rauwmelks, van schapen die in de bergen door een herder met zijn hond worden geweid en waarvan de korst niet met fungiciden wordt behandeld. 100% natuur, zoals dat al vele eeuwen wordt gemaakt.
En voor de mensen die denken dat rauwmelks vanwege de listeria-bacterie gevaarlijk is: bij harde kazen, ouder dan een maand of 6 is dat gevaar niet meer aanwezig omdat de korst van de kaas een anaerobe omgeving maakt waarin de bacterieën - die zuurstof nodig hebben - niet kunnen overleven.
Ik zou alleen al eens naar Frankrijk willen om die kaas te proeven als ik jou zo hoor. Ik hoor het ook van klanten in de winkel, er gaat niets boven echte Franse kaas, maar de biologische kaas is al zeer veel malen lekkerder dan gewone supermarktkaas.