"Dietary guidelines shouldn’t be this controversial", schrijft Marion Nestle in haar jongste blog dat gisteravond (onze tijd) verscheen op haar site Food Politics.

Teicholz maakt het mooier dan het is
Ze schrijft daarin dat er te weinig pro-vet en pro-cholesterol bewijs is en dat het onder nieuwlichters gevierde The Big Fat Surprise van de door onder meer The Economist, Forbes en The Wall Street Journal de hemel in geschreven Nina Teicholz niet deugt. Ze verlaat zich daarbij op een jongeman die ze zegt niet te kennen, maar die doet 'wat studenten geleerd wordt te doen': alle referenties checken. Daaruit zou blijken dat het boek niet klopt en dat Teicholz de zaken wat mooier voorstelt dan ze zijn om een lekker lezend en overtuigend boek te krijgen.

Seth Yoder
Op de doorgaans stille site van Nestle brak gisteravond een felle discussie los. Teicholz maakt daarin duidelijk niet gediend te zijn van deze openbare aanval op haar werk en persoon. Ze prees de jongeman voor zijn werk en gaf aan de paar foutjes die hij had gevonden te zullen corrigeren in een volgende druk. Daarop meldde Seth Yoder, de jongeman in kwestie, zich. Hij opent frontaal de aanval op Teicholz die hij beticht van het zien van complotten waar ze niet kunnen bestaan. Teicholz zou overal een complot zien tegen low fat diëten.
De discussie gaat in volle felheid verder. Nestle is vermoedelijk geslaagd in haar opzet: aanpassen van de richtlijnen OK, maar dat betekent nog niet vol gas op vol vet en cholesterol. Teicholz kreeg afgelopen vrijdag nog een volle pagina in The New York Times om haar 'complottheorie' te ontvouwen: slechte wetenschap zou domme overheden jarenlang de verkeerde adviezen hebben laten omarmen en daardoor mensen in het verderf hebben gestort.

Complexe biologie en wilde hypothesen
Sinds auteurs als Gary Taubes is dit argument standaard geworden. Voedingswetenschappers zouden geen bal verstand hebben van de meest basale natuurwetenschappelijke methodologie. Epidemiologie zou niet geschikt zijn als basis voor de voedingswetenschap. Er zou goed causaal onderzoek gedaan moeten worden, in plaats van alleen maar associatief onderzoek. Wie zich echter iets kan voorstellen bij de complexe biologie achter voeding weet dat er meer onderzoeksvragen op te roepen zijn dan ooit voldoende overtuigend beantwoord zullen kunnen worden. Zelfs de richting waarin gezocht moet worden is buitengewoon lastig te bewijzen. Wie een natuurkundige benadering van voeding wil, moet zich realiseren dat 'real truth is really hard to get'. Zo zei de bekende, keihard causaal denkende biochemicus Piet Borst het enkele jaren geleden tijdens een Engelstalige bijeenkomst van de KNAW in Amsterdam.

Er is veel wilde en theoretisch plausibele hypothesevorming mogelijk. Maar om die nou meteen voor waar aan te nemen, gaat een beetje te ver, lijkt Nestle met succes te zeggen.

Ze trekt aan de zenuweindjes van de in termen van feitelijke kennis nog altijd weinig robuuste pro-vet en anti-carb wetenschap die de gangbare statistische voedingswetenschap doorgaans verwijt 'bad science' te zijn. De case ontrolt zich voor ieders ogen op haar site. Cholesterol en vet zijn opeens toch weer een spannend onderwerp.

Nina Teicholz, The Big Fat Surprise, via Bol.com

Fotocredits: The Big Fat Surprise
Dit artikel afdrukken