1 min
"Ik wil dat mensen weten hoe het eruitziet als wetenschappers zeggen dat beren zullen uitsterven. Ze gaan omkomen door uithongering. Dit is hoe een uitgehongerde beer eruitziet". Dat zegt natuurfotograaf Paul Nicklen, die deze week beelden van een stervende ijsbeer op National Geographic plaatste.
Toen Paul Nicklen, die als fotograaf en filmmaker werkt voor National Geographic, eind deze zomer aankwam op Baffin Island zag hij daar een beeld dat hem raakte. Een zich met zijn laatste krachten voortslepende ijsbeer, die tevergeefs naar voedsel zoekt in vaten die vissers hebben achtergelaten. Als zijn zoektocht amper iets oplevert, laat het sterk vermagerde dier zich verslagen op de grond vallen.
Nicklen besloot het hartverscheurende tafereel te filmen en later ook te publiceren. "We stonden daar te huilen, filmend terwijl de tranen over onze wangen rolden”, vertelt hij. Redden van de beer was geen optie. Niet alleen had hij daar geen middelen voor, ook is het voederen van ijsberen in Canada verboden. Zijn overweging was het dier te filmen "zodat het niet voor niets zou sterven."
Met het verhaal van deze ene ijsbeer wil Nicklen laten zien welke reële gevolgen klimaatverandering en opwarming nu al hebben op de alleen in het poolgebied levende ijsberen. IJsberen leven van zeehonden, die ze vinden op het zee-ijs. In de zomer gaan ze aan land en daar brengen ze een periode vastend door. Door de opwarming smelt het zee-ijs sneller, gaan de beren noodgedwongen eerder aan land en wordt hun vastenperiode langer. Onderzoek laat zien dat het smeltende zee-ijs de ijsberen in hun bestaan bedreigt. Al in 2002 stelde het Wereldnatuurfonds vast dat tegen het einde van de zomer de meeste ijsberen tekenen van uithongering vertonen. Vijftien jaar later is die situatie alleen maar verergerd. Die boodschap laat Nicklen vol emotie zien.
Dit artikel afdrukken
Nicklen besloot het hartverscheurende tafereel te filmen en later ook te publiceren. "We stonden daar te huilen, filmend terwijl de tranen over onze wangen rolden”, vertelt hij. Redden van de beer was geen optie. Niet alleen had hij daar geen middelen voor, ook is het voederen van ijsberen in Canada verboden. Zijn overweging was het dier te filmen "zodat het niet voor niets zou sterven."
Met het verhaal van deze ene ijsbeer wil Nicklen laten zien welke reële gevolgen klimaatverandering en opwarming nu al hebben op de alleen in het poolgebied levende ijsberen. IJsberen leven van zeehonden, die ze vinden op het zee-ijs. In de zomer gaan ze aan land en daar brengen ze een periode vastend door. Door de opwarming smelt het zee-ijs sneller, gaan de beren noodgedwongen eerder aan land en wordt hun vastenperiode langer. Onderzoek laat zien dat het smeltende zee-ijs de ijsberen in hun bestaan bedreigt. Al in 2002 stelde het Wereldnatuurfonds vast dat tegen het einde van de zomer de meeste ijsberen tekenen van uithongering vertonen. Vijftien jaar later is die situatie alleen maar verergerd. Die boodschap laat Nicklen vol emotie zien.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@Henk #5 De ijsberen zijn in grotere aantallen aanwezig nu in vergelijking met de jaren 60-70 omdat er sindsdien niet meer gejaagd mag worden op de beren.
Allereerst bravo voor Maarten Keulemans. Wij kregen op twitter te horen dat het filmpje sentimenteel was. Dat zegt ook Henric hieronder. Het blijkt niet het juiste perspectief: het is een oude beer in een gebied waar beren het helemaal niet moeilijk hebben.
Het dier is gefilmd door een geëngageerd persoon die dacht te zien wat hij denkt. Gerespecteerde media brengen het naar buiten, niet alleen de activisten. Waarom? Omdat ook zij denken dat het laat zien wat zij denken. Weer een ander gerespecteerd medium laat zien dat het onzin is en dat kost even tijd, want reacties en afweging.
Wat betekent dat?
En wie te vertrouwen is? Niemand, maar welde tijd en degenen die de openheid bieden aan de twijfel en de geïnformeerdere perspectieven en ... die ook daar niet het finale antwoord van verwachten.
Om dat laatste te illustreren: wat zegt de onwaarachtigheid van het filmpje over smeltend ijs? Je mag het ook anders formuleren: heeft smeltend zee-ijs een geframede stervende oude ijsbeer nodig?
Dit lijkt de toekomst te worden: Fake News als het nieuwe normaal.
Zijn we nu ook nog collectief een oor aangenaaid? Waar moeten we heen als je niet alleen You Tube filmpjes, maar ook Trouw én Foodlog niet meer kunt geloven? Hans Pollemans, eat your heart out.
Als ik er serieuze bronnen op na sla, lijkt het er op dat het aantal ijsberen stabiel is of toeneemt.
Het is heel lastig en duur om ijsberen te tellen. Er is sprake van een ruime marge: tussen de 22.000 en 30.000 . Sommige wetenschappers denken dat het aantal sinds de jaren 60 is verdubbeld, toen waren er naar schatting ca 10.000. Er zijn 19 populaties, de ene neemt toe, de andere af.
Minder drijfijs wordt gezien als bedreiging. Echter er zijn ook onderzoeken die uitwijzen, dat ijsberen zich prima kunnen redden op het land en daar goed kunnen jagen. De belangrijkste bedreiging is de mens: het gebruik door de mens van de habitat van de ijsbeer.
Verhongerende ijsberen zijn een normaal natuurverschijnsel? Zo'n filmpje is vooral effectbejag?
Veel informatie hier: Ursus maritimus.