Volgens Albert Heijn is het "uniek dat boswachters en ecologen van Natuurmonumenten rechtstreeks met telers in gesprek gaan hoe zij op hun bedrijf de natuur een handje kunnen helpen".
Peter Leendertse van CLM, kennis- en adviesbureau op het gebied van landbouw, voedsel, natuur en milieu, onderschrijft en nuanceert dat. "Het allerleukst was eigenlijk dat de mensen van Natuurmonumenten ontdekten hoe veel de boeren al aan de natuur 'doen' en er mee bezig zijn," zegt hij. CLM stond aan de wieg van de samenwerking en bracht om te beginnen de 'nulsituatie' in kaart. Leendertse: "Er is niet één oplossing. Grond maakt uit, en de bebouwing natuurlijk, de regio kan anders willen". Eén van de boeren wilde graag een 'patrijzenrand'. Daar zijn planten voor nodig van verschillende hoogtes, die voedsel bieden en waar de patrijs zich met zijn jongen gemakkelijk in kan verschuilen.
Andere akkerbouwers wilden meer insecten en bestuivers, of specifieke planten die natuurlijke vijanden aantrekken zodat ze minder hoeven te spuiten. Natuurmonumenten wilde via de akkerranden verbindingen aanleggen naar de nabijgelegen natuurgebieden. Er werden dus 'op maat' zaaimengsels samengesteld omdat je het van de commerciële zaaimengsels niet moet hebben. Dat bleek vorige week al uit het bericht over 'pleegakkers'. "In sommige daarvan zitten zelfs uitheemse soorten", zegt Leendertse, "of planten waar boeren juist last van hebben."
Leendertse roemt de gretigheid waarmee de 35 betrokken telers hun kennis en ervaringen delen. "Die boeren weten echt wel wat ze doen", kreeg hij te horen van de oprecht verbaasde natuurbeheerders. Hij hoopt dat de ontstane verbinding én waardering nu hun weg vinden naar de markt en de consument. Als het aan Albert Heijn ligt gaat dat ook lukken. Zo zegt Said Belhassan, bij Albert Heijn verantwoordelijk voor Aardappelen, Groente en Fruit, in het persbericht: “Wij zijn continu op zoek naar manieren om onze aardappelteelt te verduurzamen onder andere door de inzet van resistente rassen en het gebruik van minder bestrijdingsmiddelen. Naast deze initiatieven zochten onze telers nieuwe manieren om impact te maken op het gebied van natuurbeheer. Dankzij de inzet van boswachters en ecologen van Natuurmonumenten leveren ze een bijdrage aan een natuurlijk landschap. Deze gezamenlijke betrokkenheid maakt dat op een laagdrempelige manier wordt onderzocht hoe een bijdrage geleverd wordt aan boer, land en klant.”
Op het moment van tekenen van de samenwerkingsovereenkomst staat in de provincies Flevoland, Noord-Brabant, Zeeland en Zuid-Holland al ruim 20 kilometer akkerrand in bloei met geurende kruiden, grassen en zomerbloemen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Boer Bergman beheert op de grens van oost- en west-Duitsland roggelelies, een al lang in Nederland uitgestorven wilde leliesoort, en heeft daarvoor een contract van de regering. Insecten zijn in dat gebied ook nog niet uitgestorven.
#17, Theo, ik linkte die foto van de Wikipedia-pagina. Kennelijk moeten ze daar nog iets leren, want er is weinig van het geroemde groen te vinden.
Ik moet ook bekennen: ik reed die weg vroeger heel wat keren, maar kan me er eigenlijk niet veel bijzonders van herinneren. Kennelijk heb ik iets gemist.
#16&17;, ik heb door die Beneluxlaan van destijds een gedeelte van mijn 'cultuur-natuur'-ervaring te danken. In Amstelveen is er ook het Thijssepark, een park met inheemse flora, van die Verkade-albums, maar jammer is wel dat daar tegenwoordig iedere 90 seconden een vliegtuig overheen dendert.
#15 Een stationnetje met een cluster rails: LEUKE VONDST Dick, maar slaat nergens op.
Ik denk dat Gert’s bijdrage duidelijk genoeg is. Anders laat je streetview er nog even op los, of nog beter: rij er eens langs als je tegen al die verkeerslichten kan. Niet te hard want je staat er zomaar op.
#15 Hier vind je een iets ander beeld, ondanks de bedekking door tekst.
De bermen van de Beneluxbaan zijn ook opgenomen in een wandelroute.