De suikerindustrie ligt zwaar onder vuur en slaat doorgaans succesvol terug, vinden antisuikeractivisten. Die vindt je ook op de hoogste bestuurlijke niveaus. De World Health Organisation (WHO) kwam daarom met een slimme strategie om het begrip 'vrije suikers' via een soort virale strategie te introduceren, maar (nog) niet als een norm op te leggen.
Deze week ging de organisatie verder en gaf zij nieuwe normen aan die leiden tot een drastische normstelling voor de reductie van onze dagelijks inname van suikers.
Met een uitermate charmante en logisch klinkende viraal slaat makingsenseofsugar.com meteen terug. Bepaal zelf wat je vindt, na het zien van de video:
Wie de afzender van de prachtige site is, wordt helaas niet bekend gemaakt.
Fotocredits: makingssenseofsugar.com
Dit artikel afdrukken
Deze week ging de organisatie verder en gaf zij nieuwe normen aan die leiden tot een drastische normstelling voor de reductie van onze dagelijks inname van suikers.
Met een uitermate charmante en logisch klinkende viraal slaat makingsenseofsugar.com meteen terug. Bepaal zelf wat je vindt, na het zien van de video:
Wie de afzender van de prachtige site is, wordt helaas niet bekend gemaakt.
Fotocredits: makingssenseofsugar.com
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.JPEG)
Ook ik ben geen voorstander van een hoge inname van suiker. Het zal er af en toe op lijken alsof ik suikers "verdedig". Maar dat alleen te maken met de mate waarin het bewijs voor schadelijkheid ervan onderbouwd is.
Wat dat laatste betreft is hier weer een mooi voorbeeldje voorbij gekomen: in de USA zijn de suikerconsumptie, de BMI en het risico op diabetes ongeveer tegelijkertijd toegenomen in de laatste decennia.
Jaap geeft echter al aan dat de suikerconsumptie in Australië afnam terwijl in die periode obesitas toenam.
Als ik gegevens uit 167 verschillende landen aan elkaar koppel, zie ik geen enkele correlatie tussen veranderingen in de beschikbaarheid van suiker en veranderingen in de BMI (voor vrouwen is de correlatie identiek).
Is suiker dé oorzaak van obesitas? Hoogstwaarschijnlijk niet. De correlatie daartussen is ronduit zwak.
Is suiker een deel van het probleem? In veel landen levert suiker een substantieel deel van de energie zonder toegevoegde voedingswaarde. Zou de inname van suiker afnemen - terwijl de inname van energie uit andere bronnen gelijk blijft - is het logisch dat het risico op obesitas afneemt. In die zin is suiker natuurlijk een deel van het probleem.
@Jaap, #61
Dat maakt dit ook zo'n non-discussie. Van welke hoek je ook kijkt: de hoeveelheid ingenomen "vrije suikers" is toegenomen. Het heeft 0 toegevoegde voedingswaarde. En of je nu denkt dat de bewijsvoering is dat de calorieen het probleem zijn of dat het de metabole werking van suiker (verwerking van glucose en fructose) is, conclusies zijn hetzelfde:
- Geen voedingswaarde (vitaminen, mineralen)
- Overbodige calorieen
- Mogelijk verslavende werking
- Ongunstige metabole werking
Is suiker de enige en hoofdoorzaak van obesitas? Nee
Is dit een pleidooi voor reducering tot 0? Nee, maar wel tot matiging.
En over dat perspectief gesproken: in 1700 was de inname rond de 5/5,5 gram per dag.
In het artikel over Australie dat je aanhaalt is de afname van 127 gram (2004 ) naar 115 gram (2011). Gegeven de onzekerheden in dataverzameling kun je dit nauwelijk een neerwaartse trend noemen. Daarnaast nog altijd meer dan 100 gram per dag extra dan in 1700.
Volgens mij is er vrijwel niemand meer die een voorstander is van de consumptie van grote hoeveelheden 'vrije suikers'. Er zijn een aantal landen waar de consumptie redelijk goed is bijgehouden. Een voorbeeld is Australië waar de consumptie van suiker afnam in de tijd dat obesitas juist enorm is toegenomen. Natuurlijk is er van alles op af te dingen op dit soort statistieken en associaties maar er zijn voor zover ik weet geen betere.
De meest complete meta-analyses (observationeel én trials) laat zien dat er een positieve associatie bestaat tussen suiker en lichaamsgewicht maar dat dat verloopt via de hoeveelheid energie.
Dus ja, vooral aansturen op vermindering van de hoeveelheid vrije suikers in voedsel en dranken (zoals nu vrijwel overal wordt aanbevolen) maar dat wel in perspectief blijven zien
"Ik geloof best dat het consumeren van grote hoeveelheden suiker bijdraagt aan de huidige obesitas epidemie waarin je Nederland overigens niet kunt vergelijken met Amerika of Engeland. Maar of suiker daar een veel groter aandeel in heeft dan vet of koolhydraten, dat betwijfel ik. Daarom vind ik de theorie, dat we voornamelijk dikker zijn geworden na de uitvinding van geraffineerde suiker niet erg overtuigend."
"Ik vind", "Geloof" en "betwijfel ik". Nu graag de onderbouwing.
Martijn #58,
Volgens mij zegt Bas in het eerste stuk van #49 dat hij zich afvraagt of vrije suikers nu zo'n belangrijke rol spelen als je het bekijkt op het totaal van de macronutriënten inname. In feite wijst hij er daarmee op dat jij de impliciete aanname doet dat vrije suikers, of mono- en disachariden (of ze nu geraffineerd zijn of in fruit of honing zitten) een ander effect hebben op onze gezondheid dan andere vormen van koolhydraten. Anders gezegd, stel dat de totale koolhydrateninname in 1500 ongeveer gelijk was aan onze huidige koolhydraatconsumptie, maakt het dan veel uit hoe groot het percentage vrije suikers daarin is? De WHO denkt van wel, maar, als ik Bas goed begrijp, vraagt hij zich af of die stelling goed te onderbouwen valt. Klopt dat Bas?