Deze week ging de organisatie verder en gaf zij nieuwe normen aan die leiden tot een drastische normstelling voor de reductie van onze dagelijks inname van suikers.
Met een uitermate charmante en logisch klinkende viraal slaat makingsenseofsugar.com meteen terug. Bepaal zelf wat je vindt, na het zien van de video:
Wie de afzender van de prachtige site is, wordt helaas niet bekend gemaakt.
Fotocredits: makingssenseofsugar.com
Ook ik ben geen voorstander van een hoge inname van suiker. Het zal er af en toe op lijken alsof ik suikers "verdedig". Maar dat alleen te maken met de mate waarin het bewijs voor schadelijkheid ervan onderbouwd is.
Wat dat laatste betreft is hier weer een mooi voorbeeldje voorbij gekomen: in de USA zijn de suikerconsumptie, de BMI en het risico op diabetes ongeveer tegelijkertijd toegenomen in de laatste decennia.
Jaap geeft echter al aan dat de suikerconsumptie in Australië afnam terwijl in die periode obesitas toenam.
Als ik gegevens uit 167 verschillende landen aan elkaar koppel, zie ik geen enkele correlatie tussen veranderingen in de beschikbaarheid van suiker en veranderingen in de BMI (voor vrouwen is de correlatie identiek).
Is suiker dé oorzaak van obesitas? Hoogstwaarschijnlijk niet. De correlatie daartussen is ronduit zwak.
Is suiker een deel van het probleem? In veel landen levert suiker een substantieel deel van de energie zonder toegevoegde voedingswaarde. Zou de inname van suiker afnemen - terwijl de inname van energie uit andere bronnen gelijk blijft - is het logisch dat het risico op obesitas afneemt. In die zin is suiker natuurlijk een deel van het probleem.