3 min
De marketing voor babymelkpoeder is 'opdringerig, misleidend en agressief'. WHO-topman Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus wint er bepaald geen doekjes om. Niet alleen krijgen jonge ouders verkeerde voorlichting, de industrie koopt ook zorgverleners om. Veel van de kunstmoedermelkmarketing is wetenschappelijk ongefundeerd en in strijd met de internationale normen voor zuigelingenvoeding.
Dat schrijven de Wereldgezondheidsraad (WHO) en het VN-kinderfonds Unicef naar aanleiding van nieuw onderzoek onder jonge ouders, zwangere vrouwen en gezondheidswerkers in stedelijke gebieden in Bangladesh, China, Mexico, Marokko, Nigeria, het Verenigd Koninkrijk, Vietnam en Zuid-Afrika.
Vruchtbaarheid
Kunst- of borstvoeding? Het onderwerp houdt onze maatschappij al decennia in z'n greep. Al voordat een alternatief voor borstmelk op de markt kwam, was borstvoeding geven onderdeel van controverses. Als statussymbool, voor vruchtbaarheid of omdat vrouwen moesten werken. Om verschillende redenen lieten door de eeuwen heen moeders minnen of doulos hun kinderen zogen.
De populariteit van borstvoeding door andere vrouwen dan de moeder van het kind begon af te nemen in de 19e eeuw. Vanaf toen keerde het gevoel door bezorgdheid over de geldzucht onder kraamverzorgsters en doordat alternatieve melkbronnen (koemelk) in zwang kwamen. Onderzoek door Theodor Escherich, voorzitter van de kindergeneeskunde aan de universiteit van Wenen van 1902 tot 1911, toonde aan dat de darmbacteriën van pasgeborenen die borstvoeding kregen, beduidend anders waren dan die van zuigelingen die het zonder moeders borst moesten stellen. Dat inzicht leidde uiteindelijk tot de bouw van het Keizerlijk Instituut voor de Verzorging van Moeders en Zuigelingen en tot de opening van de eerste moedermelkbank in Wenen in 1909.
In de 19e en begin 20e eeuw was het in Nederland meneer pastoor die katholieke vrouwen van zogen afhield. Het gegeven alternatief, pap aangelengd met vervuild drinkwater, was waarschijnlijk de oorzaak van diarree die hoge zuigelingensterfte in katholieke gebieden veroorzaakte, schreef Evelien Walhout eerder in haar proefschrift.
Poedermelk
Eind 19e eeuw komt er een alternatief. Moedermelk kan vervangen worden door poedermelk. De verkoopverhalen van fabrikanten slaan aan, halverwege de eeuw krijgen zuigelingen in ziekenhuizen massaal kunstvoeding van het Zwitserse bedrijf Nestlé. Ook in ontwikkelingslanden slaat de marketing aan, helaas te vaak met fatale gevolgen door vervuild drinkwater.
Om dat een halt toe te roepen en de marketingstrategieën van poedermelkfabrikanten te controleren, bestaat sinds 1981 de international Code of Marketing of Breastmilk Substitudes, oftewel de WHO-code. Fabrikanten houden zich er nauwelijks aan. Met 'succes', wereldwijd krijgen slechts 44% van de baby's de eerste zes maanden alleen borstvoeding. Een percentage dat de afgelopen 20 jaar ongeveer gelijk bleef. Dat terwijl de WHO aanbeveelt dat pasgeboren baby's meteen de borst zouden moeten krijgen, daarna zes maanden exclusief moedermelk en tot 2 jaar met bijvoeding. Dat biedt zowel moeder als kind voordelen. Het beperkt de risico's op ondervoeding, zwaarlijvigheid, diabetes, kinderziekten en sommige vormen van kanker, somt Unicef-topvrouw Catherine Russell op. Mocht de borstvoeding niet lukken, dan bieden donormelk, van kennissen of familie of van de moedermelkbank, en poeder van koeienmelk een prima alternatief.
Aandeel in omzet
De WHO en Unicef vinden het zorgwekkend dat de voedingsindustrie in de 8 onderzochte landen grote aantallen zorgverleners benaderde om voor haar te lobbyen. In ruil voor sponsoring als onderzoeksubsidies, betaalde deelname aan vergaderingen en zelfs een aandeel in de omzet worden jonge ouders door gezondheidswerkers verleid met monsters en cadeautjes. Ook opleidingen zouden beïnvloed worden.
Beide organisaties roepen zorgverleners, de industrie en regeringen op de WHO-code te implementeren en na te leven en een einde te maken aan de promotie van koeienpoedermelk.
Dit artikel afdrukken
Vruchtbaarheid
Kunst- of borstvoeding? Het onderwerp houdt onze maatschappij al decennia in z'n greep. Al voordat een alternatief voor borstmelk op de markt kwam, was borstvoeding geven onderdeel van controverses. Als statussymbool, voor vruchtbaarheid of omdat vrouwen moesten werken. Om verschillende redenen lieten door de eeuwen heen moeders minnen of doulos hun kinderen zogen.
In 1740 bedroeg het kindersterftecijfer in Parijs 38%. Veruit de meerderheid van de zuigelingen kreeg borstvoeding van kraamverzorgsters. In die tijd verdienden Europese vrouwen meer geld als min dan in enig ander beroep dat voor vrouwen konden uitoefenenAl in 1800 v. Chr. worden regels voor borstvoeding beschreven in de Babylonische Code van Hammurabi. Gedetailleerde selectiecriteria voor borstvoedsters zijn te vinden in Grieks-Romeinse teksten. In de oudheid werd gedacht dat kinderen de fysieke, mentale en emotionele eigenschappen van hun voedster erven via moedermelk. Daarom was de selectie van de voedster heel belangrijk. In de 11e eeuw gebruikten de aristocratie en koningshuizen van Europa bijna uitsluitend voedsters. Borstvoeding door een belangrijke moeder werd als onfatsoenlijk en gek beschouwd. Die houding bleef bestaan tot diep in de 18e eeuw. In 1740 bedroeg het kindersterftecijfer in Parijs 38%. De meerderheid (>95%) van de zuigelingen kreeg borstvoeding van kraamverzorgsters. In die tijd verdienden Europese vrouwen meer geld als min dan in enig ander beroep dat vrouwen konden uitoefenen.
De populariteit van borstvoeding door andere vrouwen dan de moeder van het kind begon af te nemen in de 19e eeuw. Vanaf toen keerde het gevoel door bezorgdheid over de geldzucht onder kraamverzorgsters en doordat alternatieve melkbronnen (koemelk) in zwang kwamen. Onderzoek door Theodor Escherich, voorzitter van de kindergeneeskunde aan de universiteit van Wenen van 1902 tot 1911, toonde aan dat de darmbacteriën van pasgeborenen die borstvoeding kregen, beduidend anders waren dan die van zuigelingen die het zonder moeders borst moesten stellen. Dat inzicht leidde uiteindelijk tot de bouw van het Keizerlijk Instituut voor de Verzorging van Moeders en Zuigelingen en tot de opening van de eerste moedermelkbank in Wenen in 1909.
In de 19e en begin 20e eeuw was het in Nederland meneer pastoor die katholieke vrouwen van zogen afhield. Het gegeven alternatief, pap aangelengd met vervuild drinkwater, was waarschijnlijk de oorzaak van diarree die hoge zuigelingensterfte in katholieke gebieden veroorzaakte, schreef Evelien Walhout eerder in haar proefschrift.
Poedermelk
Eind 19e eeuw komt er een alternatief. Moedermelk kan vervangen worden door poedermelk. De verkoopverhalen van fabrikanten slaan aan, halverwege de eeuw krijgen zuigelingen in ziekenhuizen massaal kunstvoeding van het Zwitserse bedrijf Nestlé. Ook in ontwikkelingslanden slaat de marketing aan, helaas te vaak met fatale gevolgen door vervuild drinkwater.
Om dat een halt toe te roepen en de marketingstrategieën van poedermelkfabrikanten te controleren, bestaat sinds 1981 de international Code of Marketing of Breastmilk Substitudes, oftewel de WHO-code. Fabrikanten houden zich er nauwelijks aan. Met 'succes', wereldwijd krijgen slechts 44% van de baby's de eerste zes maanden alleen borstvoeding. Een percentage dat de afgelopen 20 jaar ongeveer gelijk bleef. Dat terwijl de WHO aanbeveelt dat pasgeboren baby's meteen de borst zouden moeten krijgen, daarna zes maanden exclusief moedermelk en tot 2 jaar met bijvoeding. Dat biedt zowel moeder als kind voordelen. Het beperkt de risico's op ondervoeding, zwaarlijvigheid, diabetes, kinderziekten en sommige vormen van kanker, somt Unicef-topvrouw Catherine Russell op. Mocht de borstvoeding niet lukken, dan bieden donormelk, van kennissen of familie of van de moedermelkbank, en poeder van koeienmelk een prima alternatief.
De WHO en Unicef vinden het zorgwekkend dat de voedingsindustrie in de 8 onderzochte landen grote aantallen zorgverleners benaderde om voor haar te lobbyen"Onjuiste en misleidende informatie over babymelk zijn een stevige obstakel voor borstvoeding, waarvan wij weten dat die voor baby’s en moeders het beste is", aldus Russell. Het rapport onthult systematische en onethische marketingstrategieën die de poedermelkindustrie - ter waarde van $55 miljard - gebruikt om de beslissingen van (toekomstige) ouders over zuigelingenvoeding te beïnvloeden. Meer dan de helft van de ondervraagden zei doelwit te zijn geweest van de babymelkindustrie. De gebruikte mythes ondermijnen het vertrouwen van vrouwen in hun vermogen om met succes borstvoeding te geven, aldus de organisaties.
Aandeel in omzet
De WHO en Unicef vinden het zorgwekkend dat de voedingsindustrie in de 8 onderzochte landen grote aantallen zorgverleners benaderde om voor haar te lobbyen. In ruil voor sponsoring als onderzoeksubsidies, betaalde deelname aan vergaderingen en zelfs een aandeel in de omzet worden jonge ouders door gezondheidswerkers verleid met monsters en cadeautjes. Ook opleidingen zouden beïnvloed worden.
Beide organisaties roepen zorgverleners, de industrie en regeringen op de WHO-code te implementeren en na te leven en een einde te maken aan de promotie van koeienpoedermelk.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#28 Jan Peter, je schrijft "bedrijven creëren geen behoeften, bedrijven duiken op die behoeften met producten en diensten. Mensen bepalen voor zichzelf of het reeële of niet reeële behoeften zijn."
Die zinnen zouden op zich het begin kunnen zijn van een interessante discussie over het concept "vrije wil" en of er waarheid zit in de bewering dat mensen "voor zichzelf bepalen" of hun behoeften "reëel" zijn. Waarop een discussie "wat is waarheid" potentie heeft.
Maar deze bewering staat hier niet op zichzelf. Je plaatst hem onder een artikel over de marketing voor melkpoeder die 'opdringerig, misleidend en agressief' wordt genoemd door het WHO en daarom bestreden zou moeten worden, met uitvoerige uitleg waarom. In deze context is jouw opmerking "bedrijven creëren geen behoeften, mensen bepalen voor zichzelf" misplaatst. En dat is zacht uitgedrukt.
De 7 vinkjes van Joris zijn per direct een handig handvat geworden voor onderwerpen zoals dit, waar het verschil tussen de reacties van de 7 en de 6 vinkjes opmerkelijk is, vanwege dat ene vinkje verschil. De koppeling van de 2022 vinkjes aan een 1971 Monty Python was te ver gegrepen, duidelijk.
Geen idee wat je raadselachtige "houd ik het met je voor gezien" betekent, maar wat je ook bedoelt, het zou een goed idee kunnen zijn.
Anita, ik praat niet recht, ik nuanceer e.e.a. En als je me een beetje volgt dan weet je dat ik vaak genoeg vraagtekens bij bepaalde vormen van marketing en reclame zet.
Maar als dit je stijltje #18 blijft "Zeven vinkjes....... Nudge nudge, say no more, know what I mean?" houd ik het met je voor gezien. In je #26 maak je er ook weer een potje van.
Ongeveer 25 jaar gelden - toen ik bij Unicef werkte - ben ik betrokken geweest bij het Baby Friendly Hospital Initiatve. Een wereldwijde campagne voor borstvoeding van de WHO en Unicef samen om de strijd aan te gaan tegen de marketing van bedrijven voor flesvoeding. Door gratis samples kunstvoeding in ziekenhuizen te geven, gingen vrouwen flesvoeding geven, hadden thuisgekomen - vooral in ontwikkelingslanden - nauwelijks geld om dat vol te houden , gingen het daarom aanlengen, en soms ook geen schoon drinkwater, een drama. We hebben vuistregels opgesteld voor ziekenhuizen en kraaminstellingen wereldwijd, ook in Nederland (en de Stichting Zorg voor Borstvoeding opgericht, later opgegaan in Voedingscentrum en nu wegbezuinigd) waarbij we de hele gezondheidszorg hebben betrokken. (van kraamverpleegkundigen, gynaecologen, kinderartsen etc) Ziekenhuizen en kraaminstellingen konden zich daar ook voor certificeren. Dat heeft toen best iets opgeleverd. (want we deden ook sociologisch onderzoek. Vooral bij sociaal laag opgeleiden stond flesvoeding in hoog aanzien ' want ik ben toch geen koe' kwam letterlijk uit ons onderzoek.) Maar de marketing voor dit soort producten (nuttig als het echt niet anders kan, maar dat is maar heel soms het geval) is natuurlijk hardnekkig en gaat gewoon door. Preventie is geen verdienmodel. Het is daarna weer ingezakt en nu lees ik , moeten we eigenlijk weer opnieuw beginnen.
#25 Zo kun je alles recht praten...... Ook de agressieve marketing van melkpoeder, want "dat willen de mensen". De oplichter zegt precies hetzelfde..... "Jij hebt toch zelf die handtekening gezet / op die link geklikt / dat geld afgestaan? Niemand heeft je toch gedwongen? Ben je bedreigd? Nee toch? Jij wilde dit. Je doet dit uit jouw eigen vrije wil.... Jij kiest hiervoor. "
Ja Frank Eric, mensen hebben behoefte aan geluk, status, zekerheid, gemak, plezier. Materie is daar een antwoord op geworden. Dat hebben fabrikanten niet bedacht, dat hebben ze zelf bedacht.