Aanvankelijk zag het ernaar uit dat de vergadering van honderden regeringsafgevaardigden een door Ecuador ingediende resolutie over borstvoeding zouden aannemen. Met die resolutie wil de WHO borstvoeding bevorderen en de gezondheidsvoordelen benadrukken. Ook was er een passage opgenomen waarin landen werden opgeroepen onjuiste of misleidende marketing voor kunstmatige flesvoeding te beperken.

De Amerikaanse vertegenwoordigers weigerden de resolutie te ondertekenen indien de tekst in de resolutie niet zou worden aangepast. De Amerikanen eisten dat de tekst over de misleiding zou worden afgezwakt. De Amerikaanse delegatie dreigde de Ecuadoraanse regering met handelsbeperkingen en terugtrekking van militaire hulp als het voorstel niet werd aangepast. Andere kleinere landen trokken uit vrees voor maatregelen van de VS hun steun aan de resolutie in.

Het probleem? Moedermelk is gratis, babyvoeding levert de voedingsindustrie in de VS jaarlijks €62 miljard op. De Amerikaanse delegatie lobbyde schaamteloos voor de fabrikanten van babyvoeding.

De wetenschappelijke consensus is dat moedermelk niet alleen gezonder is dan poeder-alternatieven, maar ook €268 miljard euro zou besparen aan ziektekosten wereldwijd. De WHO stelde al in 1981 de internationale Code Voor de Marketing van Borstvoeding op, om de marketing van babyvoeding te beperken en natuurlijke borstvoeding te promoten.

Uiteindelijk moesten zowel de Amerikaanse als de Ecuadoraanse versie bakzeil halen en werd de Russische aangenomen. In deze versie ontbreekt de passage met het advies over de marketing van babyvoeding, aldus Elisabeth Sterken, directeur van INFACT Canada, een organisatie die borstvoeding bevordert.

De Amerikaanse president Trump gaf uiteraard zijn officiële persbericht in twitter-vorm en zette het bericht uit de New York Times weg als fake news.



Update 13 juli, 13.00 uur:
Docent en expert op het gebied van internationaal recht, bestuur en wetgeving, Thijs Etty reageert per mail op dit bericht. "Dit soort oneigenlijke praktijken is helaas niet ongebruikelijk in het internationale diplomatieke verkeer, zeker op terreinen als voedsel, milieu en pharmaceutica, waarmee grote financiele belangen gemoeid zijn, en politieke, wetenschappelijke en publieke opinie vaak sterk verdeeld zijn." Het is echter gebruikelijk dat dit achter gesloten deuren gebeurt, aldus Etty.
Dit artikel afdrukken