Géén glyfosaat in de urine van Franse boeren

#54 Ik zou de kop willen aanvullen dat naast de rijke piraten, ook de NGO’s de middenklasse bedreigen. Ze bedienen zich immers van dezelfde tactieken als de rijke piraten (zaaien twijfel, zetten journalisten in voor hun verhaal, jagen angst aan). De lachende derde is dan de witte wijn nippende hoogopgeleide grachtengordel bewoner die begaan is met het milieu.
In dit stuk legt Hidde Boersma uit waarom hij denkt dat milieuorganisaties zo makkelijk de wetenschappelijke consensus naast zich neerleggen en (net als de industrie) het debat vervuilen met een hoop onzin. ‘Onderwerpen als gentech, klimaatverandering, wapenbezit en abortus zijn onderdeel geworden van de culture wars, een tweekampenstrijd tussen links en rechts die niet over feiten gaat maar over waarden.’
Het lijkt er veel op dat glyfosaat inmiddels ook een onderdeel is geworden van die zogenaamde culture wars.

Wantrouwen. "De grootste bedreiging van die middenklasse is echter het verdwijnen van het sociale karakter van de maatschappij. De grote verschillen tussen zelfverrijking en exorbitante rijkdom aan de top en een gebrek aan zekerheid en financiële middelen onderop. De onderste laag is al ten prooi gevallen aan deze ontwikkeling, de middenklasse volgt."
" Een fatsoenlijke samenleving vereist handhaving van fatsoenlijke afspraken. Maar dat is niet de boodschap die het publiek te horen krijgt."
Dan krijg je een 'post-democratische' samenleving, en aggressieve journalisten zonder betekenis, een gecontroleerd spektakel van overtuigen. Met de 'rijke piraat' als lachende derde (dwz zij die het kapitaal in handen hebben).
Lijkt op wat hieronder besproken is.

#51, ellen, ik pik er dit even uit, op de rest kom ik later nog terug: "Een (biologische)landbouw zonder pesticiden, lijkt mij onmogelijk, tenzij er een oplossing is voor het x-aantal miljard minder mensen dat kan worden gevoed door opbrengst en oogstverliezen. Crop losses to pests"
Je zegt 'lijkt', maar waaruit haal je dat? En waarom zet je 'biologisch' tussen()?
Ik heb ooit het voorbeeld van het INRA aangehaald, waar een 0,% aan ecologisch onderzoek wordt gedaan; dan blijf je ronddraaien in de mantra der onmogelijkheid, dat ook.
Maar voor mij is het ook geen wet van Meden en Perzen. Ben een beetje blij dat je het over pesticiden hebt, en niet over gewasbeschermingsmiddelen, want die laatste, waar blijven die nu?

ellen-maureen colpa #51 Dank je Ellen dat je de moeite hebt genomen zo uitgebreid te reageren. De tijd zal leren waar we op uitkomen in de landbouw. Het zal gaan veranderen en laten we hopen ten goede.

#50 Beste Tom: Nogmaals, ik ben niet voor of tegen pesticiden en ga af op wat de wetenschappers van beoordelingsinstanties concluderen. Als iemand die in de landbouw werkt en met veel hogere concentraties pesticiden in aanraking komt dan de gemiddelde consument, ben ik erg alert op wat wel en niet is toegestaan.
Verder ben ik mij bewust van het natuurlijk ecosysteem waarin wij leven. Weet ook uit ervaring dat dat systeem hard kan toeslaan in wat op het land groeit en bloeit en hoe plagen geoogste voorraden kan vernietigen. Pesticiden zijn daarbij een noodzakelijk kwaad, om gewassen en opbrengsten te beschermen (in de natuur wordt ook gebruik gemaakt van pesticiden als bescherming tegen aanvallen van plagen). Neemt niet weg dat met pesticiden zorgvuldig moet worden omgegaan en door moet worden gegaan met onderzoek naar minder schadelijke pesticiden en verbod op pesticiden die door voortschrijdend inzicht niet meer verantwoord zijn (gebeurt met regelmaat).
Een (biologische)landbouw zonder pesticiden, lijkt mij onmogelijk, tenzij er een oplossing is voor het x-aantal miljard minder mensen dat kan worden gevoed door opbrengst en oogstverliezen. Crop losses to pests

Het boek van André Leu ga ik niet lezen omdat ik het grote vermoeden heb dat het met een bias geschreven is. André Leu is, net als ik, niet opgeleid in de chemie en toxicologie. Hij is opgeleid in de communicatie (bachelor), sociale politiek en volwassenen onderwijs, was voorzitter van de IFOAM – Organics International en heeft een biologische boerderij, lees ik op LinkedIn. Voor mij is dat genoeg reden om te twijfelen aan de wetenschappelijke onderbouwing waarmee hij zijn boeken tegen het gebruik van gif en pesticiden schrijft. Waarom zou ik meer vertrouwen hebben in iemand die er belang bij heeft dat organische landbouw wordt gepromoot dan wetenschappers die voor onafhankelijke onderzoeksinstituten werken?

Verder ben ik als boerin, die machteloos onderaan de marktketen bungelt, mij erg bewust van de macht van grotere en erg grote bedrijven. Bijna dagelijks heb ik hier te maken met vertegenwoordigers van landbouwmachines, mineralenmixen, homeopathische medicijnen, zaadveredelaars, pesticiden, etc. Maak je maar geen zorgen. Wanneer ik niet open zou staan voor de kracht van de lobby was ik allang failliet geweest.