2 min
De Franse regering geeft €200 miljoen uit om 'overtollige wijn' te vernietigen. Minister van Landbouw Marc Fesneau kondigde aan een EU-fonds van €160 miljoen aan te vullen tot €200 miljoen om worstelende producenten te ondersteunen en de prijzen te stabiliseren.
Verschillende grote wijnproducerende regio's in Frankrijk, met name in de Bordeaux en de Languedoc - respectievelijk het duurste en het grootste wijnbouwgebied van het land - hebben het moeilijk door een opeenstapeling van problemen. De naweeën van Covid-19, veranderingen in consumptiepatronen en de crisis van de kosten van levensonderhoud resulteren in een daling van de vraag naar wijn. Met als gevolg overproductie, een scherpe daling van de prijzen en financiële problemen.
Het geld is "bedoeld om te voorkomen dat de prijzen ineenstorten en zodat wijnmakers weer inkomsten kunnen vinden", aldus minister van Landbouw Marc Fesneau. Nog belangrijker is dat de sector "naar de toekomst moet kijken, nadenken over veranderingen in de consumptie" en zich moet aanpassen.
Frankrijk exporteerde in 2022 voor meer dan €17 miljard aan wijn en drank. Maar wie internationaal wijn wil verkopen, moet aansluiten bij de markt. Daar komt nog eens bij dat de Fransen minder wijn zijn gaan drinken en ook minder trek hebben in de zware wijnen uit de Bordeaux of de volle rode wijnen uit de Languedoc. "We produceren te veel, en de verkoopwaarde ligt onder de productieprijs, dus we maken verlies", aldus Jean-Philippe Granier van de wijnbouwersvereniging van de Languedoc.
Het is niet voor het eerst dat Europa kampt met een zogenoemde 'wijnplas'. Dat was ook aan het begin van deze eeuw het geval en leidde toen tot een hervorming van het landbouwbeleid: de overproductie werd gestimuleerd door de eigen subsidies. Nog altijd geeft de EU jaarlijks €1,06 miljard uit aan de sector, schrijft de South China Morning Post. Hoewel de wijnproductie dit jaar met 4,0% gestegen is, daalde de wijnconsumptie in Italië met 7%, in Spanje met 10%, in Frankrijk met 15%, in Duitsland met 22% en in Portugal met 34% aldus de Europese Commissie bij het bekendmaken van de noodhulp voor de wijnsector.
Moraal van dit verhaal: er is wel een markt voor wijn maar niet voor te zware waar een groeiend deel van het publiek niet op zit te wachten. In Franse supermarkten koop je op dit moment 'luxere wijnen' voor een prikkie. Je weet nu waarom en ook waarom dat binnenkort is afgelopen.
Dit artikel afdrukken
Het geld is "bedoeld om te voorkomen dat de prijzen ineenstorten en zodat wijnmakers weer inkomsten kunnen vinden", aldus minister van Landbouw Marc Fesneau. Nog belangrijker is dat de sector "naar de toekomst moet kijken, nadenken over veranderingen in de consumptie" en zich moet aanpassen.
We produceren te veel, en de verkoopwaarde ligt onder de productieprijs, dus we maken verliesDat is nodig, omdat bijvoorbeeld in de Bordeaux inmiddels één op de drie wijnmakers in financiële problemen verkeert, aldus The Guardian. "Ik denk dat de mensen geen Bordeauxwijn meer willen drinken, omdat er gewoon allerlei keuzes zijn", zei wijnbouwer Joep Bakx eerder deze week in Met het Oog op Morgen. Bakx denkt dat de Bordeaux "een beetje de boot gemist heeft over de laatste jaren" om wijnen te maken die beter passen bij een moderne smaak.
Frankrijk exporteerde in 2022 voor meer dan €17 miljard aan wijn en drank. Maar wie internationaal wijn wil verkopen, moet aansluiten bij de markt. Daar komt nog eens bij dat de Fransen minder wijn zijn gaan drinken en ook minder trek hebben in de zware wijnen uit de Bordeaux of de volle rode wijnen uit de Languedoc. "We produceren te veel, en de verkoopwaarde ligt onder de productieprijs, dus we maken verlies", aldus Jean-Philippe Granier van de wijnbouwersvereniging van de Languedoc.
De wijnproductie steeg met 4,0%; de wijnconsumptie daalde in Italië met 7%, in Spanje met 10%, in Frankrijk met 15%, in Duitsland met 22% en in Portugal met 34%De nu beschikbare fondsen zullen gebruikt worden om wijn uit de markt te nemen, wijnstokken te rooien en wijnboeren aan te moedigen over te schakelen op andere producten, zoals olijven. De alcohol van de 'vernietigde wijn' kan worden verkocht aan bedrijven voor gebruik in niet-alcoholische producten zoals handgel, schoonmaakmiddelen of parfum.
Het is niet voor het eerst dat Europa kampt met een zogenoemde 'wijnplas'. Dat was ook aan het begin van deze eeuw het geval en leidde toen tot een hervorming van het landbouwbeleid: de overproductie werd gestimuleerd door de eigen subsidies. Nog altijd geeft de EU jaarlijks €1,06 miljard uit aan de sector, schrijft de South China Morning Post. Hoewel de wijnproductie dit jaar met 4,0% gestegen is, daalde de wijnconsumptie in Italië met 7%, in Spanje met 10%, in Frankrijk met 15%, in Duitsland met 22% en in Portugal met 34% aldus de Europese Commissie bij het bekendmaken van de noodhulp voor de wijnsector.
Moraal van dit verhaal: er is wel een markt voor wijn maar niet voor te zware waar een groeiend deel van het publiek niet op zit te wachten. In Franse supermarkten koop je op dit moment 'luxere wijnen' voor een prikkie. Je weet nu waarom en ook waarom dat binnenkort is afgelopen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
Opnieuw trekt de Franse overheid €120 miljoen uit om wijngaarden te laten rooien. Daarmee wil Frankrijk de wijncrisis beteugelen. Met het geld, waarvoor toestemming is gevraagd aan de EU, kunnen wijnbouwers €4.000 per hectare vergoed krijgen, op voorwaarde dat ze de komende 5 jaar niet herplanten.
Het bedrag is voldoende om 30.000 hectare van de totale Franse wijngaard, die 800.000 hectare omvat, te laten rooien.
Het rooien is een laatste strohalm en de wijnbouwers hebben er tegenstribbelend mee ingestemd. Maar ze kunnen niet anders: de wijnconsumptie daalt wereldwijd, maar in het bijzonder onder Fransen. In de jaren 60 dronk de gemiddelde Fransman 120 liter wijn per jaar, nu is dat 40 liter, een daling van 70% in 60 jaar. De afgelopen 3 jaar is de verkoop van (vooral rode) wijn in supermarkten met 15% gedaald . Daarnaast is de export met 10% afgenomen ten opzichte van 2022 en drinken jongeren liever een biertje, cocktail of alcoholvrij. En drinken ze wijn, dan wit, rosé of licht rood.
De sector hoopt dat de Europese Unie het plan goedkeurt en wil nu ook werken aan een tijdelijk plan, zodat ze later weer kunnen planten. "Ze willen zich daarbij aanpassen aan de markt en overschakelen op lichtere druivenrassen die minder last hebben van de crisis," aldus franceinfo.
Dit is wat ik ervaar.
Bier bij de maaltijd vind ik vies, water en/of wijn niet.
Wijn is eigenlijk onderdeel van de maaltijd zoals Dick al zegt, je drinkt ook geen glas melk op een terras. Een maaltijd neemt al snel 1 à 2 uur in beslag, een aangenaam tijdverdrijf. De verschillende smaken die tijdens de maaltijd voorbij komen, vragen van oudsher om de aanvullende smaak van wijn, je bent a.h.w. ermee opgegroeid, zoals wij met melk. Wijn drinken zonder maaltijd kan eerder 'vies' zijn, zout zonder eten is ook vies. Het evenwicht tussen wijn en voedsel merk je goed als je een kaasmaaltijd neemt. Ja, alleen kaas met wat brood voor de koolhydraten, te beginnen bij de lichte kazen met verschillende smaken en lichte wijnen, eindigend met de sterksmakende kazen en een krachtige rode wijn of zoetere dessertwijn.
Hamburgers, oriëntaalse hap, frites, nasi en andere producten die gemaakt lijken om snel naar binnen te werken, daar past eerder een glas water bij. Op NU.nl stond: "Het groeiende wijnoverschot is een gevolg van de veranderende smaak van Fransen". Komt bij mij over als een veranderde smaak door het steeds haastiger eetpatroon, minder uitgebreid, minder tijd, minder gangen, minder in gezelschap en de komst van fastfood. Ook het moeten autorijden direct na de maaltijd kan een rol spelen.
500.000 arbeidsplaatsen.
Naast indrukwekkende exportcijfers voorziet de wijnbouw in 500.000 arbeidsplaatsen. In veel dorpen draait alles om de wijnbouw en kan deze niet gemist worden.
"Près de 500 000 emplois directs et indirects sont générés par la viticulture sur le territoire français." (CNIV)
Wel vindt hier langzame overschakeling plaats. In het dal van de Cèze zie je al afwisselend olijven, olijfbomentelers, wijngaarden, granen, hooiweides, linzen, kikkererwten, soms lathyrus (veevoer), vijgenteelt, afgewisseld met veel natuur.
#3, Wouter, roken is ook smerig en toch doen mensen het. Je moet het leren. Ik besloot na de derde sigaret dat ik daar geen enkele behoefte aan had.
Wijn dan. Bordeaux was vroeger wat mij betreft een wijn waar ik voor bedankte (te 'astringent' in wijntaal, stroef op de tanden en bitterig groen toe) als er andere keuzen waren. Nu de cabernet sauvignon druiven daar rijper worden en wordt gevinifieerd met meer suiker in de wijn, is het wat beter geworden.
Waarom gaan mensen minder drinken? Omdat ze horen dat het ongezond is. En wat doen de Fransen fout? Ze maken wijn die jonge mensen niet meer lekker vinden: het moet zoeter en/of lichter.
Overigens: in datzelfde Frankrijk zit heel veel vernieuwing. Vooral onder kleine wijnmakers. Denk aan lichte rode bubbelwijnen met een zoetje en een zuurtje van 8%. Ze zijn alleen veel te duur. Grote merken (zoals Castel) zouden erop moeten springen, maar snappen het kennelijk niet.
Jopie #2, Europa (met Italië, Spanje en Frankrijk) was het wijnhuis van de wereld en levert nog steeds wereldwijd wijn.
In die landen was wijn van oudsher wat melk was in Nederland: een essentieel onderdeel van het dagelijkse menu. En dus is het telen van druiven een agrarische activiteit die de overheid sponsort. Wie daarmee begint, bouwt het moeilijk af.
Aan de pesticiden-kant wordt hard gewerkt omdat druiventelers inmiddels bang zijn voor de ziekten die ze oplopen door het gebruik van pesticiden. Een bijzonder voorbeeld is La Colombette, net onder Béziers in de Languedoc (waar meer en meer lekker wit vandaan komt). Het domein is al zijn wijnen van traditionele druiven* aan het omzetten naar nieuw ontwikkelde druivenrassen die (in droge zomers zelfs) helemaal geen bespuitingen nodig hebben. De passage tussen haakjes voegde ik toe. Zelf gebruiken ze het liefst de strakkere formulering. De jongste telg van de eigenarenfamilie Pugibet spreekt van 'super bio' teelt want biologische teelt is het ook niet helemaal qua pesticiden.
* hun Chardonnay is wereldwijd vermaard, maar gaat er wat hen betreft ook ooit uit.
Het ging langzaam maar het drong na jaren tot mij door. Dat ik wijn - durf het haast niet hardop te zeggen - niet lekker vind. Vies. Wijn stinkt en haast nog erger, praten met mensen die net een slok wijn namen, is niet prettig. Ze ruiken onaangenaam uit hun mond en dat ruik je alleen als je zelf geen wijn drinkt.
Een jaar of tien geleden verloor ik belangstelling voor wijn. Om eenvoudige reden. Ik vond het bocht. Maar wist tot dan niet of ik zoiets wel vinden kon omdat iedereen het dronk.
In het bericht hierboven, dat ook in opvallend veel andere Nederlandse media staat (voordat Albert Heijn Nederlanders aan wijn hielp werd het hier niet gedronken), is sprake van afname van consumptie van wijn in Frankrijk. Ook in andere landen waar wijn gewoon was.
De reden van die afname wordt niet genoemd. Zelfs niet geraden. Bier krijgt alleen maar de schuld. Heb je trouwens ook hele vieze bij.
In aanprijzing van een wijn zit soms onbedoeld de boodschap dat andere wijn eigenlijk niet te drinken is. Dan wordt de geprezen wijn ‘toegankelijk’ genoemd. Je hebt dus ontoegankelijke. Lachen toch?
Kan het zijn, kenners in deze, dat ook in wijnlanden mensen opstaan die zich niets meer gelegen laten liggen aan wijngewauwel en helemaal uit zichzelf tot de ontdekking komen dat ze wijn niet lekker vinden? Onder de prangende opinie uitgekropen?