1 min
Filosoof Ger Groot schreef een stukje over ‘Pamplona’ in Trouw. De stieren zijn volgens hem gelukkig. Omdat ze lang leven. Ze hoeven niet dood als kalf, maar ze mogen groot worden tot man. Hoera. Of ze hun mannelijkheid mogen uitvoeren weet hij niet, maar wel dat ze aan het eind van hun leven even doodsangsten uit moeten staan. Even maar, zegt hij; Groot's lezers wijzen hem terecht.
Een uitdagende stierenvechter prikt en steekt net zolang tot ze hun bloed verloren hebben. Daarna toont hij, als een mens die heerst over het beest, zijn genade en steekt hem dood. Alsof we middeleeuwers zijn.
Da’s geluk volgens Groot.
De natuur is wreed. Op het plaatje een sprinkhaan. Woensdag geschoten. Gevangen door een van onze katten. Een meestervanger. Hij vangt ze alleen groot. Als ze gelukkig zijn dus, volgens Groot dan. Zo uit de natuur. ‘Ut’ waarschijnlijk wel gedaan. Het sterven maakt dan niet meer uit. Het is puur geluk. Die rotkatten – met z’n vieren – sollen net zolang tot z’n springpoten eraf zijn. Of het niet meer doen. Het dier dat je ziet mist de ene. De andere is ‘stuk’, het beest volledig aangedaan. Klaar zijn ze. Geen belangstelling meer. Het beest gaat dood.
Mijn vrouw wou ‘m niet doden. Terug in de natuur moest’ie want hij was nog heel.
Ik vond er gisteren nog een. Hij werd levend opgevreten door van die hele grote wespen die je ook vindt, hier in Zuid-Europa. Da’s geluk.
Zijn we het er eindelijk over eens dat beschaafde mensen zorgen voor een mooie dood? Weg met de natuur, het gaat om beschaving.
Bekomen? Ja, ik was wreed. Mijn vrouw moest het ook leren. Dat is beschaving. Onze katten zullen het niet leren. Ik kan het ze niet kwalijk nemen, al zou ik het soms willen.
Ik snap het niet. Waarmee bemoeit zich een filosoof die klaarblijkelijk niet meer begrijpt dat het niet gaat om de natuur maar om de beschaving? Modern doden moet zichtbaar zijn, maar moet wat anders zijn dan moorden. Het heeft bovendien niets met de lengte van een dierenleven te maken. Ik kan me zelfs voorstellen dat ik als biologische kip gedeprimeerd zou raken van het idee dat ik er 12 weken over doe om vet moet worden in plaats van de 6 van mijn gangbare collega's. Gelukkig hebben ze mijn bewustzijn niet.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
nog een mooi eufemisme over "killing, culling..."
The Economist schreef: The National Milk producers Federation (US) "RETIRED" 101.000 dairy cows this month... ah, Orwellian newspeak...
Een voorbeeld uit de praktijk. In de biologische landbouw is het gebruik toegestaan van de bacterie Bacillus Thuringiensis. Deze wordt in de vorm van sporen op het blad van koolplanten gespoten. Rupsen eten van het blad en krijgen dan de sporen binnen, waardoor ze na 5-6 dagen dood zijn. [Een soort van biologische oorlogsvoering, gangbaar spuiten ze met contactgif waardoor de rupsen vrijwel direct dood zijn]
Van deze bacterie zijn verschillende stammen met een wat verschillend werkigsmechanisme zodat er afgewisseld kan worden. Uit de praktijk in andere landen isbekend dat (met name bij de het koolmotje) er resistentie kan optreden tegen de bacterie.
Via genetische modificering is het gen van deze bacterie ingebracht in mais, de zgn. Bt-Mais. Hierdoor heeft de maisplant geen last van de maisstengelboorder. Lijkt allemaal ideaal, een plant die zijn eigen insecticide produceert. Maar het gen staat voortdurend "aan". Hierdoor treedt versneld resistentie van het insect tegen de gifstof op. Hierdoor wordt dit onwerkzaam, wat ook weer er toe leidt dat het als correctiemiddel onwerkzaam is. In de biologische teelt wordt de bacterie gebruikt als de natuurlijke vijanden de rupsenplaag niet onder controle houden. Bij de Bt-mais kan het effect zijn dat er geen natuurlijke vijandenpopulatie ontstaat. Bij resistentiedoorbraak heb je dan ineens een plaag die uit de hand loopt. (volgens mij is dit wat er gebeurd is bij Bt-katoen in India)
Ander gevolg van Bt-mais: onschuldige vlindersoorten worden ook bestreden: vermindering van bio-diversiteit.
Of erger nog: als dat gennetje zich via de bijtjes verspreid naar andere bomen en deel gaat uitmaken van hun genetisch materiaal.
Maar is het zo? Dat is nou juist de vraag. Als het niet zo is, kan ik er geen bezwaar tegen hebben (al zal ik ze zelf niet graag van eten). Als dat wel zo is, moeten we het laten. Ook als we het niet weten. Ik verkondigde hier vele malen de mening dat gentech toepassingshappy is. Snelle wegen om iets op te lossen, dat ook wel anders kan als je er goed over nadenkt. Gentech, biotech, nanotech: het is allemaal hetzelfde. Ik ben vooral niet tegen de kennisontwikkeling. Ik ben waakzaam op de toepassing en vraag steeds of we wel genoeg weten van de context waarin we het toepassen. Je moet niet willen klooien met dingen die veel grotere implicaties hebben dan je kunt bevroeden, behalve in gevallen waarin je niet anders kunt (ik zelf leef vanwege 'gentech'- tis niet anders en tis niet anders op te lossen).
Ik sta zo dicht bij Fien, dat ze er misschien wel onrustig van wordt. Ik ben alleen niet groen-conservatief maar groen-progressief.
@Fien en Dick, “Welke milieuactivist kan zijn tegen een appelras met een heel natuurlijk gerstgennetje dat niet meer bespoten hoeft te worden?”
Stel nou dat dat gerstgennetje ervoor zorgt dat luizen geen appelblaadjes meer lusten. Dan is er geen eten meer voor andere insecten die de luizen eten en vervolgens is er weer geen eten voor de patrijzen, enz.
Ik weet niet hoor of dat genetisch geknutsel wel zo onschadelijk is als vaak wordt verondersteld. Volgens mij kan de voedselketen er in sommige gevallen ernstig door verstoord worden.
PS: Nee, ik ben uiteraard niet tegen fundamenteel onderzoek, van welke wetenschap dan ook.