Filosoof Ger Groot schreef een stukje over ‘Pamplona’ in Trouw. De stieren zijn volgens hem gelukkig. Omdat ze lang leven. Ze hoeven niet dood als kalf, maar ze mogen groot worden tot man. Hoera. Of ze hun mannelijkheid mogen uitvoeren weet hij niet, maar wel dat ze aan het eind van hun leven even doodsangsten uit moeten staan. Even maar, zegt hij; Groot's lezers wijzen hem terecht.
Een uitdagende stierenvechter prikt en steekt net zolang tot ze hun bloed verloren hebben. Daarna toont hij, als een mens die heerst over het beest, zijn genade en steekt hem dood. Alsof we middeleeuwers zijn.
Da’s geluk volgens Groot.
De natuur is wreed. Op het plaatje een sprinkhaan. Woensdag geschoten. Gevangen door een van onze katten. Een meestervanger. Hij vangt ze alleen groot. Als ze gelukkig zijn dus, volgens Groot dan. Zo uit de natuur. ‘Ut’ waarschijnlijk wel gedaan. Het sterven maakt dan niet meer uit. Het is puur geluk. Die rotkatten – met z’n vieren – sollen net zolang tot z’n springpoten eraf zijn. Of het niet meer doen. Het dier dat je ziet mist de ene. De andere is ‘stuk’, het beest volledig aangedaan. Klaar zijn ze. Geen belangstelling meer. Het beest gaat dood.
Mijn vrouw wou ‘m niet doden. Terug in de natuur moest’ie want hij was nog heel.
Ik vond er gisteren nog een. Hij werd levend opgevreten door van die hele grote wespen die je ook vindt, hier in Zuid-Europa. Da’s geluk.
Zijn we het er eindelijk over eens dat beschaafde mensen zorgen voor een mooie dood? Weg met de natuur, het gaat om beschaving.
Bekomen? Ja, ik was wreed. Mijn vrouw moest het ook leren. Dat is beschaving. Onze katten zullen het niet leren. Ik kan het ze niet kwalijk nemen, al zou ik het soms willen.
Ik snap het niet. Waarmee bemoeit zich een filosoof die klaarblijkelijk niet meer begrijpt dat het niet gaat om de natuur maar om de beschaving? Modern doden moet zichtbaar zijn, maar moet wat anders zijn dan moorden. Het heeft bovendien niets met de lengte van een dierenleven te maken. Ik kan me zelfs voorstellen dat ik als biologische kip gedeprimeerd zou raken van het idee dat ik er 12 weken over doe om vet moet worden in plaats van de 6 van mijn gangbare collega's. Gelukkig hebben ze mijn bewustzijn niet.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Een kwestie van beschaving? De gemiddelde Costa-ganger houdt zich bezig met extreme laagcultuur: zuipen, neuken, dansen op teringherrie, luidruchtig Castilliaanse knoflooksoep slurpen, half verteerde paella kotsen, schijten, op een bananenboot varen en op het strand liggen stinken.
Het gaat hier puur om het uitmelken van medelijden met aaibare (nou ja, soort van) dieren. Groot laat goed zien dat medelijden met dieren, niet automatisch tot goede dierenlevens leidt.
Wat is dat trouwens voor trend dat opiniestukjesschrijvers ondertekenen met de titel 'filosoof'? Verhoogt dat de geloofwaardigheid? Dan ga ik dat ook maar eens doen.
En dan hier bewegende beelden.
Gewoon een keer meemaken dat feest!
http://tv.sanfermin.com/
Groot heeft het over de natuur als een groot 'Disneyland' (en helemaal niet over toeristen - ik bedoel het niet grappig, al is het dat wel). Kennelijk wil hij daarmee zeggen dat we de natuur romantisch maken. We laten ons graag neppen. Daarom verschijnt er een gezellige kip met een bloemetje in de wei zijn op een doos scharreleieren van binnen en laten niet zien hoe de uitgelegde kip honderden kilometers moet reizen om aan een lopende band - slecht verdoofd - te eindigen. We willen de modderpoel zien, maar niet dat het varken voor ons wordt doodgemaakt. We willen de koe in de wei om maar niet te horen dat er bloed moet vloeien om een biefstuk op je bord te krijgen.
Onze beschaving wil de dood niet meer zien en moet die juist wel zien. Eens. Maar niet zoals in de arena. We zetten ook geen heksen meer op de Waag en laten ook geen slaven meer met drietand en werpnet om hun eigen leven vechten. Groot romantiseert op zijn manier de natuur. We hebben een beschaving nodig die een moderne dood aan kan. De varkensflat was een prachtig voorbeeld van een mooi leven en een mooie dood zonder de stress van het reizen. Als we de corrida nodig hebben om daarvoor te pleiten, zijn we nog allejezus ver weg.
Ach je kunt wreedheid ook weer aanleren. Krijg nu een lesje van mijn kat, ook fervent sprinkhanenvanger. Als 'ons' 10-weken oude kitten te dicht bij haar in de buurt komt, krijgt ze een mep en vliegt ze door de kamer. Behandel ik het kitten te zachtzinnig omdat ik het zielig vind dat ze door de kamer vliegt, hangt ze meteen weer in mijn enkels met die venijnige tandjes.
De scheidslijn gelukkig-ongelukkig is zo onduidelijk; kennen we die wel voor ons zelf? Liever jong een mooie dood sterven of ouder worden maar uiteindelijk verrotten? Een stier plagen voor ons vermaak of hem beter opeten voor de smaak? Met de kat naar de dierenarts in een hete auto of hem ziek laten zijn?
Ik weet het vaak niet hoor. En ik ben zelfs door de staat erkend filosofe ;).
Lizette, als je dan ook academisch en wijsheidsbegerig misvormd bent: wat vind jij op begripsmatig niveau van de analyse van Groot?