Dat stelde boerenbstuurder Annechien ten Have afgelopen week voor tijdens een voordracht voor handelaren in vee. Boeren verdienen te weinig om zelf de verduurzaming van hun bedrijfsvoering te kunnen bekostigen.
Ze noemde duurzaamheid 'een publiek belang'. Voor de goede verstaander gaf ze daarmee aan hoe de Nederlandse boer ervoor staat. Hij heeft de financiële ruimte niet meer om aan de duurzaamheidseisen te voldoen. Daarom is het pompen of verzuipen. De middelen die nodig zijn zitten niet meer in de zak van de boer en moeten dus ergens anders vandaan komen. Staan we dat niet toe, dan verdwijnt de Nederlandse boer, zo lijkt de redenering van Ten Have te luiden.
Bron: Boerderij
Fotocredits: Ronald Rugenbrink, 'boer zegt pas op!'
Dit artikel afdrukken
Bron: Boerderij
Fotocredits: Ronald Rugenbrink, 'boer zegt pas op!'
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Heel opvallend: afgelopen woensdag maakte ABN Amro bekend dat de agrisector zich relatief beter had hersteld van de crisis dan alle andere sectoren. Relatief dus.
Annechien ten Have maakte op Facebook bekend dat haar pleidooi haar deed denken aan een uitvoerig interview dat ik al drie jaar geleden met haar deed. Ik moest denken aan een stukje dat ik naar aanleiding daarvan korte tijd later schreef.
(de link naar het interview is daar ook in te vinden)
Ik ben het helemaal met Annechien eens. Verder denk ik dat 'verduurzaming' op dit moment vooral door NGO's en overheden erg 'belangrijk' gevonden wordt. Met maatschappelijke (R&D) middelen boeren onder druk zetten is in mijn ogen niet fair. De prijs van verduurzaming moet gewoon via 'de supermarktprijs' lopen of inderdaad betaald worden uit publieke middelen. Dutch Fairness betekent eerlijke prijzen voor producenten (en verwerkers).
Ook zeer met Annechien eens. Goede prijs voor goede producten moet worden betaald. En levert meer op dan alleen geld. De rekening komt ten laste van eindgebruiker dus consument. Pas met een redelijke prijs kan men weer kwaliteitsproducten produceren en dierenwelzijn en het milieu hoger op de agenda zetten. Deze 'waardes' moeten tenslotte in een redelijke prijs worden uitgedrukt.
Kijk eens om je heen. Op het platteland, dat is. De eisen liggen er en wat gebeurt er? Het ene dierpaleis na het andere verschijnt en vooral, omdat het zo slecht gaat, een veel grotere voor meer vee. Boeren hebben de financiële middelen er niet voor om aan eisen te voldoen is een gotspe. Annechien zit op de verkeerde weg. Nog meer maken van wat er al genoeg is in plaats van een keten in boerenhand waar boeren en tuinders hun producten zelf aan de man brengen. Daar is de armoede ineens te groot voor? Een paleisrevolutie is er nodig naar een productie waar toegevoegde waarde in boerenhand komt. Maar ik heb ergens eens van Annechien gelezen dat er ten koste van alles voorkomen moet worden dat er minder vee in NL gehouden wordt. Dan zullen het wel paleizen van klatergoud zijn. Grootheidswaan die de maatschappij vervloekt.
Alles wordt altijd al en zal ook altijd door de consument betaald moeten worden. Als de consument duurzaamheid wil, dan dus ook. De financiering van het een en ander is uiteraard geen consumentenkwestie maar een zaak van de banken.