Professor Roos Vonk is beoordeeld door mensen die boter op hun hoofd hebben. Zowel haar critici als de bestuurders die uit naam van de Radboud Universiteit over haar vermeende fraude moesten oordelen hebben belangen en meningen over de veeindustrie die hun oordeel onzuiver maken. Ze meten met twee maten. Dat stelt Karen Soeters, directeur van de Nicolaas G. Pierson Stichting, het wetenschappelijk bureau van de Partij van de Dieren.
Wetenschappers hebben geconcludeerd dat het persbericht over 'vleeshufters' berustte op "een wetenschappelijke doodzonde" van prof. Roos Vonk. Vraag is hoeveel boter de wetenschappelijke inquisitie op het hoofd had, toen ze prof. Vonk berispten. Hoe onafhankelijk waren de inquisiteurs? Waarom was er geen berisping voor wetenschappers die recent nog vertekende onderzoeksuitkomsten presenteerden om de consumptie van melk te stimuleren?
In 2010 nam Aalt Dijkhuizen, voorzitter van Wageningen UR, fel afstand van het door Roos Vonk georganiseerde hooglerarenpleidooi voor een duurzame veehouderij. Hij vond dat ondertekenaars hun professorentitel misbruikten zonder specifieke kennis van 'dieren'.
Na de ontmaskering van Stapel en zijn verzonnen data over het gedrag van vleeseters, haalde Dijkhuizen uit naar Stapel en diens nietsvermoedende collega-onderzoekers Vonk en Zeelenberg. Hoewel Dijkhuizen geen gedragswetenschapper is, wist hij zonder nader onderzoek in De Gelderlander te melden dat Vonk een "doodzonde" begaan had en "het hele Nederlandse universitaire onderzoek in diskrediet" had gebracht, om daar op Twitter aan toe te voegen: "Niet de vleeseters maar de betrokken onderzoeker(s?) blijken hufters te zijn".
Werd de verontwaardiging van Dijkhuizen ingegeven door wetenschappelijke drijfveren, of zou ook zijn verleden bij een van de grootste diervoederfabrikanten (Nutreco), en zijn huidige betrokkenheid bij een producent van vleesbouillon (Struik) en een veefokker (Hendrix Genetics) meespelen?
Eerder liep Dijkhuizen vooruit op de conclusies van onderzoekers van zijn eigen universiteit, toen hij de film Meat the Truth bekritiseerde in een notitie aan CDA-kamerlid Schreijer Pierik. Hij schreef daarin over Marianne Thieme, fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren: "De CO2-uitstoot door de veehouderij is kleiner dan zij wil doen geloven", naar later bleek een onterecht verwijt over een documentaire die hij niet gezien had.
Zeker een universiteit die onderdak biedt aan een leerstoel van de zuivelindustrie, bezet door een directeur van Campina, moet oppassen voor het verwijt boter op het hoofd te hebben, schreef universiteitsblad Resource daarover.
Toen melk in een krantenkop over de oratie van bijzonder hoogleraar Van Hooijdonk werd omschreven als "onmiskenbaar gezond voor de mens" en onderzoek van Sabita Soedamah-Muthu werd gepresenteerd onder de ronkende kop 'Melk goed tegen hart- en vaatziekten; Joris Driepinter had toch gelijk', kon dit rekenen op de instemming van hun bestuursvoorzitter. Kennelijk wilde hij de Nederlandse Zuivelorganisatie (NZO) graag te vriend houden, die het onderzoek en de aanstelling van drie bijzonder hoogleraren financierde. De claims bleken echter te berusten op verdraaiing. Volgens onafhankelijk medeonderzoeker Willett van Harvard is het drinken van veel melk juist schadelijk.
Voor een berisping zag Wageningen UR echter geen aanleiding; er kwam niet eens een onderzoek naar de zaak.
Zo'n onderzoek werd door de Radboud Universiteit Nijmegen wel ingesteld naar het handelen van Vonk. Hoewel men zag dat Vonk ook de dupe was van de fraude van Stapel, waren er vragen over haar rol bij een persbericht over diens onderzoeksresultaten. De commissie die zich hierover boog stond onder leiding van prof. Evert van der Zweerde – een filosoof die eerder in een filosofisch café nog de lachers op zijn hand kreeg in een discussie over vleesconsumptie, toen hij kluivend aan een kippenpoot betoogde: "Als de kip recht heeft om te proberen te blijven leven, dan heb ik recht om die kip op te eten, teneinde zelf te blijven leven."
De opdracht aan deze commissie werd gegeven door het College van Bestuur van de Radboud Universiteit onder leiding van rector prof. Bas Kortmann – die nauw betrokken blijkt te zijn bij de geprivatiseerde vleeskeuring in ons land, de Kwaliteitskeuring Dierlijke Sector (KDS). Kortmann is niet alleen lid van het bestuur van de Stichting Administratiekantoor KDS maar tevens van de raad van commissarissen vanKDS BV , een verantwoordelijkheid die hij deelt met oud gouverneur Sjeng Kremers en vleestycoon Henny Swinkels.
KDS is als een slager die zijn eigen vlees keurt. Ondanks de verzekering van toenmalig minister Verburg dat het "een van de vee- en vleessector ónafhankelijke stichting" betreft, zijn de aandelen KDS in handen van het Centraal Bureau Slachtdieren (CBS) dat bestuurd wordt door veehouders, veehandelaars, slachters en veetransporteurs. Serieuze belangen waarin substantiële bedragen omgaan. KDS maakt jaarlijks een miljoen winst. En betaalt opmerkelijk genoeg geen vennootschapsbelasting over haar omzet van 16 miljoen.
Volgens rector magnificus Kortmann heeft Vonk door haar betrokkenheid bij het naar buiten brengen van het vlees-onderzoek "de wetenschap, de sociale psychologie en de Radboud Universiteit in diskrediet gebracht". De universiteit rekent haar dat extra aan "gelet op haar positie in de discussie over de vee-industrie"; ze had "extra kritisch moeten zijn op haar eigen werkwijze". Hiermee wordt verwezen naar de rol van niet-wetenschappelijke belangen, in dit geval een ideologie over een duurzame samenleving zonder intensieve veehouderij. Vonk had gezien haar ideologie terughoudender moeten zijn, vinden wetenschappers als Kortmann en Dijkhuizen. Tegelijkertijd is er door hun eigen betrokkenheid bij de zuivel- en vleessector sprake van commerciële belangen, terwijl bij Vonk geen enkele vorm van materieel gewin speelde.
De indruk kan niet worden weggenomen dat de betrokkenheid van Vonk vooral op gespannen voet staat met de belangen van de intensieve veehouderij die door haar fors bekritiseerd is. Natuurlijk kan het toeval zijn dat zowel Dijkhuizen als Kortmann daarin zo'n prominente rol spelen en dat Van Zweerden over dat onderwerp zulke pregnante opvattingen heeft. Maar de verhoudingen zijn zoek als wetenschappers straffeloos onderzoeksresultaten kunnen verdraaien om melk te promoten, terwijl anderen berispt worden omdat ze zijn bedrogen door een collega en al te enthousiast resultaten naar buiten brengen die passen bij een ideologie over een betere wereld, en bij eerder onderzoek waaruit allang is gebleken dat vegetariërs empathischer en socialer zijn dan vleeseters. Alle betrokkenen uit de wetenschappelijke wereld die Vonk zo stevig de maat hebben genomen, zouden bereid moeten zijn ook hun eigen rol aan dezelfde kritische standaard te toetsen.
Fotocredits: Tan Sri Lim
Dit artikel afdrukken
In 2010 nam Aalt Dijkhuizen, voorzitter van Wageningen UR, fel afstand van het door Roos Vonk georganiseerde hooglerarenpleidooi voor een duurzame veehouderij. Hij vond dat ondertekenaars hun professorentitel misbruikten zonder specifieke kennis van 'dieren'.
Na de ontmaskering van Stapel en zijn verzonnen data over het gedrag van vleeseters, haalde Dijkhuizen uit naar Stapel en diens nietsvermoedende collega-onderzoekers Vonk en Zeelenberg. Hoewel Dijkhuizen geen gedragswetenschapper is, wist hij zonder nader onderzoek in De Gelderlander te melden dat Vonk een "doodzonde" begaan had en "het hele Nederlandse universitaire onderzoek in diskrediet" had gebracht, om daar op Twitter aan toe te voegen: "Niet de vleeseters maar de betrokken onderzoeker(s?) blijken hufters te zijn".
Werd de verontwaardiging van Dijkhuizen ingegeven door wetenschappelijke drijfveren, of zou ook zijn verleden bij een van de grootste diervoederfabrikanten (Nutreco), en zijn huidige betrokkenheid bij een producent van vleesbouillon (Struik) en een veefokker (Hendrix Genetics) meespelen?
Eerder liep Dijkhuizen vooruit op de conclusies van onderzoekers van zijn eigen universiteit, toen hij de film Meat the Truth bekritiseerde in een notitie aan CDA-kamerlid Schreijer Pierik. Hij schreef daarin over Marianne Thieme, fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren: "De CO2-uitstoot door de veehouderij is kleiner dan zij wil doen geloven", naar later bleek een onterecht verwijt over een documentaire die hij niet gezien had.
Zeker een universiteit die onderdak biedt aan een leerstoel van de zuivelindustrie, bezet door een directeur van Campina, moet oppassen voor het verwijt boter op het hoofd te hebben, schreef universiteitsblad Resource daarover.
Toen melk in een krantenkop over de oratie van bijzonder hoogleraar Van Hooijdonk werd omschreven als "onmiskenbaar gezond voor de mens" en onderzoek van Sabita Soedamah-Muthu werd gepresenteerd onder de ronkende kop 'Melk goed tegen hart- en vaatziekten; Joris Driepinter had toch gelijk', kon dit rekenen op de instemming van hun bestuursvoorzitter. Kennelijk wilde hij de Nederlandse Zuivelorganisatie (NZO) graag te vriend houden, die het onderzoek en de aanstelling van drie bijzonder hoogleraren financierde. De claims bleken echter te berusten op verdraaiing. Volgens onafhankelijk medeonderzoeker Willett van Harvard is het drinken van veel melk juist schadelijk.
Voor een berisping zag Wageningen UR echter geen aanleiding; er kwam niet eens een onderzoek naar de zaak.
Zo'n onderzoek werd door de Radboud Universiteit Nijmegen wel ingesteld naar het handelen van Vonk. Hoewel men zag dat Vonk ook de dupe was van de fraude van Stapel, waren er vragen over haar rol bij een persbericht over diens onderzoeksresultaten. De commissie die zich hierover boog stond onder leiding van prof. Evert van der Zweerde – een filosoof die eerder in een filosofisch café nog de lachers op zijn hand kreeg in een discussie over vleesconsumptie, toen hij kluivend aan een kippenpoot betoogde: "Als de kip recht heeft om te proberen te blijven leven, dan heb ik recht om die kip op te eten, teneinde zelf te blijven leven."
De opdracht aan deze commissie werd gegeven door het College van Bestuur van de Radboud Universiteit onder leiding van rector prof. Bas Kortmann – die nauw betrokken blijkt te zijn bij de geprivatiseerde vleeskeuring in ons land, de Kwaliteitskeuring Dierlijke Sector (KDS). Kortmann is niet alleen lid van het bestuur van de Stichting Administratiekantoor KDS maar tevens van de raad van commissarissen vanKDS BV , een verantwoordelijkheid die hij deelt met oud gouverneur Sjeng Kremers en vleestycoon Henny Swinkels.
KDS is als een slager die zijn eigen vlees keurt. Ondanks de verzekering van toenmalig minister Verburg dat het "een van de vee- en vleessector ónafhankelijke stichting" betreft, zijn de aandelen KDS in handen van het Centraal Bureau Slachtdieren (CBS) dat bestuurd wordt door veehouders, veehandelaars, slachters en veetransporteurs. Serieuze belangen waarin substantiële bedragen omgaan. KDS maakt jaarlijks een miljoen winst. En betaalt opmerkelijk genoeg geen vennootschapsbelasting over haar omzet van 16 miljoen.
Volgens rector magnificus Kortmann heeft Vonk door haar betrokkenheid bij het naar buiten brengen van het vlees-onderzoek "de wetenschap, de sociale psychologie en de Radboud Universiteit in diskrediet gebracht". De universiteit rekent haar dat extra aan "gelet op haar positie in de discussie over de vee-industrie"; ze had "extra kritisch moeten zijn op haar eigen werkwijze". Hiermee wordt verwezen naar de rol van niet-wetenschappelijke belangen, in dit geval een ideologie over een duurzame samenleving zonder intensieve veehouderij. Vonk had gezien haar ideologie terughoudender moeten zijn, vinden wetenschappers als Kortmann en Dijkhuizen. Tegelijkertijd is er door hun eigen betrokkenheid bij de zuivel- en vleessector sprake van commerciële belangen, terwijl bij Vonk geen enkele vorm van materieel gewin speelde.
De indruk kan niet worden weggenomen dat de betrokkenheid van Vonk vooral op gespannen voet staat met de belangen van de intensieve veehouderij die door haar fors bekritiseerd is. Natuurlijk kan het toeval zijn dat zowel Dijkhuizen als Kortmann daarin zo'n prominente rol spelen en dat Van Zweerden over dat onderwerp zulke pregnante opvattingen heeft. Maar de verhoudingen zijn zoek als wetenschappers straffeloos onderzoeksresultaten kunnen verdraaien om melk te promoten, terwijl anderen berispt worden omdat ze zijn bedrogen door een collega en al te enthousiast resultaten naar buiten brengen die passen bij een ideologie over een betere wereld, en bij eerder onderzoek waaruit allang is gebleken dat vegetariërs empathischer en socialer zijn dan vleeseters. Alle betrokkenen uit de wetenschappelijke wereld die Vonk zo stevig de maat hebben genomen, zouden bereid moeten zijn ook hun eigen rol aan dezelfde kritische standaard te toetsen.
Fotocredits: Tan Sri Lim
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Eerste indruk: een jij-bak shoot-out - if there ever was one.
@Dick
Raar dat in een tijd van internet, je nergens op kan klikken om aantijgingen, bronnen, 'bewijzen' en contexten van quotes zelf te bekijken. Een woestijn van zwarte letters.
@KarenSoeters "bij eerder onderzoek waaruit allang is gebleken dat vegetariërs empathischer en socialer zijn dan vleeseters."
Kan je hieronder wat referenties, links pasten? Zoek al langer naar ingangen in die literatuur.
Dat is schrikken, het wetenschappelijk buro van de PvvD. Mevr Soeters die zichzelf in de staart bijt en precies doet wat Roos Vonk deed en waar ze anderen van beschuldigd. Wat een bak palmolie op haar hoofd. Mvr Soeters van de vega-industrie....
Hoge bomen vangen veel wind en belangen hebben graag de wind in de rug. Heel toepasselijk bij het weer en de wereld van vandaag.
Ik heb het. Doodeenvoudig, iedereen die denkt een leidende functie te ambiëren moet zich beperken tot die bezigheid en zich stil houden over de rest van de samenleving. Bekrompenheid ten top. Bij ieder woord dat je uitspreekt of opschrijft duidelijk vermelden of dit op persoonlijke titel gebeurt en dan nog worden er verbanden gelegd. Hopeloos ge-ezel.
Sociale wetenschappers mogen enkel over sturend en ongewenst gedrag van mensen spreken of die anderszins in de war zijn, priesters alleen over Jezus Christus, laat de kinderen tot mij komen, en de kop houden over Allah, Boeddha, Goldman Sachs en god weet hoe ze allemaal heten. Varkensboeren alleen over varkens en stront en niet uit de nek kletsen over retail en consumenten die niet willen betalen.
Over het presenteren van onderzoeken kan de Nicolaas G. Pierson Foundation zich scharen in de publicaties van Tilburgse, Nijmeegse en Wageningse daders/slachtoffers. Zie het propagandistische onderzoek van Motivaction.
Dus Diederik weg, Roos weg, Aalt weg, God e.a weg, Karen ook maar weg.
Ik denk dat ik ook maar weg ga. Zielig land, zielige mensen, zielige dieren. Doei.
Er zijn hier twee verschillende dingen aan de gang.
1: De wetenschap is in diskrediet gebracht.
Daar is wetenschap voor. Het moet zich voortdurend vernieuwen. Maar onderzoeken uit je mouw schudden is natuurlijk een kwalijke zaak die de geloofwaardigheid van onderzoekers onderuit haalt.
2: Er worden groepen mensen bekritiseerd om hun gedrag.
Als je wetenschap bedrijft is dit geen goede reden om groepen mensen als minderwaardig te bejegenen. De resultaten zouden voor zichzelf moeten spreken.
Groepen mensen als minderwaardig bejegenen lijdt tot polarisatie en ruzie.
Dat zou iemand die zich in sociale wetenschappen verdiept volgens mij moeten weten.
Misschien moeten wetenschappers zich gaan verdiepen in de sociale eigenschappen van dieren en zo tot een onderbouwde conclusie komen over veehouderij. Ook de onmisbaarheid van dieren in de voedselketen kan daar aan worden toegevoegd.
"Vroeguh", zou Haagse Harry zeggen, vroeger was wetenschap nog wetenschap. Wageningen was een Hogeschool. Daar knutselden ze aan planten en beesten. Heel praktisch hoor, maar toen de lector natuurkunde eind jaren 60 eens een paar college's gebruikte om een stukje echte natuurkunde te bespreken, brak bijna de revolutie uit. Relativiteitstheorie - dat hoeven wij toch niet te weten?
Dat was toen. Geen bedrijfskunde, geen management- of communicatie-opleidingen en behalve een verdwaalde pater waren er geen hoogleraren die niet door de Universiteit werden betaald. Daarna moest het allemaal anders "veel dichter bij de maatschappij". Zuivere wetenschap werd bijna in de ban gedaan, Hogescholen werden Universiteiten, bijna iedereen kon hoogleraar worden als het maar werd betaald. HBO's noemen hun leraren al lectoren en verwachten binnenkort het woord academie in hun naam te mogen opnemen.
En dan zijn ze verbaasd dat Kortmann bij zijn 15 nevenfuncties er twee bij de KDS heeft? Dat wilden we toch, veertig jaar lang, betere banden tussen de industrie en de universiteiten? Misschien is KDS voor een vegetariër een besmette organisatie - maar 95% van de Nederlanders eet (wel eens) vlees, en zal dat niet zo vinden zonder serieuze onderbouwing die Soeters niet geeft.
De essentie van haar redenering is in wezen dat vleeseters niet over vegetariërs mogen oordelen. Als je door alle opgeworpen rookwolken van deze geroutineerde communicatie-"wetenschapster" heen kijkt, dan is dat de overblijvende kale boodschap: Kortmann eet vlees en mag daarom niets zeggen.
Ik vind dit verhaal een verbijsterend voorbeeld van het tegenwoordig heersende complotdenken, de "guilt by association" en het veelvudig gebruik van de jij-bak.
Dat alles komt van iemand die op een "wetenschappelijk" instituut van de PvdD werkt en zich communicatie-"wetenschapper" noemt, en ook bestuurslid is van de Vegetariërs Bond en van Bont voor Dieren.
Ik was wel een van de eerste critici van het verhaal van Roos Vonk dat vleeseters egoïstischer zijn. Ik heb geen enkele binding (meer) met industrie en universiteit. Dus Karen, vraag je niet af hoeveel boter ik op mijn hoofd heb, vraag het vooral bij jezelf af.