Daar staat het publiek dus. De autoriteit van al die wetenschappers zegt hen niets, maar het is wel gezegd. De ene autoriteit slaat de andere de kop in. Het maakt niet uit. MSC is beschadigd.
Ik merk het regelmatig als ik voor zaaltjes sta. MSC is geweest. De schade van het Nature artikel is fors. MSC is het prototype van een leugenachtig logo geworden.
Een paar statements zoals ik ze zojuist binnenkreeg helpen dan ook niet. Of vergis ik me? Waait het toch weer over en had MSC zich de moeite kunnen sparen?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Sea the Truth gezien?
Er bestaat geen duurzame vis. MSC is een wassen neus zoals al die andere labeltjes.
De intentie is goed, maar het probleem is dat MSC een speelbal van internationale politiek is geworden. Landen lobbyen om hun belangen veilig te stellen en er wordt niet sec gekeken wat op de lange termijn voor de visstand goed is.
Het artikel in Nature was ondertekend door enkele schetsers van MSC van het eerste uur. MSC gaat ten onder aan zijn eigen grote gelijk. Het label is ondertussen van zo'n groot commercieel belang geworden (het is haast een "leverancier des Rijks"-label voor Nederland) dat elke weigering om het af te leveren een dreiging met juridische stappen inhoudt. Van een situatie waar de raad (council) bepaalt wat duurzaam is, evolueren we naar een situatie waar ze uitdgedaagd zullen worden te bewijzen dat een visseerij NIET duurzaam is, op straffe van klacht (broodroof). En om hier tegen op te kunnen moet MSC criteria hebben die niet te bepalen zijn.
Het is als met het bio-label: wanneer dat commercieel belangrijk werd gingen de bedrijven automatisch de grenzen aftasten en verloor het label haar betekenis in geest.
Het certificeren van visserijduurzaamheid moet terug naar waar het altijd had moeten zijn: bij de staten en hun organisaties en inspecties. Europa, de visserijorganisaties moeten zich houden aan de richtlijnen van de wetenschap, de enige basis van beslissingen op dit gebied. Daar hoeven geen MSC, Friend of the Seas of andere meeëters van te profiteren. Op die manier hoeft de consument ook niet tweemaal te betalen voor eenzelfde garantie van (of gebrek aan) duurzaamheid.
@Nick Trachet. Goed verwoord waar het om gaat Nick en hoe het zou moeten.
Het bewijs hoe moeilijk het is de commerciële belangen met negatieve effecten op de bio-diversiteit 'in the long run' buiten de deur te houden,is het visserij-echeque tijdens de CITES-conferentie het afgelopen voorjaar.
Op die conferentie werd het voortbestaan van de blauwvintonijn definitief ter dood veroordeeld omwille van grote financiële belangen en de korte termijn visie van een volk dat zijn cultureel bepaalde culinaire voorkeur in weerwil van alles voorrang wenst te geven en daartoe héél ver gaat en geen scrupules heeft. Ook de walvisvangst is daar een voorbeeld van.
MSC is een wolf in schaapskleren.
Florine: natuurbehoud is een kopzorg van slechts héél weinig mensen op deze aarde. Moesten we democratisch stemmen over de bescherming van de blauwvintonijn, dan zou die ook niet overleven. Wij dringen hier de culturele visie op dat een vissoort moet beschermd worden . Dat is (in onze ogen) nobel, maar het is geen natuurwet!