In de prachtige Lichtfabriek speelde het Fabulous Food festival zich af. Veel kleine standjes met kleine ondernemers met een passie. Voor bier (Jopen Bier), voor chocola (Love Choc Raw Chocolate), voor hartige taarten (Pieman). Veel te veel om op te noemen. Alles werd gekenmerkt door passie, vakmanschap, oogcontact. U weet wel, je weet van wie je koopt. Sterker nog hij of zij staat voor je.
En dan sta je ineens voor bijna de grootste stand. Die van Campina. Het logo schreeuwt je tegemoet. Een aantal aluminiumbakken met wat ijs. Daarin boerenland karnemelk, melk, yoghurt en drinkyoghurt. Waaronder de NIEUWE frambozen drinkyoghurt. Op de achtergrond een groot tv scherm met beelden van boeren en koeien. Het enige in de stand dat je aan het boerenland doet denken. De stand wordt bemand door twee, best aardige promotiemeisjes. Uiteraard krijg ik een refundbon als ik twee pakken haal. ‘Proef de natuur’.
Ik denk, Campina, wat doen jullie hier? Wat proberen jullie me nou te vertellen? Als het is dat je dichtbij de natuur en je boeren staat is het wat mager. Sterker nog het maakt eerder duidelijk dat de afstand groot is. Hoeveel leuke boerenland commercials je ook maakt, hoe mooi het design op de verpakking is, hoe vaak je zegt ‘Heerlijk, eerlijk en 100% natuurlijk’. Het lijken niet meer dan woorden, meedeinend op een trend. Ik wil graag gedrag zien. Zien dat je het meent, voelen dat je het meent. Ik wil jullie zien, geen promotiemeisjes. Ik wil ontwikkelingen zien, geen melkpakken met smaakjes
Het komt allemaal een beetje arrogant over, alsof we het niet door hebben, alsof je me alles wijs kan maken. Maar misschien was het niet eens arrogant. Maar gewoon erg gemakzuchtig. Grote stappen, snel thuis. Terwijl het om kleine en gemeende stappen gaat. Campina toch! De consument verdient beter. Maak er volgend jaar eens iets echts van.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Op Real Food Festival was Campina ook met de Boerenland Yoghurt met ondefinieerbaar vruchtenspul en een hoop suiker er door geroerd. Zonde van de Yoghurt. Leer mensen het nou eens zelf te maken en zorg dat ze de goeie spullen er voor kunnen bekomen.
Kleine bedrijfjes die het goed doen en succesvol zijn komen op en punt dat ze of klein moeten blijven of groot moeten groeien. Dat is een duivels dilemma. Met dat laatste begint meestal de ellende.
De verleiding is groot om meer omzet te draaien en misschien ook wat meer winst te maken als dat productietechnisch lukt. Maar meestal moeten er veren worden gelaten. Dat is het dilemma. Eind van de jaren zeventig (ik weet niet meer precies welk jaar) ging ik langs bij vrienden die al een tijd in Vermont woonden, way out in de sticks. Het was zomer en we gingen reden een flink eind om zodat we een ijsje konden kopen bij een roestige benzinepomp waar binnen in het huiten huisje allerlei kleine etenswaren en ijs- schep-ijs werden verkocht. Ik kreeg walnut and maple aangereikt, volgens mijn vrienden de lekkerste smaak die er te krijgen was. Dat was een hemels lekker ijsje dat me nog steeds heugt en de makers waren Ben & Jerry - toen nog in hun beginjaren maar al aan de klimmende hand. En kijk wat er van hun ijs geworden is. Het merk is verkocht en het ijs heeft niets meer te maken met dat verrukkelijke, niet al te zoete schep-ijsje van toen ze kleinschalig bezig waren.
Campina hoort niet thuis op zo'n festival waar kleinschalige producenten hun ambachtelijke waar laten proeven en verkopen. Ze kopen zich met hun geld in door zoiets te sponsoren. Maar het is een gotspe dat ze toegelaten worden omwille van de sponsoring. Het doet afbreuk aan de opzet van zo'n festival. Dan maar een minder mooie, en dure locatie om het festival te houden. Waarom niet gewoon op straat? Zoals dat in NYC zo vaak gebeurt onder subway-viaducten in de stad. Kost niks. Dom ook van Campina om dat te doen want ze vallen publiekelijk door de mand met hun valse teksten.
@Jan Robben, dat is net wat wij sedert een aantal maanden bewust aanbieden. Rijk zullen we er niet van worden en veel interesse lijkt er (voorlopig) niet te zijn. Nu ja, Vlamingen zijn ook geen melkvreters zoals jullie Nederlanders. In hartje België moet je trouwens al echt op zoek gaan naar melkgevende viervoeters. Degenen die toch gemotiveerd zijn om zelf yoghurt en dergelijke te maken, weten niet waar ze nog verse melk kunnen aanschaffen. Daarom hebben het initiatief genomen voor een locavorengids, waarin je per gemeente kan zoeken naar verse koemelk, geitenmelk ... Die gids kan enkel waardevol worden als gebruikers die zelf beginnen aan te vullen met contactgegevens van door hen bekende lokale producenten. Met die workshops rond zelf zuivel en kaas maken (als ex-kaasmakers) willen wij aanbrengen 'minder maar beter zuivel' te consumeren en als je geen eerlijke kwaliteit meer kunt kopen, maak het dan zelf. Een stukje meer zelfvoorzienend worden vergt tijd en tijd is nu net wat de meeste (tweeverdienende) mensen niet meer hebben. Het is dus niet zo simpel.
Ik was er ook gisteren en verbaasde me ook over de deelname van Campina. Het promotiemeisje zelf snapte ook niet helemaal waarom zij daar stonden, gedeeltelijk met het “reguliere” assortiment. Ze hadden het gewoon "meegekregen" zoals als ze het zelf omschreef. Gelukkig verzekerde ze mij dat vanille vla niet biologisch was, maar wel natuurlijk. Ik heb toen maar niet gevraagd wat ze daar mee bedoelde.
De rest van het festival was echter wel genieten en bij de meeste deelnemers spatte de passie er van af.
Jan Peter, je zegt "Campina, je bent welkom, maar op een andere manier". Jan Robben brengt ook een voorwaardelijkheid in.
Florine zegt "Campina, je bent niet welkom, je hoort hier niet.
Mycellium gaat zoals ik het lees met Florine mee, net als Chantal, maar, ik kan me voorstellen dat voor haar juist de onpersoonlijke en niet geinspireerde aanwezigheid van Campina de aandacht vestigde op de anderen.
Ik voel veel voor JP's advies aan Campina en niet voor een boycot, de VS leert dat heel veel van die kleinere knuffelbedrijven (postitief bedoeld!!!!!!) in handen zijn, of gaan komen, van de grote jongens.
Een vraag aan Jan Robben of Campina, waar komen hun vruchten vandaan?