De provincie Drenthe krijgt dit bedrag om in drie jaar tijd knelpunten in Natura2000 gebieden op te lossen. Op de website van de provincie zijn voorbeelden te vinden van gebieden waar aan natuurherstel gewerkt gaat worden. Nico Gerrits heeft zijn twijfels.
Voor het herstel wordt €72,5 miljoen uitgetrokken. Hoe wordt dat geld besteed?
Ik liep het even na.
Fochteloërveen, herstel van hoogveen
De vraag is welk soort hoogveen. Het gebied bevat 844 ha van het habitattype H7120: aangetast/herstellend hoogveen, wat in een goede staat van instandhouding verkeert (zowel in 2004 als in 2018). De inspanningen in en om het gebied hebben er dus in de afgelopen 15 jaar niet toe geleid dat er enige verbetering van dit type is opgetreden. Wel heeft zich in die periode 0,1 hectare van het type H7110 (actief hoogveen) ontwikkeld; het verkeert in een goede staat van instandhouding. De vraag is of het zinvol is een paar miljoen euro te besteden om (hopelijk) nog eens 0,1 hectare actief hoogveen te verwezenlijken
Holtingerveld, verbetering van heischraal grasland en de waterhuishouding
Hier is 37 hectare te vinden van het habitattype H6230: heischraal grasland. Het bevond zich in 2004 in goede staat en in 2018 zelfs in een uitstekende staat van instandhouding. Daar hoeft dus niets aan gedaan te worden. Ingrepen in de waterhuishouding van het gebied zou zelfs negatief kunnen uitpakken.
Mantingerzand en Mantingerbos, kansen voor bos-, beek- en heidelandschap
“Kansen voor . . .” Daarmee dek je je als terreinbeherende organisatie ruim in voor het uitblijven van resultaten. Het Mantingerbos was ooit gewoon boerengrasland met bomensingels, zoals Elzen, en een “geriefbos” voor gebruikshout op de boerderij.
Uit het oorspronkelijke Mantingerzand werd ooit door boeren zand gewonnen en het ontwikkelde zich tot een interessant gebiedje met heidevegetaties en jeneverbesstruwelen. Het Mantingerzand werd uitgebreid met een paar honderd hectares landbouwgrond, waarna het geheel werd ondergebracht in Natura 2000. Om van al die landbouwgrond een “landschap” te maken wat ergens op lijkt, zijn onder meer graafmachines nodig en heel veel geld. Met natuur heeft het weinig te maken.
De economie draait alweer als een tierelier, dus wellicht kan het geld niet op. Maar tenzij ik me heel erg vergis, wordt de belastingbetaler met deze projecten voor €72,5 miljoen vooral duur en onnatuurlijk in het pak genaaid.
Dit artikel afdrukken
Ik liep het even na.
Fochteloërveen, herstel van hoogveen
De vraag is welk soort hoogveen. Het gebied bevat 844 ha van het habitattype H7120: aangetast/herstellend hoogveen, wat in een goede staat van instandhouding verkeert (zowel in 2004 als in 2018). De inspanningen in en om het gebied hebben er dus in de afgelopen 15 jaar niet toe geleid dat er enige verbetering van dit type is opgetreden. Wel heeft zich in die periode 0,1 hectare van het type H7110 (actief hoogveen) ontwikkeld; het verkeert in een goede staat van instandhouding. De vraag is of het zinvol is een paar miljoen euro te besteden om (hopelijk) nog eens 0,1 hectare actief hoogveen te verwezenlijken
Holtingerveld, verbetering van heischraal grasland en de waterhuishouding
Hier is 37 hectare te vinden van het habitattype H6230: heischraal grasland. Het bevond zich in 2004 in goede staat en in 2018 zelfs in een uitstekende staat van instandhouding. Daar hoeft dus niets aan gedaan te worden. Ingrepen in de waterhuishouding van het gebied zou zelfs negatief kunnen uitpakken.
Mantingerzand en Mantingerbos, kansen voor bos-, beek- en heidelandschap
“Kansen voor . . .” Daarmee dek je je als terreinbeherende organisatie ruim in voor het uitblijven van resultaten. Het Mantingerbos was ooit gewoon boerengrasland met bomensingels, zoals Elzen, en een “geriefbos” voor gebruikshout op de boerderij.
Uit het oorspronkelijke Mantingerzand werd ooit door boeren zand gewonnen en het ontwikkelde zich tot een interessant gebiedje met heidevegetaties en jeneverbesstruwelen. Het Mantingerzand werd uitgebreid met een paar honderd hectares landbouwgrond, waarna het geheel werd ondergebracht in Natura 2000. Om van al die landbouwgrond een “landschap” te maken wat ergens op lijkt, zijn onder meer graafmachines nodig en heel veel geld. Met natuur heeft het weinig te maken.
De economie draait alweer als een tierelier, dus wellicht kan het geld niet op. Maar tenzij ik me heel erg vergis, wordt de belastingbetaler met deze projecten voor €72,5 miljoen vooral duur en onnatuurlijk in het pak genaaid.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Over hoe de money vloeit richting TBO's, Geesje Rotgers, bijplussen natuur voor extra €€
Frank-Eric, je hebt gelijk, vrijwel alles in Nederland is cultuur-natuur. Het is lang geleden ontstaan door de activiteiten van boeren en bosbouwers. De TBO´s zijn druk doende de cultuur-signatuur uit te wissen. Herinrichting van natuurgebieden is een eufemisme voor het slopen van cultuur-historisch opgebouwde biodiversiteit in veel gebieden, voorbeelden te over.
In het Drentsch-Friesche Wold werden (aangeplantte) Larix bossen gekapt, het moet stuifzand worden (waarvan er al een paar honderd hectare aanwezig is), het meest armzalige “natuurtype” wat je je kunt voorstellen. De unieke mycologie van die bossen is weg, evenals de nestmogelijkheden voor Havik en Wespendief (waarvoor het gebied is geselecteerd als Vogelrichtlijngebied = onbelangrijk). Natuurlijk is de Larix geen inheemse boomsoort, maar na 50 jaar daar gestaan te hebben is dat bos onderdeel geworden van het biodiversiteitsnetwerk van het gebied. Voor dat je daar met je vingers aankomt moet je heel goed bedenken wat je doet – en daar schort het aan.
Wat zo hier en daar gebeurt is ook inconsequent. Waar in het DFW cultuurbos ongedaan moet worden gemaakt, wordt er eindje verderop in Frieland cultuur hersteld. Want oh jee, de petgaten (turfwinning) zijn dichtgegroeid. Ze moeten weer “hersteld” worden.
En met heide is het helemaal een crisis. Dat moet blijven zoals het was, daar mag geen natuurlijke successie optreden. Heidegrond produceert voldoende stikstofverbindingen om de hei te laten vergrassen en uiteindelijk te verbossen (daar is geen boerenstikstof voor nodig). Dus afplaggen die handel en verbaasd zijn dat het niet werkt. Een paar koeien en 100 schapen maken op de Dwingeloose heide geen verschil – duizend (of meer) schapen, die daar vroeger werden geweid wel. Maar dat is teveel cultuur, dat gebeurt niet.
De grootste winst voor herstel van biodiversiteit valt te halen in het agrarische gebied. Om dat te realiseren heb je boeren nodig om verstandige maatregelen uit te voeren en de zaak te onderhouden, in het van oudsher kleinschalige landbouwgebied werd dat onderhoud ook gedaan. En je hebt geld nodig om de boeren daarin te ondersteunen.
En een verdomde hoop gezond verstand.
Piet Hoogland #6,
Inspraak van buitenstaanders daar geloof ik niets van, een natuurbeheerplan staat alleen open voor bezwaar en beroep van belanghebbenden en vervolgens blijkt alleen degene die subsidie krijgt belanghebbende (dus vaak alleen de natuurorganisatie zelf).
Al woon je dus midden in zo'n gebied dan heb je 0,0 inspraak. Vreemd, ben ik met je eens.
In Nederland is veelal sprake van cultuur-natuur, wat dus een bepaald beheer impliceert (of dat goed gebeurt is vers 2).
"Gedeputeerde Henk Jumelet: “Drenthe heeft een grote opgave bij het herstellen van de natuur en bij het voorkomen dat tal van karakteristieke plant- en diersoorten uit Drenthe én Nederland verdwijnen."
Nico Gerrits , hoe wil jij dan dat dat gebeurt?
#6 Spannende gedachte, dat lijkt me nu precies zo'n bijeenkomst waar alleen de uiterste van het spectrum op afkomen, veel rode hoofden en weinig nieuwe inzichten.