Deze chips kwam ik tegen. Ze komen van de andere kant van de Atlantische Oceaan.
Het is een vorm van marketingcommunicatie die je ook in Engeland ziet: het hele verhaal. Geen fancy naam, maar een simpele + de bewerking van het product en waar het vandaan komt (bijv. in het zuur gezette uien uit Wolphaertsdijk).
Deze chips zijn inhoudelijk de meest ongewoon gewone natte droom die ik ooit heb gezien. Geen herkomstaanduiding maar een heel persoonlijke sfeerimpressie. Ze communiceren op een zgn. eigenheid. Wat vinden lezers van foodlog daar nou van?
Vanwaar deze vraag? Omdat dit soort 'eerlijke' communicatie ook hierheen komt maar er nog nét niet is.
(Hieronder nog een stukje tekst van de achterkant van de zak)
Dit artikel afdrukken
Het is een vorm van marketingcommunicatie die je ook in Engeland ziet: het hele verhaal. Geen fancy naam, maar een simpele + de bewerking van het product en waar het vandaan komt (bijv. in het zuur gezette uien uit Wolphaertsdijk).
Deze chips zijn inhoudelijk de meest ongewoon gewone natte droom die ik ooit heb gezien. Geen herkomstaanduiding maar een heel persoonlijke sfeerimpressie. Ze communiceren op een zgn. eigenheid. Wat vinden lezers van foodlog daar nou van?
Vanwaar deze vraag? Omdat dit soort 'eerlijke' communicatie ook hierheen komt maar er nog nét niet is.
(Hieronder nog een stukje tekst van de achterkant van de zak)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Charmant. Maar hoe doe je dit met een samengesteld product, als pakweg tomatensoep-met-balletjes-in-blik?
Goeie vraag. Laten we er hier eens over nadenken. Verpakkingen mogen kennelijk weer tekstueel. Het lijkt erop dat tekenende doos-, zakjes- en pakjesartiesten voorlopig een minder dikke boterham eten.
Lachen en dus een leuk product. Of het ook smaakt is een tweede, maar in ieder geval zou ik deze chips alleen al om die tekst een keer meenemen en thuis laten uitproberen. Serieus product en dus kun je je permitteren grappen te maken. Maar ik vrees de navolgers, wat zal dat voorspelbaar en vervelend zijn.
Ergens in de zeventiger jaren ten tijde van de eerste prijzenoorlog ontstonden de zogenaamde generics. Witte verpakkingen met dezelfde grafische vormgeving en daarop de productbenamingen. Dus Rijst: / Macaroni / Tomatensoep / Bont wasmiddel etceterea. Miro was daarin een voorloper. De producten werden echter snel onder in de markt ge-associeerd wat eigenlijk niet de bedoeling was.
Euroshopper is eigenlijk weer een meer opgesmukte variant van de generics van vroeger. Daar zijn meer voorbeelden van te vinden.
Deze verpakking ziet er goed uit en past bij de beleving van het snack en zoutjesassortiment. Maar wat doen we met een bus spiritus die naast een bus fruitsiroop op deze manier.....??
Niets nieuws onder de zon. Het is gewoon een andere vorm van klantenbelazerij. De bedoeling van reclame was in zijn oorsprong het informeren van de klant. Die tijd ligt allang achter ons. Het is nu het manipuleren van de klant met alle mogelijke middelen die de wet toestaat.