Het is een vorm van marketingcommunicatie die je ook in Engeland ziet: het hele verhaal. Geen fancy naam, maar een simpele + de bewerking van het product en waar het vandaan komt (bijv. in het zuur gezette uien uit Wolphaertsdijk).
Deze chips zijn inhoudelijk de meest ongewoon gewone natte droom die ik ooit heb gezien. Geen herkomstaanduiding maar een heel persoonlijke sfeerimpressie. Ze communiceren op een zgn. eigenheid. Wat vinden lezers van foodlog daar nou van?
Vanwaar deze vraag? Omdat dit soort 'eerlijke' communicatie ook hierheen komt maar er nog nét niet is.
(Hieronder nog een stukje tekst van de achterkant van de zak)
Dat wil je nu niet weten: uitstekend! Bekende beleidsbepalende mensen eten er zeer binnenkort van. We houden het nog ff stil ;-)
Bertie schreef ooit een prachtig boek: Marriage and the Morals. Over het vluchtige mannelijke principe en dus de legitimatie voor zijn escapades ;-)