Moet je het zeggen, moet je het laten?
Laat ik het maar zeggen, maar niet met de intentie paniek te schoppen.
De recente uitbraak van Mond- en Klauwzeer in Engeland is mogelijk het gevolg van onzorgvuldig handelen door een vaccinfabriek in de omgeving van de uitbraak. Als dat zo is - het zal morgen blijken - dan krijgt het bedrijf natuurlijk op zijn kop. Maar daarmee is de zaak natuurlijk niet afgedaan.
Het laat zien hoe weinig van een ziektekiem een hele veestapel kan aantasten. Dat is dus deste erger als je een boel dieren bij elkaar houdt. Intensieve dierhouderij heeft dat nadeel onvermijdelijk. Ik heb me door vee-dierenartsen laten vertellen dat het aantal mogelijke ziekteverwekkende organismen in grote Amerikaanse en Russische stallen (van tienduizenden dieren bijeen) tot in de honderden loopt. Onvermijdelijk en alleen te beteugelen met steeds verder te ontwikkelen antibiotica.
Ik weet er zwaar onvoldoende van, maar is intensieve visteelt geen betere optie? Omdat die beheersbaarder is. Wellicht weet iemand hier er meer van.
Dit artikel afdrukken
Laat ik het maar zeggen, maar niet met de intentie paniek te schoppen.
De recente uitbraak van Mond- en Klauwzeer in Engeland is mogelijk het gevolg van onzorgvuldig handelen door een vaccinfabriek in de omgeving van de uitbraak. Als dat zo is - het zal morgen blijken - dan krijgt het bedrijf natuurlijk op zijn kop. Maar daarmee is de zaak natuurlijk niet afgedaan.
Het laat zien hoe weinig van een ziektekiem een hele veestapel kan aantasten. Dat is dus deste erger als je een boel dieren bij elkaar houdt. Intensieve dierhouderij heeft dat nadeel onvermijdelijk. Ik heb me door vee-dierenartsen laten vertellen dat het aantal mogelijke ziekteverwekkende organismen in grote Amerikaanse en Russische stallen (van tienduizenden dieren bijeen) tot in de honderden loopt. Onvermijdelijk en alleen te beteugelen met steeds verder te ontwikkelen antibiotica.
Ik weet er zwaar onvoldoende van, maar is intensieve visteelt geen betere optie? Omdat die beheersbaarder is. Wellicht weet iemand hier er meer van.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Denk het niet. Een ziektekiem kan ook een hele visstapel aantasten en dit is dan weer onvermijdelijk en alleen te beteugelen met steeds verder te ontwikkelen antibiotica. Zoals Dick al aangaf. Maar kennis ontbreekt me verder.
Laten we in iedergeval stil staan bij het gebeuren in UK. Daar worden weer (onnodige)offers gebracht. Het zou dan ook extra wrang zijn als het blijkt dat het zeer waarschijnlijk uit een lab veroorzaakt wordt. Kan dus hier ook gebeuren (Lelystad) Denk ook eens aan de familie boer aldaar. Allemaal hardwerkende mensen.
Misschien moeten we kijken naar een andere efficiëntere manier van intensief dierhouden.
Roest is trouwens ook terug en bedreigt de graanoogst zo links en rechts. Het gaat niet alleen om vlees of vis.
Ja, klopt: Misschien moeten we kijken naar een andere efficiëntere manier van intensief voedselgewin... Duurzame varkensflat. Maar dart willen we niet. Is biologisch dan nog steeds een optie? Of moeten we doorgaan totdat alle elite aan de self-sufficiency gaan.
Kom mensen een beetje feitelijker. In dat licht een aardig citaat van Midas Dekkers, als mens - behept met menselijkheid - en als rationeel denker:
In onze maatschappij wordt alles op een kunstmatige manier gemaakt, alles komt uit de fabriek, alleen ons eten, dat moet om raadselachtige redenen echt natuur zijn. Terwijl echt natuur, dat is poep en dood en pis en stank en kwijl en daar willen we niets mee te maken hebben. Alles in ons huis is synthetisch, schoon, kiemvrij en uit de fabriek, behalve dat eten. Dat is die merkwaardige situatie van half-technologie waar we in zijn terechtgekomen. In de land- en tuinbouw wordt de techniek steeds belangrijker, maar die technieken zijn bedoeld voor dode dingen en wij passen die toe op levende beesten en levende planten. Dat gaat een tijdje goed, maar op een gegeven moment botst dat. In mijn ogen zou eten allang uit de fabriek moeten komen, zoals alles. Onze voedselindustrie is perfect in staat om de heerlijkste dingen te maken in fabrieken. Een heleboel synthetisch eten vinden we al lekkerder dan niet-synthetisch eten, gewoon omdat we vergeten zijn dat het synthetisch is. Neem bijvoorbeeld bier. Je zou eten kunnen maken van organismen waar geen vier pootjes aan zitten en die geen twee ogen hebben die je verwijtend aan kunnen kijken. Van bacteriën, gisten, wieren, plantaardige toestanden. Je moet wel een ontzettende boeddhist zijn wil je daar morele bezwaren tegen hebben.
Het gekke is dat juist dingen die mensen heel lekker vinden, zoals snoep of wokkels en nibbits en andere knabbeldingen, nu al het meest synthetisch zijn en zo bij de Staatsmijnen vandaan kunnen komen. In mijn ogen is het biologische boeren waar nu zo enorm mee wordt geadverteerd dan ook een volstrekt doodlopende zaak. Er is een goede reden geweest waarom de maatschappij indertijd van het biologisch boeren op de technologisch meer ontwikkelde bio-industrie is overgestapt en wij moeten niet terug! Weemoed, verlangen naar vroeger, dat is een heel mooi gevoel, ik ben er dol op. Maar vanuit een oogpunt van de voedselvoorziening zou het toch veel verstandiger zijn om nieuwe manieren van voedselbereiding aan te boren, waarvoor je geen koeien, varkens en schapen nodig hebt. Wij noemen ons een industriële natie, zelfs een informatiemaatschappij, maar deze superdesupermoderne en vertechnologiseerde maatschappij kan kennelijk niet bestaan zonder in Nederland elk jaar vierhonderd miljoen beesten de keel door te snijden. Het is toch achterlijk dat wij zestig procent van ons grondoppervlak nodig hebben voor het maken van voedsel! Dat is toch een absurde manier om iets te produceren? Als je je op technologisch geavanceerde voedselproductie richt, zul je koeien en varkens alleen nog maar in kinderboerderijen tegenkomen. Want we kunnen ze niet meer afschaffen, we hebben ze nu eenmaal gedomesticeerd en in onze mensenwereld binnengehaald.
Het is niet zo bekend dat dieren, als je ze domesticeert, verschrikkelijke veranderingen ondergaan. Als je van een wild dier een huisdier maakt, dus van een wolf een hond of van een oeros een koe of van Domela Nieuwenhuis Wim Kok, dan levert zo'n dier dertig procent van zijn hersengewicht in. Dat is ook de reden waarom je nooit meer een koe het oerwoud in kunt sturen en waarom een hond in het bos hopeloos verdwaalt en waarom Wim Kok nooit meer een eerlijk woord uit zijn mond kan krijgen, dat is een kwestie van domesticatie.
Toch houd ik zelf vreselijk veel van koeien, ik zou het zonde vinden als er geen koeien meer waren. Ze zijn na poezen de leukste dieren ter wereld. Ze kijken je met die grote ogen aan en dan kijk je terug en vraag je je af wat er in die koe omgaat, maar hoe groot die ogen ook zijn, daar komt geen antwoord op. Er zijn niet voor niets over koeien zulke prachtige gedichten geschreven. Natuurlijk, ik ben net zo dubbelzinnig als iedereen. Ik kan een heel warm gevoel krijgen als ik een koe in de ogen kijk en toch koop ik zonder blikken of blozen mijn rosbief bij de slager. Het is net als de paradox van de natuurbescherming. De natuur is niets anders dan moord en doodslag, eten en gevreten worden. Van een leuk nestje met zeven koolmeesjes zijn er na een jaar zes op een afgrijselijke manier omgekomen. Van honderd dieren die worden geboren, komen er 99 op een afschuwelijke manier aan hun einde, niet netjes met een mooi elektrocutie-apparaat, of met een mesje dat snel de hals afsnijdt. En wat doen wij? We richten natuurreservaten in waar van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat gemoord en geplunderd wordt. In de bio-industrie wordt veel en veel minder geleden dan in Gods vrije natuur. Er is echter één belangrijk verschil. Voor de beesten in de stallen zijn wij verantwoordelijk en voor de dieren in het bos niet. Dat is ons dilemma, want nu zie je dat wij die verantwoordelijkheid helemaal niet aankunnen. Het is ons volstrekt boven ons hoofd gegroeid. Er waren vroeger ook epidemieën, maar die bleven meestal beperkt. Toen de bio-industrie is ontstaan, veranderde de rol van de dierenarts. Die smeert nu niet alleen meer twee keer per jaar ons poesje door, maar daarna gaat hij op grote laarzen en met grote spuiten in z'n four wheeldrive de boer op. De boer kan geen dag meer zonder dierenarts. Dat die beesten veel te dicht op elkaar zitten is alleen maar mogelijk met behulp van de spuiten van de dierenarts. Dankzij die half-technologie weten ze de ziektes aardig onder controle te houden tot er op een gegeven moment zoveel verzwakte en verfokte dieren bij elkaar zitten dat de bom barst, en dan kun je op het laatst niet nog meer dierenartsen met nog grotere spuiten op nog grotere laarzen in nog grotere landrovers laten aanrukken. Dan kun je niets anders meer doen dan de ziekte uit te laten razen. Ziektes zoals mond- en klauwzeer waren er altijd, maar door de werking van de media lijkt het nu net of er iets bijzonders aan de hand is. En daarom worden er nog maar eens een paar duizend beesten op de brandstapel gegooid. Net zolang tot het volk tevreden is gesteld. Dat helpt natuurlijk helemaal niet tegen de werkelijke gevaren die ons bedreigen, maar in elk geval wordt ons geweten ermee gesust.
Als je er nog meer van wilt, moet je even hier klikken.
Mensen zijn behept met de onuitroeibare gedachte dat we alles onder controle kunnen hebben. We denken verkeersdoden te kunnen voorkomen als we maar 30 km/u rijden. Niet,dus. We denken de opwarming van de aarde te kunnen voorkomen door spaarlampen te gebruiken. Weinig kans. We denken ziekten te kunnen vookomen door allerlei vaccinaties uit te vinden. En nog steeds worden mensen ziek. En met koeien of varkens in een flatgebouw voorkom je echt geen ziektes. In dit geval kwam de boosoener nota bene uit zo'n (door Midas Dekkers als 'veilig' bestempelde) fabriek.
Shit happens. En als er veel koeien bij elkaar staan, moeten er dus veel koeien afgemaakt worden. Dat zou dus alleen maar pleiten voor juist géén massale bio-industrie, maar de kleinschalige, biologische aanpak. Dan sluit je namelijk ook nog besmetting als gevolg van preventieve vaccinatie uit.
En dat beantwoordt m.i. tevens de vraag van Dick: is intensieve visteelt minder risicovol "omdat het beheersbaarder is". Risico's sluit je nooit uit, en heel veel vis bij elkaar geeft dus bij ellende ook heel veel dooie vissen.