1 min
Twee bedrijven ‘bakken’ los van elkaar bakstenen met grote duurzaamheidsambities.
Het Nederlandse bedrijf CoolBricks maakt naar eigen zeggen bakstenen die sterker en de helft goedkoper zijn dan traditionele bakstenen.
De ingrediënten zijn landbouwafval, zanderige leem én verse koeienmest. CoolBricks vermijdt het energie-intensieve bakproces zoals bij de productie van traditionele bakstenen. Het perst de mix onder hoge druk samen tot blokken. Daarna drogen de blokken aan de lucht. Dat kost geen energie en is dus duurzaam, al zullen er nog wat restgassen ontsnappen.
Het bedrijf richt zich in eerste instantie op Afrika, maar ziet ook potentie in West-Europa. De vraag blijft natuurlijk wel of een waardevolle circulaire grondstof als mest het best tot zijn recht komt in de bouw. Wie kunstmest af wil bouwen, heeft dierlijke mest nodig om voedsel te produceren.
De Belgische baksteenproducent Vandersanden introduceerde vorige week een CO2-negatieve steen, de Pirrouet. Die droogt en hardt in ruimtes gevuld met CO2 die afgevangen is bij fabrieken. De koolstof wordt in de steen opgenomen. Het proces is de facto te vergelijken met wat beleidsmakers met de groei van bomen en houtbouw willen: sla geëmitteerde koolstof op in materiaal dat we kunnen gebruiken in plaats van de onduurzame producten beton en staal.
De ingrediënten zijn 20% primaire grondstoffen, vooral zand, en voornamelijk minerale restproducten uit de staalindustrie. De Pirrouet is net zo duur als een gewone baksteen en als je je hele eengezinswoning ermee bouwt, leg je 1.380 tot 2.100 kilo CO2 vast. Een gemiddeld huishouden stoot jaarlijks 19.000 kilo koolstof uit volgens Milieucentraal. Je huis kan dus ongeveer een tiende van één jaar uitstoot opslaan.
Het Nederlandse bedrijf CoolBricks maakt naar eigen zeggen bakstenen die sterker en de helft goedkoper zijn dan traditionele bakstenen.
De ingrediënten zijn landbouwafval, zanderige leem én verse koeienmest. CoolBricks vermijdt het energie-intensieve bakproces zoals bij de productie van traditionele bakstenen. Het perst de mix onder hoge druk samen tot blokken. Daarna drogen de blokken aan de lucht. Dat kost geen energie en is dus duurzaam, al zullen er nog wat restgassen ontsnappen.
Het bedrijf richt zich in eerste instantie op Afrika, maar ziet ook potentie in West-Europa. De vraag blijft natuurlijk wel of een waardevolle circulaire grondstof als mest het best tot zijn recht komt in de bouw. Wie kunstmest af wil bouwen, heeft dierlijke mest nodig om voedsel te produceren.
De Belgische baksteenproducent Vandersanden introduceerde vorige week een CO2-negatieve steen, de Pirrouet. Die droogt en hardt in ruimtes gevuld met CO2 die afgevangen is bij fabrieken. De koolstof wordt in de steen opgenomen. Het proces is de facto te vergelijken met wat beleidsmakers met de groei van bomen en houtbouw willen: sla geëmitteerde koolstof op in materiaal dat we kunnen gebruiken in plaats van de onduurzame producten beton en staal.
De ingrediënten zijn 20% primaire grondstoffen, vooral zand, en voornamelijk minerale restproducten uit de staalindustrie. De Pirrouet is net zo duur als een gewone baksteen en als je je hele eengezinswoning ermee bouwt, leg je 1.380 tot 2.100 kilo CO2 vast. Een gemiddeld huishouden stoot jaarlijks 19.000 kilo koolstof uit volgens Milieucentraal. Je huis kan dus ongeveer een tiende van één jaar uitstoot opslaan.
Na bakstenen nu ook duurzaam cement. De start-up C-Crete heeft er een alternatief voor ontwikkeld. Het "bestaat het uit een ‘gepatenteerd materiaal’ dat zich bindt aan mineraalhoudende grondstoffen en restproducten van de industrie", aldus Change Inc. Er is geen verhitting tot hoge temperaturen nodig. Ook zou het materiaal tijdens de levendsduur CO2 opnemen. Het zou daar zelf nog sterker van word, beweert C-Crete. Het cement gebruik je op dezelfde manier als traditioneel portlandcement om beton te maken. Wat nu de prioriteit heeft, is het opschalen van de productie.
Maar we gingen toch bouwen met zout?
https://nos.nl/op3/artikel/2057048-het-zouten-huis-het-huis-van-de-toekomst
Is houtbouw niet beter voor het milieu?
Ook omvangrijke gebouwen van hout mogelijk zoals in Nanterre (Parijs). Hebben de architecten en de rest van de bouw weer wat meer werk.