Een land waarin een overheid vonnissen aan haar laars lapt, waartoe ze is veroordeeld, omdat ze haar zorgplicht, een kerntaak verzaakt, in zo’n situatie is er in mijn ogen sprake van landverraad, van tirannie. De overheid stelt zich zo buiten de orde. En dat in het land waar de Trias Politica toch moet bestaan. Ons officiële overheids-Planbureau voor de Leefomgeving, dus daarmee ook de Staat, concludeert dat Nederland het door de rechter opgelegde minimum voor de klimaatdoelen in 2020 niet te kan halen. De premier geeft er een draai aan.

Eigenlijk is dat misdadig. De rechter heeft niet voor niets tweemaal Urgenda in het gelijk gesteld. Waar gaat het om? De kerntaak van een overheid is veiligheid voor land en volk, inwoners en grondgebied. Dat doet ze door voor justitie, defensie, veilige dijken, veilig klimaat te zorgen. Doet ze dat niet, dan zet ze de veiligheid van het land op het spel. Dat is nogal wat. Is landverraad dan een harde term?

In april groef ik nog greppels na de zoveelste extreme bui. Vervolgens verschroeiende zomerhitte. Boerenland als slagveld.
De staat dient de consumerende, vervuilende burgers tegen zichzelf in bescherming te nemen. We worden blijkbaar geregeerd door charlatans en bange, incapabele politici met simpele hapklare-marketingbrokken, vanuit welke propagandavorm dan ook. Klimaatsceptici zijn onderhand eigenlijk als landverraders en misdadigers tegen de mensheid te beschouwen. De strijd tegen klimaatverandering is te zien als een een oorlog.

Makkelijke boodschappen, zoals geen vlees eten, zijn net zo eenzijdig, zodat men vrolijk verder kan vliegen. Zo zijn er meer eenzijdige boodschappen. Voor kringlooplandbouw is een bepaalde hoeveelheid vee nodig. Voor mest voor de landbouwbodem, die CO2 kan binden als bodemkoolstof. Essentieel. Kringlooplandbouw kan alleen in een kringloopmaatschappij. Daarin passen niet de in zee gevallen containers met My Little Pony's en verbrokkelend opvulpiepschuim op stranden. Integendeel.

Vanwege 20 jaar klimaatschade wil ik een voorschotclaim indienen bij de staat
Ploegende mijn voren, mijmerde ik. In april groef ik er nog greppels om water af te laten van een extreme bui, de zoveelste. Geulen in kletsnatte klei als loopgraven van een oorlog. Vervolgens verschroeiende zomerhitte. Boerenland als slagveld. De Eerste Wereldoorlog, De Groote Oorlog, op boerenland uitgevochten, eindigde 100 jaar terug. In loopgraven waren gewone jongens kanonnenvlees. Om twee wereldoorlogen te vergeten, gingen we consumeren, welvaart opbouwen. Van 1 miljoen auto’s in 1962 naar 10 miljoen. Van 10 miljoen mensen op Schiphol in 1980 naar 68 miljoen. Groei! Maakt de dosis het vergif?

Kanonnenvoer
Wij boeren zijn sinds 20 jaar kanonnenvoer van die vooruitgang van de nieuwe Grootste Oorlog, die tegen klimaatverandering. Boerenland is weer slagveld. Hier, waar mijn jonge pa met de paarden, de Bertha, de Roos, zijn voren trok. Waar na ‘44 een Vliegende Bom, een V1, bedoeld voor Londen niet ver voor hem in de grond sloeg. Bij ons, bij de Moerdijk, door bommen omgewoeld, waar nu brede infrastructuur voorouderlijk boereninboorlingenland doorsnijdt, met HSL en file ernaast.

Ik doe een belofte. Na 20 jaar klimaatschade wil ik een voorschotclaim indienen bij de staat, bij de rijksdienst RVO. Zij wijst deze hoogstwaarschijnlijk af. Vervolgens kan ik een eigen klimaatzaak starten vanuit ‘aanmerkelijk belang’, als schadehebbende tegen labbekakkerig bestuur en beleid. Dit vergt goede voorbereiding. De Trias Politica is er niet voor niets, als twee bestuurslagen pruttelen, sputteren, vanuit politieke opportuniteit hun zorgplicht en kerntaak niet op zich nemen, veiligheid voor land en volk, dan is daar de rechter. Anders is er sprake van tirannie.
Woensdag worstelde de volksvertegenwoordiging vooral met zichzelf in het non-debat over klimaatbeleid. Tirannie dien je te bestrijden. Dat is een burgerplicht. Ook de mijne.

Piet Hermus is akkerbouwer in West-Brabant, lokaal bestuurder voor ZLTO, de Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie en boerenklimaatactivist. Dagblad Trouw publiceerde gisteren bovenstaande opinie.
Dit artikel afdrukken