Is het beroep tegen Urgenda's klimaatvonnis verstandig?

Urgenda kreeg voor elkaar dat de rechter de Nederlandse overheid aan haar afspraken hield. Volgens de rechter moet Nederland doen wat het democratisch heeft afgesproken. Geen reductie van 17% CO2-uitstoot per 2020, maar 25%. Dat is van belang voor de condities waaronder we op aarde kunnen wonen en daar voedsel kunnen verbouwen, vindt Urgenda.

Twee opvattingen van democratie
Over het vonnis is veel gedebatteerd in de media en op Foodlog. Volgens de ene stroming ondermijnt het vonnis de vrijheid en democratie omdat het parlement moet beslissen wat Nederland wil en hoe het dat uitvoert. Volgens de andere stroming is het vonnis juist een overwinning van wat moet gebeuren en daarmee een teken van een nieuwe democratie die niet versteend is geraakt in niet meer vooruit te branden institutionele belangen. Er moet, zegt de laatste stroming, een 'transitie' komen naar een nieuwe samenleving.

Wie het zo zegt, moet zich afvragen: wiens democratie ligt het dichtst bij ons algemene belang?

Je zou kunnen zegen dat de partijen die tegenover elkaar staan, zich verhouden als de institutionele democratie versus de transitionele. Dat is zoiets als de gevestigde orde versus de avantgarde. Wie het zo zegt, moet zich afvragen: wiens democratie ligt het dichtst bij ons algemene belang?

Het kabinet heeft besloten de kant van de institutionele democratie te kiezen. Niet, zo werd vanmorgen in de media duidelijk, omdat het niets voor het klimaat wil doen, maar omdat niet iedere avantgarde zo direct voor de rechter zijn gelijk moet kunnen halen. Minister Wilma Mansveld schrijft dat het kabinet heeft besloten het vonnis aan te vechten omdat het kabinet zijn beleidsruimte ingeperkt ziet en dat niet kan accepteren . Mansveld: "Vanwege de gevolgen voor het klimaatbeleid en omdat niet uit te sluiten valt dat de uitspraak van de rechtbank gevolgen heeft voor andere beleidsterreinen is het wenselijk om deze uitspraak te laten toetsen bij een hoger rechtscollege."

Wan- en vertrouwen
Die motivatie is uiteraard correct. De samenleving heeft democratische spelregels afgesproken en die geven het kabinet gelijk. Maar wat oogst je als zelfs de bazen van multinationals hun regeringen overal in de wereld oproepen serieuzer met het klimaat om te gaan? Op die vraag is maar 1 antwoord: wantrouwen en verwarring. Waarom wil het kabinet immers speelruimte voor minder maatregelen, als zelfs grote bedrijven wereldwijd méér maatregelen willen?

Het publiek gaat zich afvragen of de spelregels nog wel kloppen, cq. of de spelers de spelregels nog wel zo hanteren voor de doelen waar ze voor bedoeld waren.

Vraag aan de lezers: vinden jullie het beroep van het kabinet, dat vermoedelijk tot aan de Hoge Raad zal worden uitgevochten, verstandig als test voor de democratie?

Marjan Minnesma, directeur van Urgenda, laat weten het beroep van de overheid 'met vertrouwen tegemoet te zien.'

Fotocredits: directeur Marjan Minnesma van Urgenda, Urgenda

-- POLL --