Hé, eindelijk weer eens wat over wijn hier. Het moet even, want Nederland lijkt te worden genept.
Vorige week grote opwinding in de Grachtengordel. Ilja Gort van La Tulipe kwam met Qoolwines: wijn met minder calorieën, echte healthwines met minder alcohol! Ilja, je weet het, maakt Bordeaux-wijnen zoals het hoort. Échte wijn. Bij wijze van spreken handgeplukt door vader en zoon (?) Gort zelf. In de Bordeaux. Postcode van Gort Père & fils (het staat op het etiket) is iets met 33, de code van de Gironde. Zeg maar de Bordeaux-streek. Waar de essentie van edel vocht vandaan komt. Niet die 'geitenzeik' - Ilja's woorden - uit Australië, de VS, Zuid-Amerika en Z-Afrika. Die postcode, da's heel belangrijk bij het lezen van een etiket. Gort pretendeert op basis van veel origineel onderzoek eindelijk een wijn met minder alcohol te maken die nou eens niet smaakt als 'uilenzeik'. Zo noemt hij - echt, het zijn alweer zijn eigen woorden - de gebruikelijke wijnen met minder alcohol. Járen - zo suggereert hij - heeft hij gewerkt aan een geheim procedé om de wijn goed en gezond te krijgen.
Grote happening dus in Amsterdam met bergen BN'ers. Petra de Boevere alias Meisje van de Slijterij maakte er een filmpje van waarin de wijn er niet zo best van afkwam.
Reden voor een aantal bloggers - Mariëlla Beukers, Ailko en Lucette Faber, Petra de Boevere, Aldo Wink en ondergetekende - om weer eens ouderwets bij elkaar te komen. Niks scherm en toetsenbord maar glazen en proeven. Gisteravond.
Hierboven zie je de glazen na afloop. Met een citroen daarnaast. Daar hebben we wat mee geëxperimenteerd. Mariëlla van Wijnkronieken.nl had haar Nico meegebracht. Een gedoctoreerde natuurwetenschapper die water bij de wijn deed om te kijken of dat anders zou smaken dan de Qoolwines waar je met een boel ingewikkelde techniek - omgekeerde osmose, destillatie, nanomembranen - eerst alcohol uit de wijn haalt om daarna het resterende water weer terug te stoppen. Doe je er gewoon water bij dan heb je meer wijn met hetzelfde lagere percentage alcohol. Die theorie - van Nico - klopte wel zo'n beetje. Er moest alleen nog wat 'pep' bij: ca. 3 druppels puur natuurlijk citroensap per glas (is dat ook neppen? - de aanwezigen hebben zo hun vraagtekens).
Mariëlla, Petra en Ailko schrijven er elders ongetwijfeld nog verder over.
We proefden de Qoolwines tegen een tweetal 0,5% wijnen, tegen Sprizzo (een Nederlands mengsel van Chardonnay en bronwater met 5,5% alcohol), tegen een natuurlijke, onbewerkte wijn van 5,5% procent (een bracchetto d'Acqui) en de grote tegenhanger van Gort's wijnen: de Plumes van François en Vincent Pugibet van domaine La Colombette bij Béziers in de Hérault. Het département met de code 34 en de stad met de postcode 34500.
Vincent heeft er écht een jaar of 5 research in zitten. Zijn witte Plume Chardonnay gaat er hier wekelijks met een aantal flessen en veel plezier doorheen. Maar 9%. Daar kun je nog eens wat van drinken. En nog lekker ook!
Omdat we zo helder bleven, bekeken we de flessen eens heel goed: Gort's Qoolwines blijken te zijn gebotteld door L.C. 34500. Laat dat nou dezelfde postcode zijn die vader en zoon Pugibet van La Colombette op hun Plume hebben staan! Ook 34500. Wat een toeval!
Nee hoor, mocht een slimmerik het weten, de C staat niet voor Castel, een ander Bordeaux-huis dat nogal wat van zijn wijn uit de Hérault laat komen en gevestigd is in Béziers. Die hebben de techniek niet in huis. Hand op mijn hart.
We vonden de witte Qool van Gort echt prima. Lekker zelfs. Unaniem. De rode is het echt, maar dan ook echt helemaal niet. Dat vonden we ook unaniem (grappig, want dat zei Vincent me trouwens ook altijd al: rood wil niet, is niet meer van deze tijd). De rosé is niet gek, maar gaat al na het eerste glas vervelen. De meerderheid aan tafel prefereerde de witte Plume met zijn ene 1%-tje en een boel fruit en echte mineralige wijnigheid meer boven de witte Gort.
Zou Ilja zich hebben laten belazeren met een aardig, maar toch minder product van maar 8%?
Het valt niet mee om een echte Nederlandse zelf-wijnmakende wijnboer in Frankrijk te zijn ;-)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dick: als rechtgesnaarde beta blijf ik het liefst buiten schot als het gaat om marketing. :-) In een onbewaakt ogenblik heb ik er iets uitgeflapt over water bij de wijn. Het is gewoon een toepassing van een principe uit de filosofie: Occam's Razor, vrij vertaald maak de dingen niet moeilijker dan nodig is (doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg). Met water bij de wijn krijg je ook 8% alcohol - en misschien iets minder smaak - dan met ingewikkelde, dure apparatuur.
Gisteren hebben we bij een rose met stevige kleur, smaak en alcohol (14%) gewoon ijsblokjes gedaan. Prima bij deze temperaturen! Of anders: op iedere 3 glazen wijn drink je ook 1 glas water. In een goed restaurant staat er toch ook een waterglas naast de wijnglazen?
Inmiddels staat mijn verslag ook on line, op het winelog van tastewine
Het experiment van Nico is uiterst democratisch.
Neem een fles rosé van La Tulipe (ca € 3,50) + 1/3 water. Dan heb je dus 1 liter wijn voor € 3,50. Je kunt het ook doen met 2 ijsklontjes in je glas, dan hoeft de wijn niet eens meer in de koelkast. Wel nog 3 tot 4 drupjes citroen toevoegen.
Daar word je vrolijk van! 1 Liter Qool rosé (ca € 5,10 voor 0,75 L) kost € 6,80. Da's bijna twee keer zo duur! Tel uit je winst als het toch zomer is en je behoefte hebt aan een flinke slok ;-)
Met zo'n ijsblokje is het vet Qool.
Ik zie de trend al voor me: mensen die sch... hebben aan hoe het hoort, laten dat zien door rosé met een ijsblokje te drinken. Échte wijndrinkers doen gewoon mee, want alleen snobs doen net of zet weten hoe het hoort.
Zou Nico de democratische wijnmarketingman van 2007 worden?
En nog een zakelijke impressie ;-) alhier:
http://wijnlog.blogspot.com/2007/05/let-op-de-postcodes.html
Logje met filmpje staat inmiddels op
http://www.drinkblog.nl