2 min
Onlangs maakte Foodlog melding van de wetenschappelijke ruzie tussen de bekende Harvard-voedingswetenschapper Walter Willett en de statistica Katherine Flegal. De tweede beweert dat je ouder wordt van een beetje dik zijn. De eerste noemt die stelling 'a pile of rubbish'. Hoogleraar humane voeding Jaap Seidell reageerde op ons nieuwsbericht en licht het vandaag nog nader toe omdat de Willett/Flegal-twist ook een rol speelde in de lange discussie over kwakzalverij die de afgelopen dagen op Foodlog werd gevoerd.
Seidell schrijft ons:
In essentie gaat de discussie tussen Walter Willett en Katherine Flegal over interpreteren van statistiek. Iedereen is het er over eens dat er een U-vormig verband bestaat tussen BMI en sterfte.
Aan de rechterkant van die grafiek gaan mensen vooral dood aan hart- en vaatziekten, borstkanker en complicaties van diabetes.
Causaal ingewikkelder
Aan de linkerkant gaan mensen vooral dood aan longkanker, lever- en maagkanker en chronische longziekten (copd).
Voor Flegal maakt het niet uit (‘dood is dood’ en dat is een waarheid als een koe). Willett denkt dat dun zijn geen longkanker en longziekten veroorzaakt en dik zijn wel diabetes, HVZ en borstkanker en dat het causaal dus ingewikkelder ligt.
Daarnaast gaan mensen nu minder vaak dood aan HVZ en diabetes vanwege de dure en effectieve behandelingen voor die ziekten en risicofactoren daarvan. Niet meer dood gaan is niet hetzelfde als gezond (mensen met AIDS gaan ook niet meer snel dood maar niemand zal ze gezond noemen).
Overigens is het steeds maar ophogen van de aantallen natuurlijk geen remedie voor dit euvel (onderzoek gebaseerd op 2.8 miljoen mensen !! dan moet het wel kloppen riep zelfs van Tongen).
Gevaarlijke interpretatie
Mijn eigen studies zitten ook in de analyses van Flegal. De grootste is een onderzoek naar 50.000 mannen en vrouwen van 40 jaar die 12 jaar gevolgd werden. Je vindt in zo’n onderzoek nauwelijks of geen relatie tussen BMI en overlijden simpelweg omdat mensen niet dood gaan voor hun 50e aan overgewicht-gerelateerde ziekten (wel aan suicides, ongelukken en erfelijke aandoeningen). Dat wil niet zeggen dat obesitas op de langere termijn niet leidt tot gezondheidsschade (dat was in dit geval dan ook zo).
Willett vindt de statistiek van Flegal (en de interpretatie van de media: dikke mensen leven langer dan dunne!) gevaarlijk.
En die discussie voeren ze nu al ruim twintig jaar. Om de twee jaar is het weer nieuws in de krant. Maar met homeopathie of kwakzalverij heeft het niets te maken.
Wie heeft gelijk?
De vakinhoudelijke wetenschapper, stelt Seidell, ziet waarom statistisch bewijs flauwekul kan zijn, maar de zwaar op statistiek leunende wetenschapper is het daar niet mee eens. Het gelijk lijkt zonder twijfel in het voordeel van de vakwetenschapper uit te vallen. Toch kan die zijn gelijk alleen maar halen met zijn op ervaring gebaseerde en zeer plausibele vakkennis.
Op Foodlog zei de statisticus Jan van Rongen dat de data van Flegal niet zo gemakkelijk terzijde kunnen worden geschoven. We zijn dan ook benieuwd hoe de lezers reageren op wat we de stelling van Jaap Seidell noemen: arts Walter Willett snapt hoe BMI werkt en statistica Flegal vergist zich omdat ze medisch niet accepteert dat de ene doodsoorzaak de andere niet is.
Stem via de poll en licht je stem toe in de comments.
Fotocredits: Catherine Flegal, 2e van links, Endangered Species
poll
Dit artikel afdrukken
In essentie gaat de discussie tussen Walter Willett en Katherine Flegal over interpreteren van statistiek. Iedereen is het er over eens dat er een U-vormig verband bestaat tussen BMI en sterfte.
Aan de rechterkant van die grafiek gaan mensen vooral dood aan hart- en vaatziekten, borstkanker en complicaties van diabetes.
Causaal ingewikkelder
Aan de linkerkant gaan mensen vooral dood aan longkanker, lever- en maagkanker en chronische longziekten (copd).
Voor Flegal maakt het niet uit (‘dood is dood’ en dat is een waarheid als een koe). Willett denkt dat dun zijn geen longkanker en longziekten veroorzaakt en dik zijn wel diabetes, HVZ en borstkanker en dat het causaal dus ingewikkelder ligt.
Daarnaast gaan mensen nu minder vaak dood aan HVZ en diabetes vanwege de dure en effectieve behandelingen voor die ziekten en risicofactoren daarvan. Niet meer dood gaan is niet hetzelfde als gezond (mensen met AIDS gaan ook niet meer snel dood maar niemand zal ze gezond noemen).
Overigens is het steeds maar ophogen van de aantallen natuurlijk geen remedie voor dit euvel (onderzoek gebaseerd op 2.8 miljoen mensen !! dan moet het wel kloppen riep zelfs van Tongen).
Gevaarlijke interpretatie
Mijn eigen studies zitten ook in de analyses van Flegal. De grootste is een onderzoek naar 50.000 mannen en vrouwen van 40 jaar die 12 jaar gevolgd werden. Je vindt in zo’n onderzoek nauwelijks of geen relatie tussen BMI en overlijden simpelweg omdat mensen niet dood gaan voor hun 50e aan overgewicht-gerelateerde ziekten (wel aan suicides, ongelukken en erfelijke aandoeningen). Dat wil niet zeggen dat obesitas op de langere termijn niet leidt tot gezondheidsschade (dat was in dit geval dan ook zo).
Willett vindt de statistiek van Flegal (en de interpretatie van de media: dikke mensen leven langer dan dunne!) gevaarlijk.
En die discussie voeren ze nu al ruim twintig jaar. Om de twee jaar is het weer nieuws in de krant. Maar met homeopathie of kwakzalverij heeft het niets te maken.
Wie heeft gelijk?
De vakinhoudelijke wetenschapper, stelt Seidell, ziet waarom statistisch bewijs flauwekul kan zijn, maar de zwaar op statistiek leunende wetenschapper is het daar niet mee eens. Het gelijk lijkt zonder twijfel in het voordeel van de vakwetenschapper uit te vallen. Toch kan die zijn gelijk alleen maar halen met zijn op ervaring gebaseerde en zeer plausibele vakkennis.
Op Foodlog zei de statisticus Jan van Rongen dat de data van Flegal niet zo gemakkelijk terzijde kunnen worden geschoven. We zijn dan ook benieuwd hoe de lezers reageren op wat we de stelling van Jaap Seidell noemen: arts Walter Willett snapt hoe BMI werkt en statistica Flegal vergist zich omdat ze medisch niet accepteert dat de ene doodsoorzaak de andere niet is.
Stem via de poll en licht je stem toe in de comments.
Fotocredits: Catherine Flegal, 2e van links, Endangered Species
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Discussie beeindigd? Dan mag ik dit misschien even toevoegen?
Antibiotica en obesitas is hier inderdaad al aan de orde geweest (Blaser):
http://www.foodlog.nl/artikel/wat-doen-antibiotica-ons-microbioom-aan/
Gonneke, slechts huishoudelijk. Vroeger deden we het omgekeerd. Klachten. Toen boden we beide keuzen. In lange draden - komt hier nogal eens voor - wachttijden op de server. Klachten. Daarom doen we het zo, zoals we het nu doen: first in on top, eea met een razendsnel laadwieltje dat we daar speciaal voor lieten ontwikkelen. Makkelijker kunnen we het echt niet maken.
@Jaap. Ik geloof onmiddelijk dat voor iedereen de routekaart hetzelfde is, maar toch zeker niet dat deze routes ook door iedereen met dezelfde snelheid worden afgelegd als gevolg van een verschil in de concentratie van de enzymen die hiervoor nodig zijn. Dat heeft dan toch ook zijn effecten op het uiteindelijk resultaat.
Je zult maar iets te weinig Se of Zn ( bv omdat je een ACE remmer gebruikt) hebben en je krijgt een oogprobleem.
@Henk inderdaad. Er zijn bijvoorbeeld grote verschillen in de aanleg voor longkanker maar de beste strategie vanuit een volksgezondheidsperspectief is toch om iedereen van het roken af te krijgen (en niet alleen de mensen met aanleg). Onder meer ook omdat ook bij mensen zonder aanleg voor longkanker sigarettenrook zorgt voor schade aan weefsels en vaten. Dat geldt ook voor de stofjesbenadering in de voeding.
@Jaap Zoiets dachten we van kanker ook...