Hun visie blijkt flink af te wijken van de vermeldingen die fabrikanten op verpakkingen zetten. Wettelijk hoeven producenten niet meer op de verpakking te zetten dan de voedingswaarde per 100 gram. In de praktijk blijken ze er ook de voedingswaarde 'per portie' op te zetten.
Wat 'een portie' is, bepaalt de producent zelfDat leidt tot veel verwarring onder consumenten. Want wat 'een portie' is, bepaalt de producent zelf.
Een Twix bestaat bijvoorbeeld uit twee repen in één verpakking. Wat is de portie? Eén verpakking, dus twee repen, zegt de consument. Nee, één reep, vindt de producent, die de voedingswaarde 'per portie' op de verpakking zet.
Eén richtlijn
De Consumentenbond vindt dat dat anders moet: "Óf alle portievermeldingen de deur uit, óf een richtlijn voor productgroepen waaraan alle fabrikanten zich houden." Bij die ene richtlijn zullen dan ook het Voedingscentrum, de FNLI en de Stichting 'Ik-kies-bewust' zich moeten aansluiten. Al die instanties hanteren namelijk een eigen lijst met heel uiteenlopende definities van het begrip portiegrootte, zegt de Bond.
Óf alle portievermeldingen de deur uit, óf een richtlijn voor productgroepen waaraan alle fabrikanten zich houdenVolgens Bart Combée, directeur van de Consumentenbond "storen consumenten zich aan de chaos van portievermeldingen. Ook vinden ze bij sommige producten een portievermelding onrealistisch, zoals bij chips. Volgens de verpakking is een portie een handje vol, terwijl in werkelijkheid al snel de hele verpakking leeg gaat." De Bond geeft nog wat voorbeelden van de 'portion-distortion' waar consumenten mee te maken krijgen. Zo zijn fruitbiscuits, zoals die van Sultana, per 2 of 3 verpakt. Het Voedingscentrum vindt één pakje een portie, net als Albert Heijn, Jumbo en Markant. Sultana vindt één biscuit een portie.
Van het panel ziet 40% het liefst één biscuit als portie; 30% heeft genoeg aan de voedingswaarde per 100 gram en maakt dan zelf wel uit hoeveel hij of zij eet.
'Absurd'
Bij vissticks is de situatie bijna absurd. Albert Heijn Basic vindt 100 gram een portie. Dat zijn 3,3 vissticks. Vismarine vindt 1 visstick al een portie, terwijl Iglo het zelfs op 5 houdt. Dat legt Iglo zo uit: "150 gram vissticks komt overeen met 100 gram vis. En die portie is gelijk aan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vis volgens de Schijf van Vijf van het Voedingscentrum". Die 50 gram paneer bij de 100 gram vis krijgt je er gratis en neutraal bij, suggereert Iglo.
Ook in het panel lopen de 'ideale' portiegrootte uiteen. De meesten houden het op 3 vissticks, anderen gaan uit van 5 of 1 - voor kleine eters. En ook hier klinkt het: "Ik wil het per visstick weten, dan kan ik zelf m'n portie bepalen."
Weg met die vage portie, zegt de Consumentenbond dan ook.
Fotocredits: Daviddave
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Inderdaad, want volgens die norm is dagelijks twee druiven eten oké, en twee ananassen ook.
Als we dan tòch bezig zijn kan het Voedingscentrum ook het aantal aanbevolen ‘STUKS’ fruit eindelijk eens doorspoelen.
De FNLI zegt "te werken aan de harmonisatie van de diverse lijsten met richtlijnen voor portiegroottes", om verwarring onder consumenten te voorkomen.
Hoe gaat die harmonisatie in zijn werk?
"De FNLI is in afwachting van de portie-grootte lijst van het Voedingscentrum, die momenteel herzien wordt. Op basis hiervan, in combinatie met de lijst van Het Vinkje, gaat de FNLI in overleg met de betrokken organisaties om tot geharmoniseerde portiegroottes te komen. Daarbij moet, voor zover mogelijk, ook rekening worden gehouden met Europese afspraken."
Dat belooft wat.
De idioterie van porties bleek al bij de chips die een vinkje kregen. De regels bleken naar calorieën per portie te kijken, waarbij een portie destijds was gedefinieerd was als een schaaltje (ofwel een bepaald volume). Aangezien deze chips gebakken lucht is, resulteerde dat in een portiegewicht van 12 gram. Een nietszeggende hoeveelheid. De jongste vink-regels definiëren overigens een portie als 30 gram, wat het verhaal achter de portie vinkchips alleen nog maar verwarrender maakt.
Voedingswaarde per portie lijkt alleen voor en door dit soort instanties te worden gebruikt. Het is immers een gemiddelde en geen enkele consument is een gemiddeld persoon. Deze 'service' maakt de boel dus alleen maar minder duidelijk voor de consument. Voor degenen die niet kunnen rekenen hoef je het ook niet te doen, want die kunnen dan ook niet bepalen hoe realistisch de portiegrootte is en wat de optelsom is van porties van verschillende producten die ze consumeren.
@Wouter,
Jouw 20g suiker is 20% van het product en 33% van de calorieën. De regelgeving vereist vermelding per 100g (of ml) product, maar zo vreemd is dat toch niet? Je eet of drinkt immers het hele product, niet alleen de calorieën.
Ben voorstander voor het verwijderen van vinkjes keurmerken en dat soort niet nuttige informatie. Voedingswaarde per 100 gram is voldoende. Ieder boek voor diëten en dergelijke vermeld kcal per 100gram. Koks in verzorgingstehuizen en ziekenhuizen kijken en berekenen zelf deze informatie, stukje van de opleiding. De mensen in Brussel denken dat al dit soort info de consument bewuster maakt. Maar zolang deze kennis niet in het basis onderwijs onderwezen wordt is deze informatie compleet nutteloos.