Van Ruth pleit ook voor het vergroten van inzicht in en kennis van fraude. Er is namelijk nog maar weinig bekend over de 'basics' van voedselfraude: we kennen wel de incidenten, maar hoe vaak komt het voor, waar, hoe wijd verbreid is het? 'Om voedselfraude systematisch aan te pakken is kennis nodig van de kwetsbaarheid van producten, en de organisaties en ketens voor voedselfraude', schrijft EVMI.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Er zit een weeffout in de rede van de prof. Dat producten hun oorsprong vinden in de verste uithoeken van de wereld, zegt helemaal niets. Als ik ons product vergelijk dat van één groep veehouders, één slachthuis, één distributeur, terecht komt bij een beperkt aantal horecaslagerijen en één retailer, dan hebben wij veel meer grip op ons product dan de brede Nederlandse en Europese kolom, waarin duizenden veehouders via honderden slachthuizen en evenveel uitsnijderijen, via duizenden verkooppunten hun vlees bij de consument krijgt. Misschien dat prof Van Ruth de relatie tussen fraude en afstand kan nuanceren ?