1 min
Op 1 januari 2024 wordt de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) van kracht. De wat? reageert het merendeel van de Nederlandse bedrijven. Twee op de 3 Nederlandse bedrijven hebben nog nooit van de CSRD gehoord en slechts 1 op de 5 weet in grote lijnen tot goed wat de nieuwe verplichting inhoudt.
Dat blijkt uit een onderzoek van I&O Research in opdracht van ABN AMRO. De Europese CSRD-richtlijn verplicht zowel grote als beursgenoteerde middelgrote bedrijven om te rapporteren over hun duurzaamheidsprestaties. De transparantie die de CSRD voorschrijft, heeft als doel duurzamere keuzes voor investeerders en consumenten gemakkelijker te maken. Sectoren die relatief beter op de hoogte zijn van CSRD zijn de industrie en de financiële en zakelijke dienstverlening. Zo is de industrie belangrijk als het gaat om CO2-reductie, terwijl van financiële instellingen wordt verwacht dat zij de duurzame prestaties van hun klanten inzichtelijk maken.
Ruim de helft van de 587 onderzochte bedrijven neemt aan dat de nieuwe richtlijn hun organisatie niet zal raken, 30% weet dit niet en slechts 17% verwacht dat dat dit wel voor hun bedrijf geldt. Van de mkb-bedrijven gaat slechts een kwart ervan uit dat zij met de richtlijn te maken krijgen, aldus ABN AMRO. De bank noemt de onbekendheid met de richtlijn zorgwekkend, zeker gezien de impact deze zal hebben. Hoewel de richtlijn alleen grote en beursgenoteerde middelgrote bedrijven rechtstreeks raakt, zijn deze voor hun rapportages deels afhankelijk van informatievoorziening van kleinere leveranciers en afnemers in de keten. Maar alleen al het feit dat 2 op de 3 bedrijven niet op de hoogte zijn van de richtlijn toont al aan dat deze 'informatie-uitvraag', zoals de bank het noemt, nog niet voldoende op gang is gekomen.
“De meeste bedrijven beschouwen de richtlijn als een administratieve verzwaring die niet gelegen komt in deze tijd van zwakke economische groei," zegt Paul Bisschop, Sector Econoom Bouw en Vastgoed van ABN AMRO. Vooral bedrijven in de sectoren handel, logistiek en horeca zien CSRD als een probleem (43%). "Bedrijven die hier positiever tegenover staan, zien de CSRD juist als een mogelijkheid om zich te onderscheiden”, aldus Bisschop. Dan het je het met name over de financiële en zakelijke dienstverlening (42%).
ABN AMRO ziet een taak weggelegd voor de overheid: die zou duidelijke kaders moeten stellen, bedrijven ondersteunen met informatievoorziening en zo de implementatie van de CSRD bevorderen. Een goede implementatie zal uiteindelijk de verduurzaming van het bedrijfsleven versnellen en dat komt niet alleen bedrijven maar ook de samenleving ten goede. Een opvatting die ook Frederik Claasen van Solidaridad eerder dit jaar volmondig uitdroeg tijdens het Digital Food-webinar waar hij de spreker was: "Als iedereen zich aan dezelfde regels moet houden, dan schiet het misschien eindelijk eens op met de verduurzaming van het wereldvoedselsysteem."
Dat blijkt uit een onderzoek van I&O Research in opdracht van ABN AMRO. De Europese CSRD-richtlijn verplicht zowel grote als beursgenoteerde middelgrote bedrijven om te rapporteren over hun duurzaamheidsprestaties. De transparantie die de CSRD voorschrijft, heeft als doel duurzamere keuzes voor investeerders en consumenten gemakkelijker te maken. Sectoren die relatief beter op de hoogte zijn van CSRD zijn de industrie en de financiële en zakelijke dienstverlening. Zo is de industrie belangrijk als het gaat om CO2-reductie, terwijl van financiële instellingen wordt verwacht dat zij de duurzame prestaties van hun klanten inzichtelijk maken.
Ruim de helft van de 587 onderzochte bedrijven neemt aan dat de nieuwe richtlijn hun organisatie niet zal raken, 30% weet dit niet en slechts 17% verwacht dat dat dit wel voor hun bedrijf geldt. Van de mkb-bedrijven gaat slechts een kwart ervan uit dat zij met de richtlijn te maken krijgen, aldus ABN AMRO. De bank noemt de onbekendheid met de richtlijn zorgwekkend, zeker gezien de impact deze zal hebben. Hoewel de richtlijn alleen grote en beursgenoteerde middelgrote bedrijven rechtstreeks raakt, zijn deze voor hun rapportages deels afhankelijk van informatievoorziening van kleinere leveranciers en afnemers in de keten. Maar alleen al het feit dat 2 op de 3 bedrijven niet op de hoogte zijn van de richtlijn toont al aan dat deze 'informatie-uitvraag', zoals de bank het noemt, nog niet voldoende op gang is gekomen.
“De meeste bedrijven beschouwen de richtlijn als een administratieve verzwaring die niet gelegen komt in deze tijd van zwakke economische groei," zegt Paul Bisschop, Sector Econoom Bouw en Vastgoed van ABN AMRO. Vooral bedrijven in de sectoren handel, logistiek en horeca zien CSRD als een probleem (43%). "Bedrijven die hier positiever tegenover staan, zien de CSRD juist als een mogelijkheid om zich te onderscheiden”, aldus Bisschop. Dan het je het met name over de financiële en zakelijke dienstverlening (42%).
ABN AMRO ziet een taak weggelegd voor de overheid: die zou duidelijke kaders moeten stellen, bedrijven ondersteunen met informatievoorziening en zo de implementatie van de CSRD bevorderen. Een goede implementatie zal uiteindelijk de verduurzaming van het bedrijfsleven versnellen en dat komt niet alleen bedrijven maar ook de samenleving ten goede. Een opvatting die ook Frederik Claasen van Solidaridad eerder dit jaar volmondig uitdroeg tijdens het Digital Food-webinar waar hij de spreker was: "Als iedereen zich aan dezelfde regels moet houden, dan schiet het misschien eindelijk eens op met de verduurzaming van het wereldvoedselsysteem."
Bulle, je bent reclame aan het maken. Dat mag van mij voor een keer als je uitlegt wat jouw nieuwe initiatief met CSRD te maken heeft.
Ha Dick, kijk even op SwaptheJob.nl : als 10% van de forenzen dichter bij huis gaat werken scheelt dat 35 miljoen autokilometers/werkdag en 100.000 treinreizigers/dag. SwaptheJob faciliteert dat: anoniem, onafhankelijk van afkomst, leeftijd, geslacht, beperking! Zie de faq’s
ABN AMRO ziet een taak weggelegd voor de overheid.
Hallo beste EU-burgers en ondernemers. Het is een richtlijn, d.w.z. gericht aan de regering van alle Lidstaten, dus ook aan de Nederlandse overheid. En die overheid is dus verantwoordelijk voor een juiste omzetting in Nederlands recht en beleid en dient aan de samenleving duidelijk te maken hoe daar in de praktijk mee moet worden omgegaan.
Kennelijk schort het daaraan, wellicht omdat er geen Minister voor Richtlijnen is.