1 min
AH heeft het sprookje omgekeerd en in een lachspiegel veranderd. Want alles wat die rijke, zelfgenoegzame burgers uit de negentiende eeuw, de tijd van Hans Andersen's sprookje, op tafel hadden staan, is nu beschikbaar voor de mensen die toen buitengesloten waren. In tienvoud en voor een prikje. De klanten van de grootgrutter kunnen hun hart ophalen met truffels, oesters, champagne, coquilles St Jacques, wildbraad, varkensbraad, taarten, bonbons, kreeft en exotische paddestoelen. O, en voor wie van de huidige zwavelstokgeneratie geen tafellinnen, serviesgoed en kristallen glazen heeft om het burgermanssprookje anno 2010 compleet te maken: ook dat wordt geleverd, extra goedkoop voor Bonuskaarthouders.
Ik zou er geen verhaal over schrijven als het allemaal écht was. Als de rijkdom die aan tien procent van de bourgoisie anno 1850 toekwam, dezelfde stijl en grandeur had in ons huidige culinaire Kerstbeleving. Dat het feest van licht en welvaren was doorgefilterd van de negentiende naar de eenentwintigste eeuw, maar dan zonder te zijn verdund. Dat niet tien procent van de bevolking maar, zeg, negentig procent zo heerlijk rijk zou smullen van die eens zo exclusieve maar wel authentieke, duurzame, veritabele en eerlijke gerechten. Dan was er waarlijk een revolutie tot stand gekomen, en democratie zou dan niet, zoals zo vaak, 'inlevering van kwaliteit en waarde' betekenen maar 'alles voor en door het volk, maar zonder compromis'.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Henry, ik denk dat deze wat jou betreft 'zielige burgerpieten' iets anders bedoelen dan jij denkt. Zij denken dat verse kwaliteit niet houdbaar te maken is.
Waarom ben je zo op je pik getrapt?
Mijn god, stelletje walgelijke jankers.
Als ik een schelpdier uit piepschuim wil eten, veel te goedkoop voor het elitaire
keuken-uitschot wat hier zijn schijnbaar onbetaalbare tijd verkloot met het schrijven aan zinloze kook-blogjes, dan lijkt me dat mijn eigen keuze.
Het is niet de kwaliteit van het eten, welke we afmeten aan de prijs van het product. Nee, ik kan er een tientje meer aan uitgeven, dus ik ben een beter mens.
Gebazel over zwavelstokjes, alsof we erbij waren.
Durven praten over burgergedrag, en denken dat je god bent omdat jouw chateaubriand bij de slager is gekocht, en je buurman, die waarschijnlijk niet het geluk van oud, gevonden geld heeft, gewoon moet werken voor zijn knaken, en een heerlijk maaltje maakt waarvan de helft bij de Lidle vandaan komt.
En hij is na de kerst tevreden, want eerlijk is soms gewoon omdat je er hard voor gewerkt hebt.
Maar altijd fijn om te horen dat Ieneke, of Trudy, of hoe die staatsgesubsidieerde borderliner met haar speciaal voor het "Foodlog" aangemeten namaak franse voornaampje dan ook mag heten, nog steeds de keuken niet uit mag, en dus denkt dat ze weet wat koken is.
Triest, zo opscheppen over het geld dat ze mag uitgeven als dank voor het elke dag wachten tot haar vent weer thuis komt van zijn werk. Maar dan heb je wel tijd zat voor dit soort intelligente blogjes.
Weet jullie oppergoden hoe ik hier terecht ben gekomen? Omdat ik benieuwd was wat de cocquilles eigenlijk kosten bij de AH. Ik heb er in plaats van een vreetaanval in ieder geval knappe kotsneigingen van gekregen. Fijne dagen, ook namens het burgervolk!
Ook Tertia van Vegatopia windt zich op een over een kant-en-klaar Kerstmaal, in haar geval van C1000.
Heeft Simon Vink nou zo'n ongelijk? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Wat mij verbaast is de trend naar een wereld van kreeft, kaviaar en kokieljes die de culi allang weer heeft verlaten. Wat me verder verbaast is de trend naar een kant-en-klare wereld die veel eenvoudiger kan. Wat is er mis met een ouderwets blik Confit de Canard? Iedere sukkel kan het klaarmaken. Of een cou farci, ook uit blik. En een delicatesse.
Als je er zo over nadenkt snap je niet wat er mis is met kant-en-klaar. Ik vermoed zelfs dat een Confit de Canard punk is. Of zou ik me vergissen?
In de dubbeldikke AH-gids kom ik Zeeuwse platte oesters tegen - ik heb ze liever dan die Japanners die je overal ziet, wat is daar in godsnaam mis mee? En wat is er mis met een rollade die alleen nog maar de oven in hoeft? Mijn 2 Franse slagers - ambachtelijk als de pest - maken ze bij honderden eind deze maand.
Zelf maken, dat is het genoegen om helemaal zelf te bepalen wat je maakt en de keuze om helemaal nergens op te beknibbelen omdat het verschil tussen 11,99 en 12,73 of misschien wel 15,34 je niet uitmaakt. Het is verdomde knap dat AH - en al die anderen, van Hema tot Bijenkorf en van Lidl tot C1000 - het voor elkaar krijgen. Het verschil zit m in wat anders. De burgerij van vroeger at waarschijnlijk menig stukje veel te droge haas en dronk daarbij een afschuwelijke Bordeaux die door het te lange liggen al op zijn zuur was gekomen. Een eenvoudig jong Undurragaatje van AH voor 4,99 is al stukken beter dan een grand cru van 50 jaar geleden.
Lucette heeft gelijk omdat het niveau van koken van wie kan koken is toegenomen. En dat geldt ook voor de beschikbare ingrediënten en de kwaliteit en diversiteit van wat je erbij kunt drinken.
leuk al die reclame maar ik denk dat het een geld kwestie is van de supermarkt ketens
om zoveel mogelijk omzet te maken over de ruggen van de consumenten.
we kunnen best zelf beslissen wat we wel en niet eten voor tijdens of rond de feestdagen.
dit wilde ik even kwijt fijne feestdagen.
Rond deze tijd van het jaar kom ik liefst zo min mogelijk in winkels , onpasselijk word ik ervan om al die overdreven volgeladen karren met zooi te zien.... wat volgens de super,,magazines" opgedragen wordt om op te warmen en toch zo snel op tafel staat , gadver..
Vooral leuk om te zien wie er achter die karren staan te duwen ;-) Dezelfde lui die je op 2 januari ziet hobbelen om alles weer kwijt te raken , nou ja een enkeling dan .Maar daar hebben we dan weer dieet-goeroe's voor...en zorgverzekeringen. Ook handel.
Maar men doet maar.
Al jaren schaft de pot in huize hans zonder achternaam met de ,,feestdagen" degelijke zelfgemaakte stamppotten ! Geen beinvloeding door de commercie , integendeel ,kost moeite soms ,maar met succes , en vooral geen kookstress !
Lekker koken proberen we het hele jaar al ,niet per se met de ,,feestdagen".
En fikse wandelingen maken we het hele jaar door.