Siciliaans potentie dessert

Ik had jullie erotiek beloofd aan tafel, kom ik daar met een recepttitel die er niet om liegt. Tjaaa...dat komt omdat dit recept ooit was bedoeld om uiterlijk tien maanden na een Siciliaanse bruiloft een erfgenaam in de familie te mogen begroeten. Trouwen was vooral hard werken aan de volgende generatie. Het was niet de bedoeling dat je er ook nog plezier bij mocht hebben. Maar er werd tenminste wel voor krachtvoer gezorgd, zodat het werk in de bedstee ononderbroken voort kon gaan. Beetje nieuwsgierig? Geen zorg, dank zij de moderne middelen heeft de consumptie geen effect op je family planning, wel op pret in bed! Zabaglione
Na een nacht slapen en een dag peinzen waarmee ik de lezers van foodlog nu eens het meest erotisch zou bekoren voor het aanstaand weekend, kwam ik op zabaglione. Als je het goed uitspreekt: dzabaljòòne, met donker aangezette ' o', dan wordt je er al een beetje kriebelig van. Kijk hierbij in de ogen van je geliefde en hij of zij zal nu al van je houden, laat staan als je het gemaakt hebt.
Tot in een nog niet zo ver verleden ging een bruidspaar op Sicilië gedurende de wittebroodsweken langs de familie van bruid en bruidegom om de wederzijdse partner voor te stellen. Ondertussen mocht er eindelijk, na soms jarenlang durende verlovingen, eindelijk van de lusten des vlezes genoten worden. Mijn hemel, wat zal daar in die logeerkamers van ooms, tantes, oma's en peetvaders zijn gerollebold! Om toch vooral te zorgen dat vooral de man zijn goede werken kon volhouden, kreeg het paar overal waar ze kwamen zabaglione, een magisch dessert met eidooiers, suiker en marsala. Over cholesterol wist men in die dagen (gelukkig) nog niets, dus stond niets een tomeloze consumptie in de weg. Aan het eind van die tour of duty was het wel de bedoeling dat de bruid zwanger was. Was ze dat niet, dan lag het - hoe kan het ook anders - altijd aan haar. Er is veel verdriet geweest in Siciliaanse huwelijken, ondanks de zabaglione. Nu maar eens kijken hoe je het maakt. Ik geef een recept voor vier keurige porties, die je dan beter met z'n tweeën kunt opeten.
Zabaglione (2 personen)
4 flinke eidooiers
4 afgestreken soeplepels suiker
4 soeplepels zoete Marsala (droge mag ook)
Zet een pan met water op het vuur waar een kom boven op past, want dit gerecht maak je op stoom. Terwijl het water aan de kook komt, klop je in een kom de eieren met de suiker los met een mixer of een garde. Voeg als laatste de Marsala toe. Als het water kookt, zet het vuur dan zo laag dat het water alleen nog heel licht bubbelt, anders stollen de eidooiers. De kom moet diep zijn, want de massa vermenigvuldigt zich vijfvoudig (met lucht). Hang de kom in de pan en klop de eimassa op, ononderbroken. Met een mixer gaat het het makkelijkst en het snelst, wie van het echte handwerk houdt, doet het met een garde. Dan bouw je ook een zekere spanning op naar het moment waarop je dit goddelijke liefdesdrankje gaat consumeren.
Houd twee ruime coupes bij de hand, liefst een beetje voorverwarmd, want zabaglione moet je warm drinken/lepelen/likken, anders valt de ei-lucht substantie uit elkaar. Als de massa een bleekgele kleur heeft en bijna tot aan de rand van de kom is gerezen, schep je de coupes vol met je eerste portie. Zorg dat er alleen kaarslicht aan tafel is, geef elkaar een knietje en lepel de zabaglione naar binnen. Elkaar voeren mag ook. Het is een beetje plakkerig, maar elkaar ermee insmeren en dan aflikken is ook héérlijk. Daarna samen douchen. Dit alles is werkelijk genieten in het kwadraat, en dat met drie ingrediënten.
Overigens kan zabaglione ook heel goed scoren met deze hoeveelheden aan het eind van een keurig dineetje met de schoonouders, hoor. Veel plezier!