2 min
Dat zeggen boeren in de enquête De Staat van de Boer die dagblad Trouw vandaag naar buiten brengt. Het marktonderzoek onder 2.300 boeren werd uitgevoerd door socioloog Han Wiskerke. Volgens hem smacht de Nederlandse boer naar een visionair en moet minister van Landbouw Carola Schouten de agenda van de komende decennia zetten.
Het onderzoek registreert een beeld van crisis en tegelijk wil en onvermogen om te veranderen.
Trouw noteert het als volgt: Bijna 85 procent van de boeren ervaart de situatie in het buitengebied als een ‘crisis’, al heeft deze een totaal andere kleur dan in de jaren negentig. Toen stond agrarisch Nederland voor een grote sanering van economisch zwakke bedrijven. Nu geven 7 van de 10 ondervraagden aan dat de huidige crisis vooral ‘politiek-maatschappelijk’ is.
“Dat zie je terug in de antwoorden”, zegt Wiskerke. “In de kern is de boer of boerin een trotse en tevreden ondernemer, met een redelijk inkomen die geen ander vak zou willen. Maar zij lijken omgeven door een boze buitenwereld.” De consument waardeert hen niet (zegt 79,2 procent), meer dan 60 procent heeft het gevoel te moeten werken om de zakken van de bank- en supermarktdirecties te vullen. De politiek laat de agrariërs links liggen (zegt 92 procent) en werkt hen tegen met overregulering (85 procent). De media geven hen keer op keer de zwartepiet (vindt 90 procent). Wiskerke: “Heel opvallend is ook dat de Nederlandse boeren en boerinnen massaal afstand nemen van hun ooit zo machtige boerenorganisaties als LTO. Bijna 90 procent vindt dat deze niet het juiste verhaal weten over te brengen.”
Toch is dat een verkeerd beeld, stelt Wiskerke. “De Nederlandse agrariër ziet namelijk heel goed de weg úit de crisis.” In de antwoorden op diverse vragen blijkt dat hij wel degelijk openstaat voor vergroening van zijn bedrijf, en dat is een ander beeld dat vaak wordt gesuggereerd. De boer denkt dat hij met die verduurzaming ook een economisch sterker bedrijf krijgt. Bijna de helft wil de komende tien jaar overschakelen naar een duurzame vorm van landbouw of veeteelt. Wiskerke: “En, dat is voor mij echt de eyeopener van dit onderzoek, daarvoor zoekt hij nadrukkelijk de samenwerking met de organisaties die hem zo lijken te verketteren. Bijna 75 procent vindt dat agrariërs en de groene maatschappelijke organisaties meer samen moeten optrekken.”
LTO Nederland schreef onlangs samen met Natuurmonumenten een open brief in de NRC. Daarin werd ouderwets gevraagd om subsidie voor natuurbehoud door boeren. In die visie kunnen boeren taken vervullen als nationale, gedeeltelijk private 'maatschappelijke plantsoenendienst' voor Nederlandse natuur. Hoe de rest van het inkomen verdiend moet worden bleef in die brief onduidelijk. Wiskerke lijkt te denken aan 'vergroening' als weg uit de crisis, maar geeft niet aan hoe Nederlandse boeren daarmee geld kunnen verdienen. Volgens de minister moet dat gebeuren op basis van 'eerlijke prijzen'. Maar wat doe je als daar geen markt voor is? De markt van de Nederlandse boer ligt voor driekwart in het buitenland. Daar hebben winkeliers en consumenten weinig zorgen over het productieniveau dat in Nederland voor een onrendabele boerenstand en een hoge milieudruk per hectare heeft gezorgd.
Dit artikel afdrukken
Trouw noteert het als volgt: Bijna 85 procent van de boeren ervaart de situatie in het buitengebied als een ‘crisis’, al heeft deze een totaal andere kleur dan in de jaren negentig. Toen stond agrarisch Nederland voor een grote sanering van economisch zwakke bedrijven. Nu geven 7 van de 10 ondervraagden aan dat de huidige crisis vooral ‘politiek-maatschappelijk’ is.
“Dat zie je terug in de antwoorden”, zegt Wiskerke. “In de kern is de boer of boerin een trotse en tevreden ondernemer, met een redelijk inkomen die geen ander vak zou willen. Maar zij lijken omgeven door een boze buitenwereld.” De consument waardeert hen niet (zegt 79,2 procent), meer dan 60 procent heeft het gevoel te moeten werken om de zakken van de bank- en supermarktdirecties te vullen. De politiek laat de agrariërs links liggen (zegt 92 procent) en werkt hen tegen met overregulering (85 procent). De media geven hen keer op keer de zwartepiet (vindt 90 procent). Wiskerke: “Heel opvallend is ook dat de Nederlandse boeren en boerinnen massaal afstand nemen van hun ooit zo machtige boerenorganisaties als LTO. Bijna 90 procent vindt dat deze niet het juiste verhaal weten over te brengen.”
Meer dan de helft is een tijd neerslachtig geweest vanwege het bedrijfJa, en dan de maatschappelijke organisaties als Wakker Dier, de Dierenbescherming, Greenpeace en de natuurorganisaties die volgens 92 procent van de boeren hen achtervolgen met onjuiste aantijgingen, denk aan de veronderstelde gevaren van bijengif. Daarbij opgeteld de weinig florissante gemoedstoestand van de Nederlandse boer en boerin (meer dan de helft is een tijd neerslachtig geweest vanwege het bedrijf) en de crisis op het erf lijkt compleet.
Toch is dat een verkeerd beeld, stelt Wiskerke. “De Nederlandse agrariër ziet namelijk heel goed de weg úit de crisis.” In de antwoorden op diverse vragen blijkt dat hij wel degelijk openstaat voor vergroening van zijn bedrijf, en dat is een ander beeld dat vaak wordt gesuggereerd. De boer denkt dat hij met die verduurzaming ook een economisch sterker bedrijf krijgt. Bijna de helft wil de komende tien jaar overschakelen naar een duurzame vorm van landbouw of veeteelt. Wiskerke: “En, dat is voor mij echt de eyeopener van dit onderzoek, daarvoor zoekt hij nadrukkelijk de samenwerking met de organisaties die hem zo lijken te verketteren. Bijna 75 procent vindt dat agrariërs en de groene maatschappelijke organisaties meer samen moeten optrekken.”
LTO Nederland schreef onlangs samen met Natuurmonumenten een open brief in de NRC. Daarin werd ouderwets gevraagd om subsidie voor natuurbehoud door boeren. In die visie kunnen boeren taken vervullen als nationale, gedeeltelijk private 'maatschappelijke plantsoenendienst' voor Nederlandse natuur. Hoe de rest van het inkomen verdiend moet worden bleef in die brief onduidelijk. Wiskerke lijkt te denken aan 'vergroening' als weg uit de crisis, maar geeft niet aan hoe Nederlandse boeren daarmee geld kunnen verdienen. Volgens de minister moet dat gebeuren op basis van 'eerlijke prijzen'. Maar wat doe je als daar geen markt voor is? De markt van de Nederlandse boer ligt voor driekwart in het buitenland. Daar hebben winkeliers en consumenten weinig zorgen over het productieniveau dat in Nederland voor een onrendabele boerenstand en een hoge milieudruk per hectare heeft gezorgd.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Jan Peter Had een in de familie en zoals je schreef met trekkers de straat op gaan. Wat hebben ze daar mee bereikt? Is dat boeren slimheid?
Marco niet met iedere boer afzonderlijk want daar kunnen ze voorwaarden aan stellen. Heb trouwens zo`n bijeenkomst mee gemaakt wel 30 personen, maar het denk niveau was niet van dien aard dat ze en stip aan de horizon konden zetten. Sommige waren al boos als ik zei dat ze molken voor een bulk markt. Hoe ik er bij kwam dat melk bulk was nee dat is een hoogwaardig product zijden ze. Er werd te veel gepraat vanuit de probleemstelling en te weinig, of soms helemaal niet, oplossing gericht. Kunnen de beleidsmakers toch mooi alle kanten mee op.
welke sector? De voedsel producerende sector en gedragen plannen faciliteren.
Met een goede aanpak verdwijnen de milieu problemen, naar lucht, grond en water. Gaat het chemie gebruik naar het minimum wellicht op termijn praktisch naar nul. Ander soortige mineralen geven de mogelijkheid met minder meer. Biodiversiteit in en op de bodem komt tot zijn recht. Afspoeling behoord door een betere structuur daardoor betere doorlatendheid tot het verleden behoudens noodweer. Dierhouderij aanpassen alle problemen opgelost. Mest wordt dan weer een waardevol product zonder milieu belasting. Kan daar inhoudelijk nog veel over vertellen. Het voedsel wat we dan op de markt brengen in van aanmerkelijke inhoudelijke hogere kwaliteit. Gaan we ook nog zorgkosten verlagen. Je weet het toch voor gezondere mensen zijn in ieder geval drie zaken belangrijk, en heb het niet van mezelf, inhoudelijk gezond voedsel, gezonde leefomgeving en aanpassen van de live style. Dat kan de sector realiseren maar heb je innovatieve ondernemers voor nodig.
Waarom reageert niemand over het laatste stuk van # 19 ?
Arnold van Woerkom ,
Welke problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon als de sector de ruimte krijgt?
Welke sector? en welke ruimte?
Zonder ons? Wat wil je dan dat de overheid een overleg plant met iedere boer afzonderlijk?
Arnold, ik ken redelijk wat boeren, had er zelfs één in de familie, maar ze hebben eerder de gebalde vuisten van Jan Cees Vogelaar, de boerenslimheid en de wegversperring met trekkers dan dat ze ook maar iets lijken op makke lammeren.
Heb vanmorgen contact gehad met een ondernemer niet zijnde een agrarische ondernemer.
We hebben het o.a. gehad over wet en regelgeving waar hij ook last van had. Maar aangaande de problematiek die de agrarische sector ondervind van de maatschappij en de overheid zei hij het volgende. De politiek gebruikt negatieve zaken die de maatschappij aankaarten om de sector in de klauwen te houden en door wet en regelgeving kunnen ze jullie krijgen waar ze je hebben willen. Niet zaken oplossen maar pappen en nat houden.
Hij was het met me eens dat als de sector de ruimte krijgt de meeste problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Toen moest ik in eens aan de titel van dit stuk denken.
Politiek, Ngo's en regulering zetten de Nederlandse boer buiten spel !
Krijg sterk de indruk dat het bewust gebeurd.
Ze beslissen over ons zonder ons, als makke lammeren naar de slacht.
Dick of was het ook de bedoeling dat we wakker werden, had jij het al in de gaten? Scherp hoor.
Zijn we in o.a. ook in Nederland overgeorganiseerd? Als je als individuele ondernemer gevraagd wordt mee te discuteren wordt er stee vast gevraagd wat vind de standsorganisatie of de wetenschap daarvan. Ook zo`n mooie is wat vinden uw collega`s ervan. Als het peloton op de achterblijvers moet wachten komen we niet aan de meet. Of een andere dood doener is, we moeten er eerst met onze achterban of binnen onze organisatie het er over hebben. In de discussies aan zich wordt te weinig op de inhoud ingegaan, heb vaak de indruk dat men het niet kan volgen, omdat je nog al voor de muziek uitloopt en haakt men af met zo`n dooddoener.
In overleg waar LTO bij betrokken is heb ik sterk de indruk dat onze organisatie bij voorbaat kiest voor de oplossing gericht op, wat acht men haalbaar tegenover de overheid, en neemt te weinig een krachtige stelling in van uit kennis der materie. Wil men aanvaardbaar blijven bij alle partijen heeft men vaak te weinig een eigen mening. Het cultuurtje brengt te weinig voortgang, terwijl het vijf over twaalf is.
We gaan de problemen niet oplossen zoals we ze georganiseerd hebben dus zal je het uit een ander vaatje moeten tappen. Het traineren van het zoeken naar een oplossing gaat tegen de sector werken. We kunnen beter voortvarend de handschoen oppakken en een keer struikelen, weer opstaan en verder gaan, als je het maar kunt uitleggen.
Innovatie heeft een bepaald risico in zich maar als je te veel bij het oude blijft kom je niet verder zeker gezien de problemen die de sector georganiseerd heeft.
Terwijl alle problemen met één goede aanpak opgelost kunnen worden, liggen daar goed georganiseerd geen kansen voor de sector of blijven we nog tijden pamperen?
En ja misschien moeten ondernemers collectieven van gelijkgestemden meer een kans krijgen. Dan doet de vraag zich voor, durft de overheid bij deze initiatieven, goed georganiseerd, aan tafel te gaan zitten.
Ondernemers met visie hebben de oplossing, maar ze moeten de ruimte krijgen stappen te zetten goed voor de sector, de consument de natuur en het milieu. Of raakt u de draad ook al kwijt?