Lees ook
De Nederlandse Academie voor Voedingswetenschappen organiseerde een gesprek tussen klinisch chemicus professor Frits Muskiet (RUG, die de paleohypothese - koolhydraatarm, linolzuurarm, plantrijk, geen angst voor verzadigd vet en rijk aan omega-3 vetzuren - als uitgangspunt voor voeding verdedigt), Peter Zock (lead scientist Unilever, producent van producten met een hoog linolzuurgehalte) en Henk van den Berg (voedingswetenschapper). Muskiet wijst voeding die rijk is aan linolzuur af. Het zorgt in zijn optiek voor een tekort aan omega-3 vetten. Zock en Van den Berg zien heil in voeding die door middel van linolzuur - een alternatief vet - een te hoge inname van koolhydraten laat voorkomen. In hun strategie bleek Muskiet zich te kunnen vinden, maar niet in de tactiek. Hij zou linolzuurvetten liever reduceren ten gunste van cis-mono-onverzadigde vetten (lees: oliezuur). Beide partijen gaven aan onvoldoende hard bewijs voor hun keuzen te hebben, maar eensgezind overtuigd te zijn van het feit dat vervanging van vetten door overdadige en vooral zgn. 'snelle' koolhydraten een onverstandige strategie is.

Beide partijen gaven tijdens en na afloop van het forumgesprek voor de zaal die gevuld was met NAV-leden aan elkaar zeer te waarderen in het erkennen van hun onzekerheden. In lijn met op Foodlog gevoerde gesprekken werd duidelijk dat voedingsleer geen harde wetenschap is. Muskiet maakte duidelijk dat goede hypothesevorming en de definitie van sterke praktijkexperimenten om die te falsifiëren danwel verifiëren cruciaal is voor een gezonde voedingsleer. Zock en hij - schijnbaar gezworen vijanden - bleken elkaar op dat punt volkomen te kunnen vinden. De NAV-leden en tevens WUR-hoogleraren voedingsleer Frans Kok en Marianne Geleijnse betoogden dat het gewenste onderzoek nagenoeg onmogelijk is. Omdat voeding en het menselijk lichaam een vat vol communicerende vaten zijn waarvan we te weinig kunnen ontdekken als het onderzoek zich richt op losse 'stofjes' (zoals linolzuur in voeding en bijv. werkzame stoffen als statines in medicijnen), bepleitte Muskiet een vorm van onderzoek op het niveau van voedingsmiddelen. Om de effecten daarvan te kunnen onderzoeken, zouden de te onderzoeken proefpersonen volgens Kok en Geleijnse geneesmiddelen die zij nodig hebben, moeten worden ontzegd. Ethisch is dat onhaalbaar. 'Dat klopt', zei Muskiet, 'maar wat wilt u dan?' Eensgezind benadrukten Muskiet en Zock dat niettemin gezocht moet worden naar wegen om het gewenste niveau van waarheidsvinding beter te dienen én effectievere praktijkadviezen tot ontwikkeling te kunnen brengen vanuit de gedachte 'laat voeding uw medicijn zijn.'

Ik deed een indruk op: dit krijgt een staart.

Fotocredits: vlnr. gespreksleider professor Gert-Jan Schaafsma, Frits Muskiet, Peter Zock en Henk van den Berg, Foodlog Media
Dit artikel afdrukken