De vleesconsumptie wordt gemeten in karkasgewicht: vlees inclusief botten. Dat betekent dat niet al deze kilo’s in de maag eindigen. Ruwweg de helft van de 76,8 kilo wordt daadwerkelijk geconsumeerd. Van dit vlees komt bijna de helft van varkens (47,5%). Daarna volgen pluimveevlees (voornamelijk kip) met bijna 29% en rundvlees met 20%. Kalfsvlees maakt maar een klein deel uit van de consumptie (1,7%).
De daling van de trend zet niet door in 2016. In plaats van weer 3 ons eraf, kwamen er 2 onsjes bij. Wie de verwachte minderconsumptie in een rechte lijn door getrokken wil zien, ziet een teleurstelling van een pond meer vlees dan hij had gehoopt. Dat betekent echter niet dat de dalende trend doorbroken is'Pondje meer'
Wie de cijfers goed bekijkt, ziet een consumptiepiek in 2009 die langzaam afneemt voor varkens-, rund- en kippenvlees in de daarop volgende jaren. Tegen de trend in stijgt de consumptie van geiten- en schapenvlees.
De daling van de trend zet niet door in 2016. In plaats van weer 3 ons eraf, kwamen er 2 onsjes bij. Wie de verwachte minderconsumptie in een rechte lijn door getrokken wil zien, ziet een teleurstelling van een pond meer vlees dan hij had gehoopt. Dat betekent echter niet dat de dalende trend doorbroken is.
Wakker Dier toont zich bezorgd over de trend op basis van dit 'pondje meer' : “De huidige vleesconsumptie is voor mens, dier en milieu niet houdbaar. Helaas laten deze cijfers zien dat dit besef in Nederland nog niet is doorgedrongen.” Volgens de dierenwelzijnsorganisatie is het eten van veel vlees ongezond. Nederland at in 2016 zesenveertig procent meer vlees dan het Voedingscentrum als maximum aangeeft. Vooral met rood vlees - runderen, schapen en varkens - zouden we flink moeten matigen.
In Europees verband scoort het vleesgebruik in Nederland onder het Europees gemiddelde. Frankrijk en Duitsland eten duidelijk meer vlees. België en Luxemburg duidelijk minder. Dat laat de onderstaande tabel zien. Omdat die gebaseerd is op een andere bron dan het CBS waaruit de lichte stijging van het Nederlandse vleesgebruik valt af te leiden, tekent zich daarin nog een lichte consumptiedaling in 2016 voor Nederland af. In de meeste EU-lidstaten, schrijft Wageningen Economic Research, "is het vleesverbruik per hoofd in de jaren 2012-2016 iets gedaald, maar in sommige landen zoals Ierland, Italië en het VK veranderde het vleesgebruik nauwelijks."
Op de site van de NOS verklaart de Wageningse consumptie-socioloog Hans Dagevos, mede-auteur van het onderzoek, waarom de daling niet doorzet. Dagevos: "We moeten geduld hebben als we willen dat mensen minder vlees gaan eten. Het duurde zo'n 50 à 60 jaar voordat we deze hoeveelheid vlees aten en het zal waarschijnlijk evenveel tijd kosten om terug te gaan naar de hoeveelheid vlees van de jaren 50. Het is een proces van de lange adem."
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
John #26 Interessant dat je zegt dat vegetariërs zich kwellen door geen vlees te willen eten voor de goede zaak. Ik vermoed dat het genetisch is of het een kwelling is of niet. Ik heb twee vriendinnen die eerst vegetariër waren en nu niet meer. De één kreeg van de huisarts het advies om toch vlees te eten ivm spierproblemen, en omdat ze bloed wilde geven maar dat niet mocht vanwege te laag ijzergehalte, ondanks stapels supplementen. De dag erop waren haar spierproblemen voorbij en korte tijd erna mocht ze bloed geven, ijzerwaarden weer ok.
Die andere vriendin kreeg van een arts met Tibetaanse achtergronden te horen: als je begint te watertanden van een gebakken stuk vlees, dan geeft je lichaam aan dat je het nodig hebt, ook al heb je allerlei boeddhistische bezwaren. Ze at weer vlees, en voila, gezondheidsklachten voorbij.
Nu heb ik ook mensen in mijn vriendenkring die zeggen: vlees doet mij gewoon niets; ik eet het af en toe maar voor de rest hou ik meer van vegetarisch. Voor hen is het absoluut geen kwelling om geen vlees te eten, hun lichaam heeft een ingebouwde, tsja, 'weerzin'.
Een artikel van Denise Minger over waarom sommige mensen het prima doen op een vega(n) dieet en sommigen niet geeft aan dat er genetische factoren in het spel zijn: de één kan bar slecht betacaroteen/pro-vitamine A omzetten naar vitamine A (retinol), een ander prima. Dito met vitamine K2. En nog meer factoren.
De neiging naar vlees willen eten lijkt dan voor je eigen bestwil aangegeven door je lichaam, als je hunkert naar vlees. Heb je die hunkering absoluut niet, dan behoor je tot de groep die het prima zonder kan, of genoeg heeft aan heel af en toe. Luisteren naar je lichaam ipv een dogma aanhangen lijkt me het beste dan.
Kanttekening is wel: mensen hebben ook een instinct voor zoet, zout en vet, en willen dit eten wanneer maar kan. Het resultaat van dit oerinstinct heet 'westerse ziekten'...
John, wat is de basis van jouw advies? Toch niet je productiemodel ....
mijn definitie voor een goed stuk vlees is 2 keer de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid, dat er toch wat op je bord ligt zeg maar.
Verder heb ik nog wat over t veranderproces wat genoemd wordt, een aangeleerde gewoonte kan je makkelijk aanpassen maar gedrag wat uit instinct voortkomt lijkt me gewoon onmogelijk. De drang naar dierlijk eiwit zit in onze genen en die laten zich echt niet voor de gek houden door geplette bonen met peper en zout verpakt als hamburger. Ik denk ook dat veel vega's dagelijks met zichzelf hebben te worstelen hebben met betrekking tot voeding en zich overeind houden met de gedachte dat ze goed bezig, ze hebben alles over voor de goede zaak. Gelukkig hangen ze zichzelf niet vol met bommen om hiervoor te strijden en hebben ze vooral zichzelf ermee. Ik kan gewoon niets anders bedenken waarom mensen volop vlees blijven eten ondanks al die negatieve berichtgeving.
Dick ik kan niet voor John antwoorden, maar mijn definitie is:
Gewoon van een dier waarvan ik weet dat het een goed leven heeft gehad.
John, hoe definieer jij 'goed stuk vlees'?