1 min
China, de grootste consument van varkensvlees ter wereld, kent zijn eigen varkenscyclus. Op dit moment brengt varkensvlees recordprijzen op; reden tot schaalvergroting én investeringen. En daar profiteren ook Nederlandse bedrijven van.
De afgelopen jaren was het niet leuk om varkensboer te zijn in China. Teneinde de uit de hand gelopen productiecapaciteit in goede banen te leiden, liet de overheid 10 miljoen fokdieren slachten. De daaruit resulterende schaarste dreef de prijzen flink op. Veel landen, waaronder ook Nederland, spitsten de oren en zagen in een exportstrategie de oplossing voor de overproductie in eigen contreien.
China investeert in capaciteit
Het FD toont een andere invalshoek op de Chinese varkenscyclus. "Chinese bedrijven die in de magere jaren voorafgaand aan de manie het hoofd boven water hebben weten te houden, investeren fors in uitbreiding van capaciteit", schrijft de krant. Door de huidige recordprijzen hebben de varkenshouders de beschikking over veel cash.
Te weinig biggen
Naar verwachting zullen de varkensvleesprijzen in China zeker tot begin volgend jaar hoog blijven, schrijft de krant. Door het uit productie halen van de 10 miljoen moederdieren zijn er vooralsnog te weinig biggen en dus vleesvarkens om in de Chinese varkensvleeshonger te voorzien. "Daarmee mag de Nederlandse varkensvleesindustrie in elk geval ook dit jaar weer hopen op nieuwe exportrecords", schrijft het FD.
De Nederlandse export van varkensvlees verdubbelde van €52 miljoen in 2014 tot €114 miljoen in 2015. In Nederland krijgt een varkensboer ongeveer €1,50 per kilo; in China was dat vorige week zo'n €3,60. Ondanks de krapte in China blijft dat prijsgat bestaan.
Dit artikel afdrukken
China investeert in capaciteit
Het FD toont een andere invalshoek op de Chinese varkenscyclus. "Chinese bedrijven die in de magere jaren voorafgaand aan de manie het hoofd boven water hebben weten te houden, investeren fors in uitbreiding van capaciteit", schrijft de krant. Door de huidige recordprijzen hebben de varkenshouders de beschikking over veel cash.
Chinese bedrijven die in de magere jaren voorafgaand aan de manie het hoofd boven water hebben weten te houden, investeren fors in uitbreiding van capaciteit"Toeleveranciers uit Denemarken, de Verenigde Staten en ook Nederland zijn er als de kippen bij om te profiteren van die hernieuwde Chinese bouwdrang. "In de afgelopen jaren was het een crime om hier zaken te doen", stelt directeur livestock management Bertino Verstege van Nedap, leverancier van automatisering voor de veehouderij, op de Cahe, de grootste veehouderijbeurs van Azië in Shenyang." Schaalvergroting en megastallen zijn de norm, omdat de magere jaren de kleine 'back yard farmers' de kop hebben gekost. De efficiency-beweging die zich eerder in de zuivelindustrie voltrok, zet nu door in de vleesindustrie. Door de hoge vleesprijzen komen ook dure investeringen onder handbereik, zegt bijvoorbeeld Theo Nooyen, die bigvriendelijke bewegende vloeren verkoopt. "Prijs blijft een belangrijke drijfveer in China, maar we merken dat er echt meer interesse voor dit soort vloeren komt. In Nederland zou de terugverdientijd van dit soort vloeren ongeveer drie jaar zijn. Hier zit je op een half jaar, maximaal een jaar. Dan wordt het ook financieel aantrekkelijk om op deze manier biggenlevens te sparen", vertelt Nooyen de Chinezen.
Te weinig biggen
Naar verwachting zullen de varkensvleesprijzen in China zeker tot begin volgend jaar hoog blijven, schrijft de krant. Door het uit productie halen van de 10 miljoen moederdieren zijn er vooralsnog te weinig biggen en dus vleesvarkens om in de Chinese varkensvleeshonger te voorzien. "Daarmee mag de Nederlandse varkensvleesindustrie in elk geval ook dit jaar weer hopen op nieuwe exportrecords", schrijft het FD.
De Nederlandse export van varkensvlees verdubbelde van €52 miljoen in 2014 tot €114 miljoen in 2015. In Nederland krijgt een varkensboer ongeveer €1,50 per kilo; in China was dat vorige week zo'n €3,60. Ondanks de krapte in China blijft dat prijsgat bestaan.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Frans, zeggen wij commercieel-economisch iets anders? Ik kan het nl. niet ontdekken. Heb je nu een aantal keren goed gelezen en snap je positie.
Dick #3. Waar jij schrijft "Frankrijk en onze Nederlandse lobbyist Frans van Dongen hebben het voor elkaar gekregen dat er weer wat West-Europees eiwit (en zelfs conservengroenten) naar Rusland kan. Ook dat pleit niet voor Rosenthal-achtig denken" is dat 2 keer te veel eer. Voor mij. En voor de heer Rosenthal. Voor mij omdat ik zeker niet de Russische opening die jij bedoelt gecreëerd heb. En voor Rosenthal omdat het 'pleidooi' om meer toegevoegde waarde voor varkensvlees te halen buiten de EU al langere tijd gehouden wordt. Wat niet wegneemt dat de ondersteuning van Rosenthal hiervoor zeer welkom is. Maar belangrijker is dat jij hier een paar zaken door elkaar haalt. De Russische opening is niet voor varkensvlees. En de Russische opening is niet zozeer van direct economisch (handel) belang. Maar van (hopelijk) groot indirect belang. Omdat dit een bijdrage zou kunnen leveren voor het verdwijnen van het Russische embargo op EU landbouwproducten. Zodat ook weer EU-zuivelproducten en tomaten en fruit en wat nog meer naar Rusland kunnen gaan. Of is dit ook "handel in gaten"? Want was het maar waar dat we weer bepaalde varkensvleesproducten naar Rusland kunnen exporteren (dus daar werken we wel aan). Dan zou de Nederlandse varkenshouder een zeer veel betere prijs ontvangen voor die producten die hij binnen de "thuismarkt concepten" niet kan verkopen op die thuismarkt. Helemaal conform het verhaal van Peter Poortinga. waar jij nota bene zelf over schrijft. Kortom markten als China en Rusland zijn perfect communautair aan de thuismarkt waarvoor we conceptvlees produceren, maar waar we niet al de onderdelen van het conceptvarken kwijt kunnen. Dus ik denk Dick dat het niet past om zo minderwaardig te spreken over export van producten naar dergelijke markten (en niet enkel kennis zoals jij voorstelt). Als jij de NLse varkenshouderij ten minste een warm hart toedraagt.
Johan, dat is 'plan' is al vele malen langsgekomen. Het is een boodschap die niet alleen Foodlog maar bijvoorbeeld ook - recent - Peter Poortinga van Plukon nog eens vertelde. Het is simpel: maak voor je thuismarkt concepten en kijk van daaruit waar je de overloop die je ook houdt (en misschien zelfs wel extra kunt ontwikkelen), ook op zijn meerwaarde kunt verkopen. Accepteer vooralsnog (forse) krimp.
Daar is echt geen hogere marketingwiskunde voor nodig. Maar ja, als boeren allemaal tegelijk doorwillen, dan is het geen oplossing. Ze kiezen ervoor om elkaar allemaal blijvend voor de voeten te lopen en verzwakken zo ook degenen die wel toekomstpotentieel hebben. Het zij zo, zeggen ze ook in Den Haag.
Zoals gezegd: Rosenthal heeft gelijk, want de prijs is weer even hoog. Dat hij ongelijk heeft, doet er niet meer toe. Het verstand gaat weer op nul, voorzover het al een tandje hoger was gezet.
Dankje Dick, Kortom goed voor de periferie en de varkenshouders zelf schieten er dus weinig mee op? Dan hoop ik maar dan Rosenthal alert blijft of dat een ander opstaat en met een wél goede oplossing gaat komen.
Johan, jazeker betekent het dat. Maar dat ligt niet aan de Chinezen of de toeleveranciers, maar aan Rosenthal. Je moet altijd bezinnen eer je begint.
Overigens Frankrijk en onze Nederlandse lobbyist Frans van Dongen hebben het voor elkaar gekregen dat er weer wat West-Europees eiwit (en zelfs conservengroenten) naar Rusland kan. Ook dat pleit niet voor Rosenthal-achtig denken. Het is handel in de gaten die tussen de strevens naar zelfvoorzienendheid van Rusland en China af en toe ontstaat.
Overigens: ook naar Rusland zijn diezelfde Nederlandse toeleveranciers actief om de Russen te helpen autonoom te worden in varkensvlees.