1 min
Een groot deel van de wereldwijde voedselverspilling is overbodig want het gevolg van inadequate regelgeving op het gebied van voedseladditieven en ingrediënten. Dat zegt Aleksandra Martinovic, een van de ambassadeurs van het Global Harmonization Initiave.
Vorige week werd in Montpellier de European Federation of Food Science and Technology Conferentie gehouden. Martinovic deed daar haar oproep voor verdergaande harmonisatie van voedselveiligheidsregulering. Het komt nog steeds regelmatig voor dat partijen voedsel van de markt gehaald of vernietigd worden omdat de lokaal toegestane minimale hoeveelheid van een additief overschreden wordt, waar die grens elders hoger ligt.
Twee voorbeelden: een partij Worcestershire sauce die (in 2003) in Groot-Brittannië teruggehaald werd, omdat er een niet-toegelaten kleurstof inzat. Kosten van de terughaalactie: 150 miljoen euro. Risico voor de consument volgens Martinovic: 'een mens zou gedurende twee jaar dagelijks 800 liter Worcestershire sauce moeten binnenkrijgen om hetzelfde gehalte aan de kleurstof binnen te krijgen als waarbij bij ratten een carcinogeen effect optrad'. Een ander, recenter voorbeeld: diverse ladingen sinaasappelsap mochten de VS niet in, omdat er meer dan 10 ppb (parts per billion) van het fungicide carbendazim in zaten. De toegestane hoeveelheid daarvan is in de EU 100-700 ppb.
Het Global Harmonisation Initiative is een netwerk van wetenschappelijke instellingen en individuele wetenschappers die werken aan het uit de weg ruimen van obstakels die vooruitgang in de voedselwetenschap in de weg staan. Lees: per land verschillen de wet- en regelgeving waardoor het voor voedingsmiddelenfabrikanten moeilijk is internationaal zaken te doen. Het GHI streeft ernaar de wereldwijde wetenschappelijke discussie aan te zwengelen over de wetenschappelijke issues rondom voedselveiligheid waarop individuele regeringen en internationale regelgevingsinstanties hun beslissingen baseren. Volgens het GHI is de wetenschappelijke onderbouwing bij die voedselveiligheid nogal eens 'insufficient, inconsistent or contradictory'. Dat staat heldere en de publieke gezondheid beschermende wetgeving in de weg. Ook brengen verschillen tussen nationale wetgeving en regulering teweeg dat consumenten vaak met argwaan kijken naar nieuwe ontwikkelingen en technologie met betrekking tot voedselveiligheid.
Fotocredits: micmol , do not eat.
Dit artikel afdrukken
Twee voorbeelden: een partij Worcestershire sauce die (in 2003) in Groot-Brittannië teruggehaald werd, omdat er een niet-toegelaten kleurstof inzat. Kosten van de terughaalactie: 150 miljoen euro. Risico voor de consument volgens Martinovic: 'een mens zou gedurende twee jaar dagelijks 800 liter Worcestershire sauce moeten binnenkrijgen om hetzelfde gehalte aan de kleurstof binnen te krijgen als waarbij bij ratten een carcinogeen effect optrad'. Een ander, recenter voorbeeld: diverse ladingen sinaasappelsap mochten de VS niet in, omdat er meer dan 10 ppb (parts per billion) van het fungicide carbendazim in zaten. De toegestane hoeveelheid daarvan is in de EU 100-700 ppb.
Het Global Harmonisation Initiative is een netwerk van wetenschappelijke instellingen en individuele wetenschappers die werken aan het uit de weg ruimen van obstakels die vooruitgang in de voedselwetenschap in de weg staan. Lees: per land verschillen de wet- en regelgeving waardoor het voor voedingsmiddelenfabrikanten moeilijk is internationaal zaken te doen. Het GHI streeft ernaar de wereldwijde wetenschappelijke discussie aan te zwengelen over de wetenschappelijke issues rondom voedselveiligheid waarop individuele regeringen en internationale regelgevingsinstanties hun beslissingen baseren. Volgens het GHI is de wetenschappelijke onderbouwing bij die voedselveiligheid nogal eens 'insufficient, inconsistent or contradictory'. Dat staat heldere en de publieke gezondheid beschermende wetgeving in de weg. Ook brengen verschillen tussen nationale wetgeving en regulering teweeg dat consumenten vaak met argwaan kijken naar nieuwe ontwikkelingen en technologie met betrekking tot voedselveiligheid.
Fotocredits: micmol , do not eat.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#Wouter, GHI is meer een persoonlijk initiatief van iemand binnen Effost volgens mijn (althans ooit zo begonnen) en verkondigd al vele jaren hetzelfde liedje, zonder veel succes. Maar dat terzijde.
Toch is voor bepaalde zaken harmonisatie denk ik wel geschikt, oa voor voedselveiligheid (een Amerikaan krijgt in principe net zo snel kanker als een Europeaan lijkt me), al kan je je dan wel afvragen wélke norm dan de standaard moet worden. Dat zou opnieuw bekeken moeten worden (een VN-achtige EFSA/FDA naast de WHO/FAO ?) en dat is ook niet efficiënt.
Twee voorbeelden waar ik wel nut van in zie. Tene erste de allergiewetgeving, die is wereldwijd nogal verschillend en willekeurig, terwijl het ook een veiligheid suggereert (er staat geen allergie-informatie op, dus is het veilig), maar ja, mensen zijn voor veel meer producten allergisch... Zet er dan wereldwijd alleen die allergenen op waarbij een serieus risico op anaphylactische shock (pinda) of andere zeer ernstige (allergische) verschijnselen (gliadines voor coeliakie patienten) zijn. En niet lupine hier en ananas in de Philippijnen om er maar twee te noemen.
Een tweede zijn de voedingsnormen, in veel landen ook heel afwijkend, het kan zijn dat in land A de minumumnorm voor een sporenelement in bijvoorbeeld babyvoeding veel (tot een factor 10) hoger ligt dan de maximumnorm in het buurland B, terwijl het voedingspatroon hetzelfde is.... dat is ook meer politiek dan wetenschappelijk bepaald.
Een bron die niet nader genoemd wil worden meldt de redactie dat de harmonisatievraag vooral wordt gemotiveerd door de wens van de Europese industrie om de normen van de goed georganiseerde Amerikaanse grote voedingsmiddelenindustrie niet te laten winnen van de Europese in de strijd om marktaandeel in de wereld.
Uiteindelijk zou het dus gaan om een normenstrijd: winnen de US-normen (nogal aseptisch) of de EU-normen?
Als Wouter gelijk heeft, zien wetenschappers er kennelijk brood in om onderzoek te scoren uit de vraag naar de beste.
De GHI is opgezet door Effost (Europa) en IFT (USA). Effost secretariaat zit in Nederland / Wageningen, en heeft niet zoveel impact in de sector. IFT is een branche en belangenvereniging van Amerikaanse bedrijven en wetenschappers. Beide organisaties mag je niet verwarren met FDA, EFSA of NVWA. Van de zomer ben ik bij de IFT expo geweest in Amerika. De IFT Expo is een combinatie van een handelsbeurs en een wetenschappelijk congres. Ons Effost abonnement heb ik toevallig vorige week opgezegd i.v.m. te weinig toegevoegde waarde voor TOP. Effost zelf wordt gesponsord door een paar grote big-food bedrijven (en TOP zoals jullie kunnen zien ;-) ). GHI komt met suggesties richting Brussel voor nieuwe wet en regelgeving. Ambtenaren en lobby-clubs vinden dat wel prettig. Hoeven ze zelf niet zoveel na te denken. Een paar jaar geleden heb ik een tijdje een klant (grote multinational) geholpen om iet in hun voordeel te beargumenteren. Toen ik eenmaal doorhad hoe het spel werd gespeeld, dacht ik 'wegwezen'. Wetenschappers aan kennisinstelligen vinden het wel leuk om in Europese projecten wat te werken aan nieuwe concept wetteksten. In mijn ogen heeft dit overigens niet zoveel met wetenschap te maken, maar dat is een ander verhaal. Enfin, ik ga weer aan de slag. Vanavond zie ik wel of deze Foodlog lijn nog wat beweging krijgt.
Schiet me net te binnen. Zou het zo kunnen zijn dat de wetenschappers in het GHI een ander belang hebben? Net zoals de choco-journalist in de link "NVWA muilkorft journalisten"? Welk belang heeft een verbond van wetenschappers om meer harmonisatie te wensen? En het voorbeeld gaat over een ingredient, terwijl er later een uitspraak wordt gedaan over voedselveiligheid. Wij hier in Europa mogen wel oppassen. Amerikaanse wetgeving is niet altijd een vooruitgang.
Oei oei, moderne wetenschappers op zoek naar geld zien weer eens een probleem wat er niet is. Dit is gewoon iets voor de levensmiddelentechnologen en de kwaliteitsmanagers. Gewoon onzin paniekmakerij.
Binnen Europa is het goed geregeld. In Amerika ook. Azie mag graag Europa of Amerika volgen. Kortom, geen problemen. Of toch wel ... ja handelaren die lekker eten willen verslepen zonder kennis van zaken, tja, die moeten een beetje meer hun best doen. Who cares? I don't. En verder als er zoiets als big-food bestaat, dan is harmonisatie wellicht voor hun ook gemakkelijk. Dat scheelt iets meer werk (en dus tijd) bij hun productontwikkeling.